ခ်ဳိၿမိန္ေသာ ဇနီးဆိုးေလး(အတြဲ၂) ချိုမြိန်သော ဇနီးဆိုးလေး(အတွဲ၂)

စာစဥ္ ၇ ( ၁ + ၂ + ၃ + ၄ + ၅ )

ဒီတစ္ေခါက္။ သူကား အခ်ိန္အၾကာၾကီးၾကာေလမွ စာၿပန္လာပါ၏။

[အိမ္မွာ]

ေကာင္းလုိက္တာ!

သူမရဲ ေဂၚဖီထုပ္ေတြနဲ ၿဖဴေကာင္ၾကီးအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိလုိက္သည္နွ့င္။ ရီ၀မ္၀မ္။

က်င္းဥယ်ာဥ္ကို ဒီထပ္ပိုၿပီးေတာ့ မဆန္႔က်င္လိုေတာ့ေပၿပီ။

က်င္းဥယ်ာဥ္မွာ ညဥ့္လယ္ :

ရုတ္တရက္ၾကီး။ ရြွီရီ ။သူ့သခင္ရဲ့ အမိန့္ကို ရလုိက္သည္ကား။ ရူးသြပ္ေလာက္စရာေကာင္းသည့္ အလုပ္တစ္ခုကို လုပ္ဖို့ရာ။

စီရီဟန္ : "စီလူေထြးကို ဒီကုိ ၿပန္ေခၚလာခဲ့"

"အာ?"

ရြွီရီ ။ ဆြံ့အသြားရေတာ့ေခ်ၿပီ။

ညလယ္ေခါင္ၾကီး သုူ ငါ့ကို ေတာင္ေပၚသြားၿပီးေတာ့

စီလူေထြးကို သြားရွာေပးေစခ်င္တာလား ?!

ဒီလို ေလထန္ၿပီး လမိုက္တဲ့ညမ်ိဳးၾကီးမွာေလ။

အဲ့သားရဲေကာင္ၾကီးက ငါ့ကို စားပစ္လုိက္မွာကို

သခင္ၾကီး နည္းနည္းေလးေတာင္မွ မစိုးရိမ္ဘူးလား ?

"ၿပသနာရွိလား?"

စီရီဟန္ သူ့အား ၾကည့္လာေလရာ။

"မရွိဘူး ! က်ြန္ေတာ္ အခုပဲ သြားရွာလိုက္ပါ့မယ္ခင္ဗ်ာ..."

"ေသာၾကာေန့မတိုင္ခင္ ေတြ့ေအာင္ရွာ"

"ဟုတ္ကဲ့..."

ခါးသက္စြာၿဖင့္ပင္ သူ့ရဲ့အမိန့္တို့ကုိ လက္ခံလုိက္ရပါသည့္ ရြွီီရီ။

ေတာင္ေပၚသုိ့ က်ားေကာင္ၾကီးကိုရွာဖို့ရာ ထြက္သြားလုိက္ပါေတာ့၏။

သူ တကယ့္ကို စဥ္းစားလုိ့မရနုိင္သည္ကား ။

ဘာေၾကာင့္မို့ သခင္ၾကီးသည္ ဒီေလာက္အလ်င္စလိုနဲ့

စီလူေထြးကို ရွာရသလဲဆိုၿခင္းကို။

ငါ ေသာၾကာေန့အမီ ရွာရမွာလား ?

ေနာက္တစ္ေန့မနက္ခင္း။

ရီ၀မ္၀မ္။ အက်င့္ၿဖစ္ေနကာ သူမရဲ့မိတ္ကပ္