Judith

Prolouge

Sa isang maulan at makulog na panahon sa isang misteryosong gusali...

"Gyaaaaaaaah!"
"J--d--... Halika na..."
"LUMAYO KA SA AKIN! LUMAYO KA!!!"

May isang babaeng tumatakbo sa isang Hallway ng Building. Nanggi-gitata, balisa at takot na takot sa kung ano pa mang mangyari sa kanya. Hindi din alam kung anong gagawin niya sapagkat may humahabol sa kanyang isang misteryosong lalaki, may dala-dalang kutsilyo, sadyang handang kunin ang buhay ng isang dalaga.

"Oy, Sige na... Parang konti lang naman eh, parang awa mo na. Pahipo naman kahit konti..." Sabi ng isang misteryosong lalaki na para bang may sexual desire sa dalaga

"LUMAYO KA SA AKIN!" Sabi ng dalaga

Umiiyak sa sobrang takot ang dalaga, hindi niya alam kung anong gagawin niya. Sadya bang hindi alam kung anong gagawin. Sadya bang lalabanan yung lalaking humahabol sa kanya? Tatago ba? Hahanap ng tulong? O sadyang tatakbo nalang?

Walang maisip ang dalaga, ang tanging alam lang niya... Ay Tumakbo... Tumakbo ng tumakbo ng tumakbo.

"Hahahahaha... TAKBO! TAKBO!"
"Aaaaaah!"

Naisipan ng Dalaga na magtago sa may isang stock room ng building, pagdating niya sa stock room ay nagtago siya sa may cabinet, puno ng mga bote-botelya ng mga kemikal, pati na rin ng isang bote ng Sulfuric Acid.

Pagkatago... Biglang pumasok ang lalaking humahabol sa kanya... Hinahanap ang dalaga...

"J--d--... Asan ka na? Yoohoo? Where na you? Sige na... Please? Labas ka na... H-hindi na ako galit? Magiging good na ako... Tara na... Labas ka na diyan..." marahang pabulong ng lalaki na parang isip batang kausapin ang dalagang nagtatago.

Nanginginig sa takot ang dalaga... Hindi na alam ang gagawin...

"P*tang Ina... LUMABAS KA NA J--D--!!! PAGOD NA PAGOD NA AKONG HANAPIN KA!" Sigaw ng lalaki sa sobrang galit.
"So, Eto pala ang gusto mo ha? Tagu-taguan? Sige! Maglaro tayo! Ang Mahuling Taya... *blam!* HULI KA!"

Binuksan ng lalaki ang isang Cabinet ng Room ngunit hindi niya nahanap ang dalaga.

Sa sobrang takot ng dalaga, pinaghanda na niya ang sarili kung sakaling mahuli siya ng lalaki. Kinuha niya ang Bote ng Asido, Marahang ibinuksan upang hindi mapaso, ipinaghahandaan kung anong mangyayari.

Ngayon, Nang-gigitata na ang lalaki. Sinubukan niya ang isa pang cabinet ngunit wala pa rin...

Hanggang malapit na siya sa pinakahuling cabinet...

"Saan ka ba nagtatago? Nasaan ka na?"

*blam!* Isang malakas na pagbukas sa pinto ng pinakahuling cabinet... At naroon nga ang dalaga...

"HULI KA! HAHAHAHAHA!"

Sinubukang labanan ng dalaga ang lalaking may hawak na kutsilyo hanggang binuhos na nga niya sa katawan ng lalaki ang asido...

"Uurnggh!"
"Gyaaaaaaaaaah!" Sigaw ng lalaki sa sobrang sakit ng natamo niya sa asido

Sabay nakatakas ang babae, pilit na pilit na tumatakbo upang makatakas sa isang bangungot na nararamdaman niya...

"P*T*NG INA KA! BUMALIK KA DITONG HAYUP KA! Aaaaaagh! SHUT* KA!"

Nakatakbo na nga ang dalaga, nakarating sa isang room. Sinubukan niyang tumakas ngunit isa nang dead end ito.

*Kumidlat*

"Wala ka nang kawala... Hehehe... Wala ka nang kawala... Hihihehehahaha!"
"Anu ba kailangan mo?"
"Anong kailangan ko? Katahimikan! Yun yon."
"Sige na, mananahimik na ako! Kung iyan ang gusto mo pero parang awa mo na, palayain mo na ako..."
"JUST F*CKING SHUT UP! SHUT UP! IKAW KASI, HINDI NA AKO MAKAPALAGAY... Dahil sa sobra mong ingay, nakakainis ka na! Puro ka nalang paalala, at ang Clingy mo pa! At alam mo ba ang dapat nararapat sa katulad mo? Pinapatahimik na... Dapat itahi na iyang p*tang inang labi mo. Kaya, Sige na, bago muna iyan, kailangan mo munang makatikim sa akin... Kaya *binitawan ang kutsilyo* dali na... Pahawak naman..."

Sinubukan ng lalaking hipuan ang dalaga sa may maselang bahagi ng babae. Takot na takot na ang dalaga, hindi na alam ang gagawin...

"Parang awa mo na, pakawalan mo na ako, please... PLEASE! PAKAWALAN MO NA AKO! PAKAWALAN MO NA AKO-O-O... TULOOOONG!"
"WILL YOU SHUT THE F*CK UP! AAARGH!"
*Kinuha ang Kutsilyo*

*SLASH!*

Sinaksak ng lalaki ang dalaga ng kanyang kutsilyo. Lumuwa ng dugo ang dalaga, nanghihina, at bumagsak sa sahig.

Nandilim ang paningin ng lalaki, sapagkat may nagawa siyang mali... Isang mali na hindi niya matatanggap sa sarili. Napaupo nalang siya, nabitawan ang kutsilyo, at namilipit din sa sakit sa natamong paso ng asido sa katawan niya.

Bigla nalang....

"Ah! Aaaaah! Aaaaaaaagh!"

May biglang nakakita ng isang karudumal na krimen, isang janitor, na natakot sa kanyang nakita... Isang patay na dalaga, sa sahig, puno ng dugo at wala nang buhay...

Napansin iyon ng lalaki. Kinuha ang kutsilyo at susubukang patayin din ang janitor ngunit nagmakaawa ito...

"Please! Huwag! Huwag mo akong patayin! Kailangan pa ako ng pamilya ko. Parang awa mo na, huwag. Huwag..."

Hindi na itinuloy ito ng lalaki. Sinabi nalang ito sa janitor.

"Pagbibigyan kita pero huwag na huwag mong isusumbong ito sa pulis o kahit sino, kundi... Pati pamilya mo, damay dito, Naintindihan mo, Sandro?" pagbabanta ng lalaki sa Janitor

"O-o-opo..." nanginginig na sabi ng janitor

"Tulungan mo akong itago ang bangkay... Dali..."
"Opo..."

Napansin ng lalaki na may isang blankong room na kakatapos palang i-construct. Naisipang doon itago ang bangkay ng dalaga.

Dali-daling hinila ang dalaga sa may blankong room, ipinaupo sa may kinakalawang na upuan. Dumating ang janitor, naisip ng lalaki na ang room na iyon ang gagawing off-limits sa mga tao. Naisipan ng lalaki na ang gagamitin na pantago ay ang malaking salamin na nasa silid ng room. Malaki na upang maitago ang room kasama ang bangkay.

Dali-daling tinakpan ang blangkong room ng Malaking Salamin, binarena ang bawat sides at tinurnilyo ito...

Inutusan ng lalaki ang janitor na itago ang murder weapon at linisin din ang sahig na puno ng dugo. Dali-daling ginawa ito ng Janitor.

Makalipas lamang ng ilang oras, nalinis na ang lahat. Naging blangko ulit ang silid. Ngunit sa salamin, may isang pigura na lumitaw, yun pala ang dalaga, naging isa nang espirito. At may sinabi...

"Huwag mo akong kalimutan..."

----------------------------------------------------------------------

A Message from the Author:

Hey Guys! I'm back!

Sorry sa matagal kong Hiatus dito sa Wattpad. Kasi kamuntikan na akong nawalan ng gana dito. Parang nasa writer's block state na ako. Ngunit, eto na! Nagbabalik na ako. Susubukan kong balikan ang hindi ko pa natatapos at panibago naman.

BTW, Susubukan ko na ring tapusin na rin yung additional story ko dito, Mr. Kyubi is my Boyfriend.

At narito rin, gagawin ang Panibago naman, Judith!

Huwag niyo din palang kalimutan na mag-Vote, Comment at Ishare ang Kwentong ito, para bongga na!

At may mali ba dito? O may suggestions ba kayo? Comment din kayo!

Thanks!

-Kuya Will