Duy, hisset.

Bağ kuruluyor!

Braelyn, 12 yaşına girmek üzere olan küçük bir kızdı. Sıradan bir gün, içinde değişik bir his vardı. Bu his onu okula gitmesi için zorluyordu. Bu histen şüphelenen Braelyn elbette okula gitmek istememişti. Bu his onu korkutuyordu. Annesini ikna etti ve okula gitmedi. Ertesi gün, servisi biraz geç kalmıştı. Bu yüzden de okula biraz daha geç gitmişti. Herkes sınıftaydı fakat henüz ders başlamamıştı. Braelyn her zaman yanında olan arkadaşı Fern ile servisten inip sınıfa girdi. Sınıfa girdiği gibi yeni kızı fark etmişti. Ona öylece bakakalmıştı. Bunu fark eden Fern, Braelyn'ın kulağına fısıldadı.
-Bu Caroline, yeni geldi. Kimse sevmedi onu. Çok sinir bir tipe benziyor!
Braelyn, Fern'in bu söylediklerine aldırmamıştı. O kız gerçekten çok tatlı görünüyordu. Brealyn çantasını sırasına bırakıp telefonunu eline aldı ve öğretmen masasına oturup telefonla ilgilenmeye başladı. Sosyal medyada gezerken yeni kıza benzeyen birini görmüştü. İkisine de biraz baktıktan sonra bu bahane ile Caroline'in yanına gidip onunla konuşacaktı. Önce Fern'e tuhaf bir bakış attı ve kalkıp Caroline'in yanına giderek telefondaki çocuğu ona gösterdi.
-Selam, bu çocuk sana benziyor. Onu tanıyor musun?
Caroline onaylar şekilde kafasını aşağı yukarı sallamıştı.
-Hmhm, kuzenim.
Braelyn, kalbinin ritmini değiştiren bu sesi duyar duymaz hayran olmuştu ama Caroline içine kapanık biriydi. Bu çok belliydi. Braelyn çekinerek de olsa ona arkadaşlık teklif etti. Artık beraber takılıyor, birbirlerine her şeyi anlatıyorlardı. Braelyn, Caroline ile arasında oluşan büyük ve sağlam bağı hissedebiliyordu. Caroline, Braelyn'a güvenip ona sırlarını vermeye başlamıştı.
-Braelyn, kimseye söyleme ama ben yurtta kalıyorum. Babam ceza evinde, annem kaçak.
Braelyn bunları kimseye söylememesi gerektiğini biliyordu fakat Caroline'in kolundaki morluklar Braelyn'ı endişelendiriyordu. Braelyn annesine güvenip her şeyi annesine anlattı. Annesi Braelyn'a her gün fazladan para veriyor ve Caroline'e de bir şeyler almasını istiyordu. Bu şekilde bir yılı geçirmişlerdi. 6. sınıfın son günü, Braelyn çantasında bir not bulmuştu. Bu bir aşk mektubuydu. İçinde sadece Caroline'in bildiği sır ile ilgili bir şey de yazıyordu fakat Braelyn o notu Caroline'in yazdığını düşünmek istemiyordu. Sonuçta ikisi de kızdı ama Braelyn Caroline'den hoşlanıyor gibiydi. Hislerinden emin olamıyor ve hislerini kontrol edemiyordu. Aşk mektubunda '3. teneffüsde cevabını kantinin yanındaki çöp kutusunun yanına bırak.' yazıyordu. 3. teneffüs çoktan geçmişti bile. O gün biri Braelyn'a aşkını itiraf etmişti. Braelyn o mektubu o çocuğun yazdığını düşünmeye başlamıştı. Bu düşüncesini Caroline ile paylaştığında Caroline ilginç bir tepki vermişti.
-Hayır, o yazmadı.
-Caroline, sen kimin yazdığını biliyor musun yani?
-Hayır.
-Öyleyse onun yazmadığını nereden çıkardın? Bence o yazdı.
-Hayır, o yazmadı dedim!
Braelyn bu konu hakkında daha fazla tartışmak istemiyordu. Bu yüzden sustu. Herkes evine gitmeden önce Braelyn, Caroline'e numarasını vermişti. Herkes evine gitmişti. Uzun bir tatil başlamıştı.