Chapter One

361 12 12
                                    

Chapter 1

Chantal

"Uwi na kasi tayo, Nisse. Baka may makakita sa'tin dito mapagkamalan pa tayong mga rogue." Pamimilit ko sa aking matalik na kaibigan. Patay talaga kami kina Dad at Tito kapag nalaman nilang tumakas kami, again.

Hindi ko naman talaga gustong tumakas ng pack sa tuwing tumatakas kami ni Denisse pero kung hahayaan ko siyang mag-isa lang ay baka mapano pa ito. Hindi pa naman ito marunong lumaban kasi yung mga klase niya tinatakasan lang din niya.


"Tumahimik ka nga, Angel! May makakarinig talaga sa atin neto kung ganyan ka kaingay."

"Umuwi na kasi tayo. Baka hinahanap na tayo nina Dad at Tito, patay talaga tayo." I said, nearly crying. Hindi naman sa hindi ako marunong lumaban besides, magaling pa nga ako eh. I just don't wan't my Dad to get angry.

"Isa pa talaga Angel at sisigaw na talaga ako! Tandaan mo, mga lobo ang nakapalibot sa atin kaya dapat mas doble rin ang ingat natin." Tumango nalang ako. Kahit anong gawin ko ay hindi ko na talaga mapipigilan ang kaibigan ko lalo na't parang determinado siya.

Tahimik kaming naglakad sa gitna ng kagubatan hanggang sa parang may nakita akong laser. Tinignan ko itong mabuti at ginamit ko ang isa sa mga kakayahan ng mga lobo, ang makakita kahit napakalayo nito.

Nung mapagtanto ko kung ano itonay dali-dali kong pinatigil si Denisse at sinenyasan ito na tumahimik.

"Bakit?" She whispered-ask. I gave her my royalty look at tumahimik naman ito.

I immediately shifted to my white wolf form with a diamond on my head signifying I am a royalty. If there will be any wolves here, they will easily recognize that I have the blood of the Moon Goddess and a royalty. I then looked around, finding the person behind the laser.

I sniffed the air. Nang malaman ko kaagad kung saan nang-gagaling yung amoy ay agad akong tumakbo patungo run forgetting about Denisse and her un-skilled fighting skills.

As soon as I got there, I hungrily ripped his neck off using my mouth after throwing it a few meters away.

Stupid human.

Pero nung tatalikod na sana ako para bumalik ay nakarinig ako ng pamilyar na sigaw. Sigaw yun ni Denisse! I ran my way to where I left her.

Stupid me! How could I forget her?

'Calm down, Chantal.' My wolf said, trying to ease me from being nervous.

'I can't! Help me, please.' And soon enough, I gelt my body calmed down a bit. I can't fully calm myself while my bestfriend is in danger! That would be so cruel of me.

Tumatakbo-takbo pa ako hanggang sa may namataan ako sa malayo. Agad ko itong pinuntahan and there, I saw a man with a shot-gun, pointing it at Denisse' head. But that wasn't the point. Behind that man was five more men, 3 holding their guns against me while the 2 pointing their guns at Denisse'.

'Lucky it is.' I hissed at my wolf.

I can easily knock them off if Denisse weren't here. I can't attack the 3 men pointing their guns at me when I know there are still 3 more men aiming their guns at Denisse' head.

Pag-aatakihin ko ang tatlo, babarilin naman ng natitirang tatlo si Denisse. I need help.


This is the first time in my life will I call help. I may look like a sweet-looking angel on the outside but when you put me on a battle, that will only replaced by a fiery one.

Demonic AngelWhere stories live. Discover now