Chapter 5
Kendall's POV
Muntik na kong hindi umabot sa dinner! Si Don Gregor kasi pinag shopping pa ko. Well, gusto ko din at ewan ko ba ang saya lang pag may bago kong gamit. Hihi
Pagkapasok na pagkapasok ko sa bahay ay dumiretso na ko sa dining area. Nakita ko sa sliding door na kumakaen na si Wayne. Ngunit di pa ko nakakalapit sa kanya ay umalingawngaw na ang nakakabasag tenga na ingay.
Ibinagsak nya ang mga kubyertos na hawak nya. Ang tining ng tunog at nakakakaba. Wiw problema nun?
"Ah Wayne.. Sab*"
Naputol ang pagsasalita ko ng bigla syang tumayo. Pag gasgas naman ng silya ang maingay na nangibabaw sa dining room.
Hindi ko alam kung bakit pero ang lamig ng paligid.
Yung piling na may dumaang multo. Omo! Ang creepy.
Tila naglaho ang tinig ko ayaw gumalaw ng bibig ko. Kendall huy. Kendall??!
"ija?"
"Huh? Ahh. Bakit po?" tinatawag pala ko ni yaya sita.
"Yung soup mo malamig na ata. Napansin ko kanina mo pa hinahalo. Nakatulala ka.. " paliwanag ni Yaya Sita.
"ha ha? Ah eh iniisip ko lang po ung susunod na mangyayari sa paborito kong drama! He-he-he!" nagpalusot na lang ako. Wala ko sa mood makipagkwentuhan. Sorry Ya. Bahagya lang syang ngumiti.
"Kung di maganda ang pakiramdam mo ija ay ipahinga muna lang." sabi ulet ni yaya sita. Tumango na lang ako.
Ewan ko kung ano ba nangyayari sa kin. Magmula ng kanina na makita ko si Wayne.
Agad agad syang nagwalk out sa dining room, hindi nya ko tinignan kagaya ng kanina sa resto. Pero malinaw na rumihistro sa utak ko ang talim ng mga mata nya. Sapat lang para hindi na ko makakalapit sa mesa. Gusto ko sana syang pigilan ng sabay pa sana kame kumaen, kaso natameme ko. Hindi, im fully intimidated by him.
Ang pagkabalisa ko ng maramdaman ko ung aura ni Wayne.. Ang dilim at..
Nakakatakot! *__*'
The feeling of fear is not new to me? It seems like i asked myself in frustration. Tho i dont remember having this feeling before. I shake my head in exasperation for a sudden mix of my emotions. Not usually me.
Di ako makapag contrentate sa sarili ko, ung aftershock asa kin pa din. Mas nakakatakot pala si Wayne pag hindi na sya nagsasalita.
Yung mga mata nya animo'y nagsasabing
'Im the hell itself. Back off'
kaya eto ko ngayon sa gilid ng pool side. Naglalakad lakad, nagpapahangin at nagpapakalma ng sarili.
"Kendall? Kendall? Tigilan muna yan wag kang matakot!" pinipilit kong i cheer ang sarili ko. Hanggang sa..
"UWAAAAAAAH!! WAAAAAH!!" haha wiw sarap sa pakiramdam! ^____^
With my lungs out i shout! This is may way of releasing the tension inside me.
At bigla lang nag sink in sa kin na wala nga pala ko sa baguio at nasa ibang bahay na ko. Kung saan di lang ako ang nakatira.
(>__>) (<__<) (>,<)
Lingon sa kanan sa likod sa kaliwa, sa harap? Clear! Hehe buti na lang.
Not long, dahil biglang sinabi ng instinct ko ang ' tingin sa taas! '
(0___0;)
