Magthonous Academy : The Dark Love

Kabanata 1

Kabanata 1

Hope

Dark hair. Thick-shaped brows. Midnight dark orbs. Aristocratic nose. Pinkish thin curvy lips. Angled jaw. Masculine body and big build. That's how he looked. Tons of girls flaunt themselves just to be noticed by the high-hat man named Zeus. The most powerful student here in Magthonous.

Halos lahat sa paaralan ay hinahangaan at minamahal siya. He got almost all of the major enchant. Wind, fire, earth, water, nature, ice, thunder and light. Dagdag mo pa ang mala-greek God na mukha. Kaya siya tinatawag o pinalayawang Zeus.

Ang mga kaibigan naman nito ay pawang nakuha ang mga enchant sa kanilang magulang. Lucky them for having a complete happy family.

"Shut up, Tylon!" pumikit ako sa inis dahil sa ingay ng mga nasa likuran ko. They are playing something and I don't fucking care what it is. Nakakaistorbo na sila sa nagagawa nilang ingay!

"Haha! You wished bugnot ka lang sa akin Rio."

Ipinalsak ko na lang ang earphone sa tenga at itinodo ang volume. Naiinis ako at baka mamaya ay kung ano pa ang magawa ko sa mga enchanter na iyan.

Later on ay pumasok na ang professor namin. Thank goodness! She discussed the importance of light in these world kaya naman ay yabang na yabang sa sarili niya si Eauzi Lynwood, the son of the great light enchanter, Beau Lynwood. Panay ang tukso nila sa kaniya.

Dumaan ang paningin ko sa likuran kung saan sila naroroon. As always, Minoa is sitted between Zam and Zeus. Si Zam Collins ay anak ng nagmamay-ari ng water enchant na si Zac Collins. While, Zeleus Smith or Zeus is the son of Zacchaeus Smith, a FEW and Celestia Morgan, the enchantress.

Gusto kong masuka sa pagbanggit sa kanilang mga pangalan sa utak. Kung hindi nga lang ako may narinig na sigaw ay hindi ako mapapabalik sa ulirat.

Sa harapan ko ay ang pulang-pula na mukha ni Ma'am Pama. Napalunok ako ng sinalubong ang galit niyang titig.

"Verian Vion! Are you even listening? Panay ang day dream mo riyan!" namula ako at napayuko ng magtawanan ang aking mga kaklase.

"Sorry Ma'am," I said apologetically.

"Stand up! Doon ka sa may likuran at itaas mo ang dalawang kamay hanggang sa hindi natatapos ang klase ko! You ungrateful wizard." suminghap ako at aangal pa sana ng talikuran niya na ako.

I bit my lip as I stood up and headed to the back. Narinig ko ang pag-ngisi ng mga babae. Mas lalo lamang akong namula ng makita ang mga mapanuksong tingin ng mga lalaki. I gasped once more when I met Zeus' eyes. Blangko ito at kapansin-pansin ang pagtatagis ng kaniyang mga panga.

Ng marating ang pinaka likod ay ginawa ko ang inutos sa akin. Nakakahiya pero itinaas ko ang dalawang kamay sa ere at mataman na lang nakinig sa pagtuturo ni Ma'am.

Honestly, I can just easily cast a spell para naman ay hindi na ako mahirapan. But knowing Ma'am mahahalata niya agad iyon.

Ang ibang mata ng kaklase ko ay nasa unahan ang iba naman ay nasa akin at tila natutuwa pa sa paghihirap ko. Pinigilan ko ang pag-ikot ng mata.

"Without light our world will be total darkness. It gives us hope and passion to strive..." gusto ko siyang asarin dahil obvious naman na madilim kung walang liwanag but the last sentence stopped me.

Light gives passion and hope for us to strive. A bitter smile crept on my lips. So, wala talagang liwanag ang buhay ko? I'm always in the dark part. I don't hope and don't have the passion to strive for tomorrow. I just want all of these to end. Lumutang ng ang isip ko doon habang nakataas ang kamay.

Masakit at nangangalay na ang mga braso ko dahil halos magkakalahating oras na din ang klase. I want to touch it so bad pero baka mas lalo lang magalit si Ma'am.

Naramdaman ko na ang panginginig ng kalamnan at ilang minuto na lang ay parang bababa na ang mga kamay ko. God! Please.

Tumingin ako kay Ma'am at nagbigay ng isang nagmamakaawang tingin. But she just arched her brows and smirks. Parang gusto ko na lang umupo. Ang saket na kase.

I was about to put my hands down and just exit the room when I felt some air trying so hard to put my hands in place. Napakurap ako ng maramdaman ang tila pagkapit ng hangin dito. Dahil doon ay parang nawala ang ngalay! I roamed my eyes.

Isang tao lang ang maaring gumawa noon! I immediately looked at Zeus whose paying more attention infront. Nakakunot ang kaniyang noo at panay ang pagtatagis ng panga. Napalunok ako at inawang ang labi. He can't do that. Ni hindi kami ganoon magkakilala para tulungan niya ako, hindi ba?

Binaliwala ko na lang iyon at kinuha ang pagkakataon para makinig ng ayos sa nagtuturo.

Pero hindi, kakaiba ang nararamdaman ko sa hanging tila hinihigit pataas ang pababa ko ng kamay. It's like its pulling me and saying that I shouldn't give up. I must not. Dinamba ng kung anong emosyon ang puso ko at pinigilan pagtangis. Dahil kahit anong higit ng hangin na iyon para tulungan ako ay kusa kong ibinaba ang aking kamay.

Lumingon ako kay Zeus ng makita ang biglaang paglingon sa akin nito. In my peripheral vision, I saw Ma'am Pama getting mad.

"Did I tell you to put your hands down?" galit ito pero hindi ko man lang iyon nabigyan ng pansin. I was drawn on Zeus' dark eyes. Dumilim ang kaniyang mukhang nakatitig sa akin. He scowled and looked away. Hindi ko inalis ang tingin sa kaniya.

"No, Ma'am. But I think you're going down once the Head knows about this." saka ko lamang siya nilingon. Shock registered on her face at galit niya akong pinaupo.

"Witty." I heard Vino, son of Vito Reed, whisper.

Nagpatuloy ang klase at panay ang pukol ng masamang tingin sa akin ng mga kaklase ko.

"Get a sheet of paper. We'll have a one-hundred item quiz." nag-angalan ang mga kaklase ko at pilit ang pagkuha ng papel.

The quiz start at wala pang isang minuto ay mayroon na namang tanong. Scratching their neck. Peeking at someone else's answer. Napairap ako. Seriously? Iyan ang napapala nila sa kakasama ng tingin sa akin.

Nang matapos ay agad na pinacheck sa kung kanino ang papel. They all felt disappointed at their answer. Pwera na lang sa kalmadong si Zeus. Prente at blangko lang ang kaniyang ekspresyon. Para bang kampante siya sa mga naisagot at makukuhang score.

"Gustav Clinton, 78."

"Jorel Dewitt, 75."

"Tylon Zackery, 79,"

"Zam Collins, 89."

"Ramzior Romwell, 87."

"Rio Harris, 74."

"Eauzi Lynwood, 78."

"Minoa William, 85."

"Vino Reed, 91."

"Luwen Martin, 90."

"Shaun Walther, 87."

Puro ang daing ng mga kaklase ko dahil sa mga bagsak sila. Mayroon kaseng essay part na tatlong minuto lang pinasagutan.

"And we have two...high score." tumikhim si Ma'am at tumaas ang kilay ng tumingin sa akin pagkuwa'y lumambot ng balingan ang nasa likuran ko. "Zeleus Smith and Verian Vion, 98."

I actually want to vomit hearing my name next to his. It feels so wrong. Nagpalakpakan ang iba at kinikilig na pinuri si Zeus na parang siya lang ang nakakuha ng mataas na marka. I mentally cussed and gritted my teeth.

Nagpaalam ang teacher at umalis na. Ako naman ay pinasadahan ang tingin ng grupong nasa likuran ko. I met his mesmerizing dark orbs. Iniikot ko ang aking mata bago nagmartsa palabas.

Sa iyo na lahat ng atensyon. Isaksak mo sa sarili mo dahil hindi ka na din naman magtatagal. Ika nga nila ay enjoy while it lasts 'cause I'll definitely rip that grinned off your face Smith.