WHEN I MEET YOU

17

Baekhyun အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေသာ္
ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီး
ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းလာေလသည္..

Byun Ommaကေတြ႔ေသာ္..

"သား.ထမင္းစားသြားပါဦး..
သားၾကည့္ရတာ..ပိန္သြားတယ္."

ထမင္းမစားခ်င္ေသာ္လည္း
Ommaအားအားနာသျဖင့္
ဝင္စားမိသည္..

"Chanyeol ေလးေရာ.
သတိရၿပီလား."

"သူမၾကာခင္သတိရေတာ့မွာပါ.Omma"

"အဲ့လိုပဲျဖစ္မွာပါ.."

"သား.စားလို႔ၿပီးၿပီလား.."

"ဟုတ္..ဒါဆိုသားသြားေတာ့မယ္ေနာ္."

"အင္း
ဂ႐ုစိုက္သြားဦး."

"ဟုတ္ကဲ့ "

အနည္းသာပ်က္ယြင္းေသာထမင္းပန္းကန္ကိုၾကည့္ၿပီး
Byun omma
သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္

"ငါ့သားေလး ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိခိုက္ေနတာပဲ
Chanyeolေလးျမန္ျမန္သတိရလာမွပါ.."

ေဆးရံုသို႔ျပန္ေရာက္လာေသာ
Baekhyun..

"Chan အိပ္ေနတာၾကာေနၿပီဗ်ာ..
က်ေနာ္ကေတာ့ခုထိမအိပ္ႏိုင္ေသးဘူး."

Baekhyunမအိပ္ရဲပါ
မိမိအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္အခ်ိန္မွာ
သူႏိုးလာမွာေၾကာက္ေသာေၾကာင့္

"အခုေတာ့ ေတာ္ေတာ္အိပ္ခ်င္ေနၿပီ
Chan.ရာ."

Chanyeolလက္ေလးအားဆုပ္ကိုင္ၿပီး
ကုတင္ေဘးတြင္ေခါင္းတင္လ်က္.
အိပ္ေပ်ာ္သြားေလသည္

မအိပ္ခင္..Chan အား

"က်ေနာ္အိပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့မႏိုးလာနဲ႔ေနာ္.."

အိပ္ေနရင္း
တစ္ခုခုလႈပ္႐ွားသလိုခံစားရေသာေၾကာင့္
ထၾကည့္မိေသာအခါ.

Chan ႏိုးေနေလၿပီ

"Chan..Chan ႏိုးေနၿပီလား.."

"ဆရာဝန္..ဆရာဝန္."

ဆရာဝန္အားအလ်င္အျမန္ေခၚလိုက္ေလသည္

"လူနာ..ဆရာ့ကိုျမင္ရလား.."

Chan ေခါင္းညိမ့္ျပေလသည္..

စကားေျပာဖို႔ရာ
လည္ေခ်ာင္းတစ္ေလ်ာက္အက္ကြဲေနသလို
ခံစားရေသာေၾကာင့္
စကားေျပာျပဖို႔အင္အားမ႐ွိေပ..