"လူနာ နာမည္က.ဘယ္လိုေခၚလဲ"
ေခါင္းခါျပေလသည္..
"ဆရာ..ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ "
"သိပ္ၿပီးစိုးရိမ္စရာေတာ့မ႐ွိပါဘူး..
ဒါကယာယီအတိတ္ေမ့ျခင္းပါ.
မၾကာခင္အခ်ိန္အတြင္းသတိရလာမွာပါ.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
Chan ႏိုးလာကတည္းက
အဲ့ေကာင္ေလးအားသတိထားမိသည္.
သူ႔ကိုျမင္တိုင္း
မိမိရင္ဘတ္တစ္ေနရာကနာက်င္ရသလို
ေပ်ာ္ေနမိသည္..
ဘာေၾကာင့္မ်ားလဲ..
"ဟဲလို.Hyung
Chan သတိရလာၿပီ.
ဟုတ္.."
"မၾကာခင္ Tao Hyung တို႔ေရာက္လာေတာ့မယ္."
"ခဏျပန္လွဲေနမလား
ေခါင္းကိုက္ေနမွာေပါ့.."
'ဘာလို႔သူ႔စကားကိုနာခံခ်င္မိေနတာလဲ.'
'Chanyeollie ခ်စ္တယ္ ...
ဟိဟိ..
ဝါး.ဒါဆို က်ေနာ္ ကိုခ်စ္ေနတာအခ်ိန္ေတြၾကာေနၿပီေပါ့..
Chan....'
ဘယ္သူ႔အသံလဲ..ဘယ္သူလဲ..
နားထဲတြင္ၾကားေနရသည့္အသံပိုင္႐ွင္ကို
စဥ္းစားၿပီး
ေခါင္းကိုက္လာသည္..
ေခါင္းအားလက္ျဖင့္ဖိထားၿပီး
နာက်င္သည့္ပံုစံေပါက္ေနေသာChanေၾကာင့္
"Chan..Chan..အရမ္းမစဥ္းစားနဲ႔.
မၾကာခင္ မွတ္မိမွာပါ."
"ခုလွဲေနလိုက္ေနာ္.."
နာက်င္ေနေသာေခါင္းအား
လ်စ္လ်ဴ႐ူကာ.အိပ္ရန္ၾကံရြယ္မိသည္..
အနားကအရိပ္ေလးက
မိမိအားအိပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ေပးၿပီးသည္ႏွင့္
ထြက္သြားမည့္ဟန္..
မိမိအားေနရာတက်ခ်ေပးေနေသာ
လက္ေလးအားဆုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး
"ဟို...အိပ္ေပ်ာ္တဲ့အထိေစာင့္ေပးပါလား."
မ်က္လံုးမ်ားေမွးမွိတ္သြားေအာင္ျပံဳးျပၿပီး
"စိတ္ခ်လက္ခ်အိပ္ပါ..
က်ေနာ္ေစာင့္ေနေပးမယ္ "
ထိုမွသာ
စိတ္ခ်လက္ခ်ျဖစ္ၿပီး
အိပ္လိုက္ေတာ့သည္..
YOU ARE READING
WHEN I MEET YOU
Fanfictionမင္းကိုေတြ႔မိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ကိုယ္..... မင်းကိုတွေ့မိတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုယ်......
