String of Fate.

Chapter 14-- The Party ;;)

"Hair Pins!"

"Spray Net!" 

"The comb!" 

"Wag po kayo magmadali. Maaga pa po. Mamaya pa ang party. Hahaha" Sabi ko.

Lechugas naman. Masyado sila nagmamadali eh kay aga pa. HAHAHA

Yup, inaayusan na nila ako for Kuya's Party. And yup ulit, tatlo ang make up artist ko. Team Akira. Hahahaha artista ang peg =))

They did my hair. After 15 minutes, alas! Classy bun lang naman. Hindi pwedeng bongga kasi ndi naman ako ang may birthday. Hahahaha

After, make-up naman. Light make-up lang. Maputi na kase ako. Bahaha

So, yeah, I put my earings then wore my dress. So simple. So classy.

"Ma'am Akira, kanina pa po naghihintay si Sir Vince sa baba. Mukhang inip na po." 

"Ah, ganun ba? Paki sabi pababa na ako. Thank you."

Ano ba naman yan, Vince! Sino ba kase may sabi na pumunta ka ng maaga? Ha?!!

Nakakainis. Pero anyways, bumaba na ako.

"Ano ba naman yan Aki--ra ang t--agal m--o O___________________o"  Nauutal na sabi ni Vince. Anyare?

"Sorry naman boss! Sino ba kse may sabing agahan mo ha? Huy!"

"Hi?!! Hello?!!! Vince bat ndi ka nsagot!!! -____________________-"

"You look beautiful, tonight." -Vince

You look beautiful, tonight.

Did I hear it right? 

"Come again?" Paninigurado ko. Mamaya iba naman pla sinabi mapahiya pa ako

"I said, you look beautiful, tonight." He said and flashed his dazzling smile.

"Well, thank you, handsome." I winked at him.

"So, shall we, my lady?" He offered his hand and we walked until we reached his car.

He opened the door for me. Oh my gosh. Feeling ko kami na. Pero syempre, feeling ko lang tlaga yun. Ni ndi nya nga sinasabing gusto nya ako eh

Sa kakaisip ko ndi ko na namalayan na nandito na pala kami sa Venue.

"Saglit lang Akira ha, kukunin ko lng ung regalo ko kay Kenji" 

"Oh my god!!" Sigaw ko. 

Kasi naman! Aish ang tanga tanga ko! 

"Naiwan ko ung regalo ko para kay Kuya sa bahay."

"Tsk. Hassle ka. Sige mauna ka na sa loob, babalikan ko sainyo. Intayin mo ako."

"Sure, thank you. I will wait for you." In-emphasize ko ung phrase na 'I will wait for you' hahaha spell para-paraan. Hahahahaha

Naglakad na ako mag-isa. Sa aisle. Oo meron. Parang kasal lang eh hahaha!

All eyes on me. Imbis na mhiya ako, nag chin up pa ako. Confidence.

Ndi naman ako panget noh. Hahaha nilapitan ko si Mama ska si Papa. 

"Oh anak, asan ang escort mo?" Naunang tanong nila.

"Naiwan ko po ksi ung gift ko pra kay Kuya. Binalikan po ni Vince. Hahabol nlng daw po sya."

I felt guilty. Kaya sya ma-llate dahil sa katangahan ko. Ouch

Nagsimula na ang party pero wala pa si Vince. Hay asan na kaya sya?

Nag-play na yung Video for Kuya Kenji. Ayy! Bat anjan ako!

Habang nanunuod ang lhat, nag-eenjoy.. may dumating na couple. saka dalawang babae na nsa age bracket ko siguro.

Ka-age siguro ni Mama at Papa ung couple. Ndi ko sila kilala. Pero ang ganda ng lahi nila.

 Hindi ko magawang alisin yung mga mata ko sakanila kasi..

"Good evening, Wecome to the party Mr. and Mrs. Castor." Bati ng mga magulang ko. 

"Oh, Vince! Buti naka-habol ka pa! Tara dun, tara dun!" 

Hindi pwedeng mag-abot si Vince at sina Mr and Mrs Castor. Maaalala ni Vince si Yana. Hindi pwede. Ako ang kasama nya.. Hindi si Yana..

Pero bago pa man ako marinig ni Vince, nagkita na sila.. Naipatak ni Vince yung hawak nyang regalo para kay Kuya..

Tears started to stream down his face.. And he started to run.. Away.

"Vince! Hey! Intayin mo ko! San ka ba pupunta ha!" Sigaw ko. Hinahabol ko sya.

Takbo parin sya ng takbo. Umiiyak. Para syang bata.

Tumigil na sya. Napagod yata. HAHAHAHAHAHAHA :3

"Anong problema, Vince?" Tanong ko kahit alam ko naman tlga kung bakit

Hindi sya sumasagot. Kaya ako na ang magsisimula ng lintanya.. 

Ang sakit. Ang sakit makita syang umiiyak. Umiiyak dahil sa taong wala na..

Umiiyak dahil sa taong kaylanman ay hindi na babalik pa..

Huminga ako ng malalim bago nagsalita.

"Bakit ba hindi mo sya makalimutan? Bakit ba hanggang ngayon sa sarili mo sinisisi ang pagkamatay nya? Bakit hindi mo mtnggap na wala na sya? VINCE, MOVE ON. LET GO." 

"Hah, naririnig mo ba ang sarili mo, Akira? Alam mo ba kung ano ang sinasabi mo? Anong alam mo? Saka, anong pakialam mo? Akala mo ba gusto kita? Akala mo ba totoo lahat ng kinikilos at pinapakita ko sa'yo? Akala mo lang yun. Hindi yun totoo, Akira. palabas ko lang yun. Mahal ko pa si Yana. Mahal na mahal at walang kang magagawa wala kang pakialam."

Ang sakit. All this time..

Si Yana pa rin pala. 

Naiiyak na rin ako. Hindi ko na kaya. I'll cry my heart out.

"May pakialam ako kasi mahal kita. Mahal kita, Vince. Hindi mo ba nararamdaman yun? Hindi mo ba makuha? Simula nung nlaman ko yung tungkol kay Yana, ginawa ko ang lahat para tulungan kang makalimutan sya. Sinubukan kong iparamdam at ipakita sa'yo yung nararamdaman ko. Pero anong ginawa mo? Binaliwala mo. Ang manhid mo. Ang manhid mo."

Mukhang nagulat sya sa sinabi ko. Ganyan ba talaga sya kamanhid? 

"I'm S--sorry, A--kira. H--hindi ko a--alam. Akala ko niloloko mo lang ako.. Akala ko pinag-ttripan mo lang ako kaya sinakyan ko.. Akala ko---"

I cut him off. 

Ayoko na makarinig ng explanations. Ayoko na.

"Just keep in mind who was with you when no one else is."

Umalis na ako. Bumalik sa party. With my family and friends. We stayed up all night. I drank. Hard. I cried. Hard. That night.