Dance with me, Celestine

Chapter 2

Time flew so fast at heto ako ngayon nag eempake ng gamit ko para bumalik sa Pinas. It's been 4 years at tatapak na kong muli sa bansang pinagmulan ko.

I looked into the mirror and checked myself. Napabuntong hininga ako at ngumiti ng nakapikit.

"I'm doing this for myself and not for him. Kung kinakailangang di ako magpakita, hinding hindi." sabi ko bago imulat ang aking mga mata.

Kinabukasan inihanda ko ang aking pasaporte at mga babaunin bago dumeretso sa Airport.

I'm taking my breakfast when I received a phone call from my brother...

"Letizcia, baby." he called.

"Yes, kuya?"

"It's your flight today baby, right?  I just want to ask if there's something you need more before you go back? I can send it immediatly." nahihimigan ko ang pag aalala sa tono ng kuya ko. Napangiti na lang ako, kahit kailan talaga hindi niya ako pinabayaan.

"Nothing kuya, I got everything. Thank you." narinig ko ang buntong hininga niya sa kabila.

"Okay baby, I just want to remind you to always take care of yourself there okay? Be a good girl. I'll be visiting you thrice a month."

"Oo naman kuya, ako pa ba." nakikita kong nakangiti nabsiya sa kabilang linya.

"I love you Zia..."

"I love you more Kuya..."

"Take care." napangiti ako bago niya pinatay ang tawag. Atleast napangiti ako lalo ng kuya ko bago umalis.

Inayos ko muna ang condo ko bago ko isara at tinahak ang daan papunta sa Airport.

Kasalukuyan akong nakaupo habang lumilipad ang eroplano ng lumapit sa akin ang isang steward at ibinigay ang order ko.

Matapos kong kumain, natulog nalang ako hanggang sa namalayan kong lalapag na ang sinasakyan ko.

Palabas ako ng Airline at naramdaman ko agad ang maalinsangang panahon. Inalis ko ang salamin ko at nag abang ng masasakyan papunta sa dati kong condo.

It's good to be back

I entered my passcode before I get in. I noticed that it's already 6:00 p.m and the moon's almost taking the suns light.

I took a brief shower and took money to buy some things and  my dinner.

I took a cab and proceeded to a resto near the Department store. I ordered a set of seafood meal and took it along as I buy my needs like body lotion, toothpaste, etc.

I'm walking by the overpass when i suddenly bump into someone. Kamuntik-muntikan ko ng mahulog ang mga kailangan ko.

Napalingon ako sa nakabungguan ko only to my surprise that it was Alliyah, my old time friend here in the Philippines.

"Oh my god, Alliyah" I bursted out.

"Zia? OMG" di makapaniwalang sambit niya.  Ibinaba ko sa gilid ang ipinamili ko saka ko siya niyakap.

Inaya ko siya sa condo ko kung saan dati rin naming tambayan nung high school.

Alliyah and I were both in the same University and dance group. We found each other's company since 2nd year high school and mostly when we're joining a dance competition.

"So kamusta?" tanong niya ng makaupo kami sa terrace ng condo ko. How I love the city lights from here.

"I'm pretty good. It's been a while."

"You know what, simula nung umalis ka, napakaraming nagbago sa grupo, some of us dismissed. Ayaw na raw nila, yung iba naman may prior commitment lalo na daw yung pag- aaral." natahamik ako for a while.

At heto pa your ex, Seb also flew to states para doon mag aral for college" dugtong niya. Hindi na ako nagulat sa balita niya. Alam kong gagawin niya yun at gagawin ng parents niya yun dahil iyon ang makakabuti sa kanya.

"Hey girl, your spacing out!" napapitik siya sa harapan ko. Natawa nalang ako sa ginawa niya.

"You know what Alliyah, it took a lot of years for me to moved on, at alam kong siya din. If I were in his position, pipiliin kong kalimutan nalang ang babaeng nanakit sa akin, wala namang patutunguhan pa yun kung hahanap- hanapin ko lang siya right? Kaya mabuti naring umalis siya at sinunod ang gusto ng parents niya. Look, he's so successful now." I said habang tinatanaw ang mga ilaw ng mga naglalakihang gusali at sasakyan sa siyudad.

"Mabuti nalang din at nagawa ko kung ano ang makakabuti para sa kanya, para sa amin." dagdag ko sa isipan ko.

Hindi nagtagal at nagpaalam na rin si Alliyah because its already past 8 in the evening at baka wa na siyang masakyan pa.

After I ate my dinner, I opened my laptop ang signed in my e- mail account.

I found so many messages from different companies inviting me for a shoot as their ambassadress
but one thing caught my attention, an invitation inviting me for a grand reunion of our batch in high school.

Nablanko ako ng ilang minuto bago maproseso kung ano ang nakita ko. It's organized 2 weeks from now and there's a fvcking meeting 5 days ahead, at ang isa ay bukas na.

Hindi ako nakapagsalita. Nakaramdam ako ng kaba. Ang sabi ko sa sarili ko, hindi na ako magpapakita sa kanya, na tutuparin ko kung ano gusto niya pero tila tadhana parin ang naglalapit sa amin para magkitang muli.

I closed my laptop at pinag isipan ko kung a- attend ako sa meeting bukas.

Kung hindi ako pupunta nakakahiya naman sa batchmates ko and for sure sasabihan lang nila ako ng bitter kasi naroon siya.

Kung pupunta naman, I will surely see him at hindi mapapanatag ang kalooban ko. Awkward ang atmosphere. But then...

Napagdesisyunan kong pumunta nalang bukas para sa meeting. Isasantabi ko muna siya, kung kaya kong di siya pansinin gagawin ko.

I cleaned my face before I went to my bed.

"Oh God, kung ano man po ang mangyari bukas, wag po sanang magkandagulo- gulo ang lahat. I wish to have peace in our both sides since matagal naman na po nung naghiwalay kami. Alam ko pong masaya na siya ngayon." napabuntong hininga na lang ako bago patayin ang lampshade sa tabi ko.

I closed my eyes and hopefully sana maging maayos ang pangyayari bukas dahil alam kong magkikita na kami matapos ang apat na taong nakalipas.