Merhaba Rose

George

"Lütfen gel içeri Doktor" dedi Rose. Doktor ise içten içe savaş veriyordu kendisi ile. Çünkü hiçbir zaman sahip olamayacağı bir yuvaydı onların ki. Ama onu bu sefer kıramazdı. Rose'un arkasından etrafı gözlemleyerek eve girdi. Evde bir sürü fotoğraf vardı. Yılbaşı günleri,  sevgililer günü,  düğün fotoğrafları. .. Kafasını başka yöne çevirdiğinde ise birsürü çocuk  fotoğrafı gördü Doktor.  Rose'un oğlunun olmalıydı. Rose "Doktor bir dakika izin ver George'u kontrol edeyim" dedi. Doktor tabiki anlamında başını salladı." Demek ki adı George'muş" Daha fazla etrafı gezip kendisine işkence etmek istemiyordu.  Bir yere oturdu. Rose iki dakika sonra kucağında George ile salona geldi. "Merhaba de bakayım George" dedi Rose.  Konuşmayı tek tük beceren George şirin bir sesle "Merhaba" dedi.  "Çok tuhaf" dedi Rose.  "Normalde yabancı biriyle karşılaşınca bir türlü konuşmaz. " "Aslında..." diye ortaya atıldı Doktor . "Bunun sebebi babası ile benim genlerimizin bir kısmının ortak olması.  Bu da onu bana yakın yapıyor." Gülümsedi Rose. "Senin şu bilimsel teorilerini özlemişim" . Üzüleceğini bile bile sordu Doktor "O.. yani Metakriz Doktor. . Yani kocan. Aranız nasıl? "

"Gayet iyi.  Biliyor musun Doktor.  Aynı bedene sahip olsanızda bazı yönleri sana hiç mi hiç benzemiyor.  Mesela bazı durumlarda daha aksi ya da kaba olabiliyor.  Ama iyi anlamda tabii. "

Doktor "Ah! Donna yüzünden kaynaklanıyor olmalı. Onun en iyi yönlerini almış" dedi gülümseyerek.

"Sahi Donna'ya ne oldu Doktor.  Hiç anlatmadın."

O sırada zil çaldı. Rose George'u Doktorun kucağına verdi ve hemen döneceğini söyledi.  Doktor niyeyse George'a karşı bir yakınlık hissediyordu. Genetik benzerlik yüzünden olmalı diye düşündü.  Gözü bir süre sonra George'un elindeki oyuncağa ilişti. Bu minik bir Tardis'ti. Babası yapmış olmalıydı. Tüm bu düşüncelere odaklanmış iken Rose çıkargeldi. "Doktor acil durum.  Hemen Torchwood'a gitmeliyiz. Görünüşe bakılırsa o yarıktan geçen sadece sen değilmişsin"