႐ွက္ကာမ်က္ႏွာတစ္ခုလံုး
နီရဲလာေသာေကာင္ေလးအား
ၿမိဳခ်ခ်င္လာသည္ဖက္နမ္းခ်င္သည့္စိတ္အား
ထိန္းရန္..အေ႐ွ႕မွထြက္လာခဲ့သည္.."တစ္ခန္းတည္းယူမိတာမွားမ်ားမွားသြားၿပီလား..
မေနႏိုင္လို႔ဖက္နမ္းမိရင္ငါပဲ..ရင္က်ိဳးရမွာ""၃ႏွစ္ေတာင္အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ေနလာခဲ့ၿပီးၿပီပဲ
ငါဘာေတြမေရာင့္ရဲေနတာလဲ..."အေတြးမ်ားေခါင္းထဲကေနထုတ္ကာ..
ညေနစာစားဖို႔..
ထြက္လာခဲ့သည္အခန္းထဲမွေကာင္ေလးကေတာ့
အိပ္ရတာပ်င္းသြားသည့္ႏွယ္အေႏြးထည္ေလးဝတ္ၿပီး
ဝရံတာဘက္ထြက္ေနေလသည္Chanyeolတစ္ေယာက္အခန္းထဲသို႔
ျပန္ဝင္လာေသာအခါBaekhyunကိုမေတြ႔ရ၍
ေခါင္းမီးေတာက္သြားတယ္"ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ....
ေနမေကာင္းတဲ့ဟာကို"ဝရံတာမွအခန္းထဲသို႔
Baekhyunဝင္လာတဲ့အခ်ိန္
မီးပ်က္သြားေလသည္.."အာ..မီးကလည္း."
ဖုန္းမီးအားဖြင့္လိုက္ေသာအခါ..
အခန္းေထာင့္၌ဒူးေခါင္းေပၚ
ေခါင္းတင္ၿပီးေနေနေသာ
Chanyeol အားေတြ႔ေလသည္.."Chanyeol ssi."
အနားသို႔ကပ္သြားေသာအခါ..
ငိုေနတာသိလိုက္ရသည္Baekhyunပ်ာသြားကာ
"Chanyeol ssi ဘာျဖစ္လို႔လဲ "
ဘာမွမေျပာဘဲတစ္စံုတရာကို
ေၾကာက္ရြံေနသည့္ႏွယ္မေနႏိုင္စြာဖက္ထားေပးမိသည္
"ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူးေနာ္.
ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး..
အားလံုးအဆင္ေျပသြားမွာပါ."အခန္းထဲသို႔စိုးရိမ္တႀကီးေျပးဝင္လာေသာ
ဆရာရိဖန္.."မီးခ်က္ခ်င္းျပန္လာေတာ့မွာ
ဘာမွမျဖစ္ဘူး..
စိတ္ေလ်ာ့.."ေမြ႔ယာေပၚသို႔ဆရာရိဖန္တြဲတင္ေပးေလသည္
မီးခ်က္ခ်င္းျပန္လာမည္ဟုေျပာေသာ္လည္း
ေတာ္ေတာ္နဲ႔မလာေသးေသာအခါ"Baekhyun.သူ႔ေဘးနားမွာေနေပးပါ
ဆရာေတာင္းဆိုပါတယ္.."ေျပာၿပီးဆရာရိဖန္မီးမလာေသးသည့္အေၾကာင္း
သြားေျပာေလသည္
YOU ARE READING
WHEN I MEET YOU
Fanfictionမင္းကိုေတြ႔မိတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ကိုယ္..... မင်းကိုတွေ့မိတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုယ်......