İki gecedir doğru düzgün uyumamıştım. Buna rağmen çantamı toplamış, güzel kıyafetler giyip okula gitmiştim.
Benim aksime herkes mutluydu,
Jin hyung, Tae-sshi, Namjoon hyung...
Geldiğimi gördüklerinde beni eskisi gibi yanlarına aldılar. Kişi eksiğimiz olsa bile enerjinin hala aynı olması şaşırtmıştı.
Tae, Jin hyung ile dalga geçiyor ve Jin hyung buna karşılık olarak ebeveyn cevapları veriyordu. Normal biri söylese komik olmazdı ama Jin hyungun verdiği hava normal bir kelimeyi bile komik yapıyordu, bu yüzden söylediği her şeye gülümsemeden durmam pek olası değildi.
Namjoon hyung yorgun olduğumu en başından beri anlamış gibiydi çünkü ben geldiğimden beri "bunca zamandır neredeydin?" tarzı sorular sormuyor, sorulsa bile benim yerime ufak tefek cevaplar veriyordu. Ayrıca bana bir şey olacağından korkmuş olsa gerek ki sürekli yanımda duruyordu; Jeon da böyle yapardı. Ama tüm bunlar olurken Jeon ne bana bakıyor ne de yanımda duruyordu.
O, en arka sırasında başını çantasının üzerine koymuş bir şekilde uyukluyordu.
İyi de o okulda uyumayı sevmezdi ki?
