KARMA.

Κεφάλαιο 1

Θυμάμαι την μητέρα μου να μου λέει πάντα: "Nora, μην εμπιστεύεσαι εύκολα ανθρώπους. Πάντα θα θέλουν κάτι απο σένα χωρίς να το ξέρεις. Και αφότου πάρουν αυτό που θέλουν από σένα, θα γυρίσουν την πλάτη τους και θα σε παρατήσουν, σαν να μη συνέβη τίποτα". Και για να πω την καθαρή μου αλήθεια, ποτέ δεν κατάλαβα πως το εννοούσε. Ήμουν μικρή.
Από τότε που πέθανε όμως, άρχισα να καταλαβαίνω τι λέει. Δυστηχώς, η μητέρα μου πριν 5 μήνες έχασε την μάχη με τον καρκίνο. Τον πατέρα μου όμως αυτό δεν τον ένοιαξε. Βλέπετε είναι πλούσιος και η μητέρα μου ήταν φτωχή. Στην αρχή ήταν μόνο αγάπη και τίποτα άλλο. Δεν τον ένοιαζαν τα λεφτά τον μπαμπά. Μετά όμως που κληρονόμησε την εταιρία του παππού, άρχισε να αλλάζει. Η μητέρα μου είχε ήδη διαγνωστεί εκείνη τη περίοδο, οπότε ο πατέρας μου ήξερε ότι θα φύγει από τη μέση και θα βρεί μία πλούσια γυναίκα για να ενώσουν τις περιουσίες τους. Έτσι λοιπόν και έγινε. Στις 16 Ιανουαρίου, παντρεύτηκε την Katherine Longbottom, της γνωστής οικογενείας Longbottom.

Η νέα μου μητρία με τον μπαμπά και την συνομίλικη κόρη της Katherine, την Carol μένουν τώρα μαζί στην βίλλα που ο μπαμπάς έμενε με την μαμά. Δεν με νοιάζει να σας πώ την αλήθεια. Πρός Θεού. Το ήξερα ότι θα συνέβαινε αυτό, οπότε είχα προετοιμαστεί. Η μαμά μου λείπει καθημερινά, αλλά απ'ότι φαίνεται του κύριου Ashton δεν του λείπει καθόλου. Τι να κάνουμε, έτσι είναι μάλλον η ζωή.

Η Carol και γω μοιραζόμαστε το ίδιο δωμάτιο. Σε άλλες συνθήκες αυτό θα με ένοιαζε, άλλα τα πάω πολύ καλά με την Carol. Πιο καλά απ'ότι περίμενα. Μου φαινόταν ψιλομύτα στην αρχή, άλλα τελικά είναι σαν εμένα. Πλούσια, που δεν την πολυνοιάζουν και τόσο τα πλούτη της. Μοιραζόμαστε ρούχα, μυστικά, αξεσουάρ και τα λοιπά. Δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να μοιραζόμαστε γκόμενους ακόμη.

"Nora, Carol! Το πρωινό σας!". Έτσι ξυπνάμε κάθε πρωί με την Carol για να φάμε πρωινό και να πάμε στο λύκειο. Πηγαίνουμε κάτω και ο μπάτλερ Rohn με την βασική υπηρέτρια του σπιτιού Alexandra μας περιμένουν. Ποτέ ο μπαμπάς με την μαμα της Carol.
POV Noraς: Ο Rohn είναι τόσο ωραίος. Θα ήθελα να του το πώ αλλά σιγά μην το εγκρίνει ο μπαμπάς. Στάνταρ έχει επιλέξει κάποιον γιό πλουσίου για εμένα. Αχ...
POV Carolς: Από τότε που είδα την Alexandra έπαθα ταμπλάζ. Είναι κούκλα. Δεν εχω ξαναδεί πιο όμορφη γυναίκα στον κόσμο. Την γουστάρω τρελά. Άλλα πως το λες αυτό στην Katherine;

Εκείνη τη μέρα προς το δρόμο στον σχολείο, φαινόταν ότι κάτι απασχολούσε την Carol.
"Carol, όλα καλά;"
"Αυτήν την ερώτηση θα έκανα και σε σένα. Το ήδη χλωμό σου δέρμα έχει γίνει ακόμη πιο χλωμό."
Όντως κάτι με απασχολεί. Δεν έχω σταματήσει να τον σκέφτομαι.
"Θα σου πω κάτι αλλά κουβέντα σε κανέναν. Αν το μάθει καμία από το σχολείο ή από το σπίτι, θα γίνω ρεζίλι."
"Υπόσχομαι ότι δεν θα πω τίποτα. Θα σου πω και γω μετά τι με απασχολεί."
"Ωραία, λοιπόν. Τα τελευταία 3 χρόνια, μ'αρέσει ο Rohn."
Το είπα και μου έφυγε ένα τεράστιο βάρος από πάνω μου.
"Ο Rohn!; Ο μπάτλερ!;"
Ωραία... τώρα θα με κοροϊδεύει και η Carol. Η ίδια μου η κολλητή.
"Δεν έπρεπε να στο πώ..."
Αυτό είπα και πήγα να φύγω.
"Κάτσε Nora! Δεν το είπα με αυτόν τον τρόπο. Άμα ακούσεις τι έχω να σου πω θα καταλάβεις πως το εννοούσα."
Σταματάω και γυρνάω να ακούσω τι έχει να μου πει.
"Για πες λοιπόν. Τι σε απασχολεί;"
"Ε να... το δικό μου είναι κάπως χειρότερο... Ειδικά το δικό μου δεν πρέπει να το μάθει κανείς!"
Χειρότερο; Ποιον σκότωσε, ήταν η πρώτη σκέψη που μου πέρασε απ' το μυαλό.
"Να... μ'αρέσει η Alexandra."
"Μα αυτά είναι τέλεια νέα! Συγγνώμη που σε παρεξήγησα."
"Θα είναι το μυστικό μας λοιπόν;"
"Προφανώς και θα είναι το μυστικό μας."
Και έτσι συνεχίσαμε την διαδρομή μας προς στο σχολείο.

Συνεχίζεται...
~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Ξέρω, ξέρω.. βαρετό επεισόδιο. Ήθελα απλώς να κάνω λίγο introduce τους χαρακτήρες, και το παρελθόν της πρωταγονίστριας. Ελπίζω να σας άρεσε.