MY STEP SISTER

chapter 15

"Stupid ava! "  

ang huli kong sabi at hinayaan na lang sya dun mag isa, kahit naman mag sayang ako nang laway eh hindi na mababalik pa ang oras upang mapigilan ang nangyari kani-kanina lang. she already say some words na hindi na lang physical ang nasaktan neto kundi ang emotion ko na rin. 

and that is clear na she really hates me so much, na pati ang ganun bagay nagawa na nya para di lang ako sumaya. sobra ba ang kasalanan ko na maging half sister nya? para kamuhian ako nang ganito sobra? that lady is really getting into my nerves and even my heart is in pain.

agaran kong pinindot ang basement floor nang makapasok ako sa elevator, hanggang ngayon ay iniisip ko pa rin ang mga biglaan pangyayare na hindi ko namalayan napahawak na ako saking labi dahil parang ramdam ko pa ang labi neto na napaka lambot.

Hindi na ako tatanggi dahil kakilala ko rin naman ang ng halik sakin hindi kung sinu-sino pero ang mali nga lang imbis na hindi ko na lang ito pansinin dahil mag kapatid naman kami.. 

Edi walang malisya syempre.

Pero ayon nga, hindi eh may iba akong naramdaman na para bang ngayon ko lang sya natuklasan, kahit nga ang dahilan nya ay hindi kaya tanggapin nang aking isipan..

Parang may hinahanap pa ito, ngunit hindi ko ito ma point out, lalo na't bago lang sakin ito. Pero sana naman hindi ito mag tagal at lumala dahil ayaw ko nang madagdagan pa ang aking problema.

hays, kabanas naman!

.

.

.

.

.

.

.

tuluyan na ako nakauwi sa mansion subalit ang isip ko ay parang naiwan pa ata dun sa event. mas minabuti ko na lang umupo muna sa sofa at pag pahingain ang pagod kong katawan. 

gustuhin ko man dumiretso agad sa kwarto ay hindi ko magawa, nadapuan na rin kasi ako nang katamaran, that's why.

"mam shan nandyan ka na pala, gusto mo po ba ng kape?"

"i'm fine yaya, just wanna have some rest."

"mukhang pagod na pagod po kayo ah.

"sinabi mo pa yaya, buti nga at nakakaya ko pa."

" ay shempre naman mam, kayo pa ba."

" say, yaya...ganoon po ba talaga si ava?"

I asked out of nowhere, babawiin ko na nga sana nang ma realize ko ang aking sinabi pero hindi ko na nagawa nang lingunin ko ang aking kasama na malalim ang pag iisip.

" sa ilang taon ko nang inalagaan ang bata na yun, opo mam ganun na po katigas ang kanyang ulo."

"really?"

nakangiti naman itong tumango habang ako ay naka plastar pa rin ang nanlalaki kong mata, ang akala ko kasi may something in the past ang bruha na yun like sa movies kaya nag r-rebelde pero in born na pala talaga syang ganun.

"eh mabuti po yaya, natitiis nyo po sya?"

natawa naman ito saking sinabi at magalang na umusog nang mapansin kong gusto nyang umupo saking tabi.

"salamat nga sa dyos at natiis ko ito, kaso sa pag kaka alam ko pang sampu akong  yaya ni ava kaya siguro napag sabihan nang magulang at tumino-tino konti."

"saan kaya nya nakuha ang ugali nyang yun?"

"wala rin akong alam iha, pero noong bata pa iyon nakaka galak ang kabibuhan nya, ayaw na ayaw patalo at palaban."

"i can feel that yaya, kaso sana naman ngayong malaki sya nilalagay nya sa tamang sitwasyon ang ugali nya nuh"

tumango naman ang aking katabi at ngumiti sakin.

"mabuti nga lang ay hindi ka ganoon shan"

"ano po ang ibig nyong sabihin?"

"noong unang araw mo kasi na pag punta dito, ang akala ko ay katulad ka ni ava dahil mag kapatid kayo pero hindi pala."

malumanay naman akong napangiti sa kanyang sinabi at napahagip ang tingin sa oras nang mapansin kong alas dyes na nang gabi. 

"sige yaya, akyat na po ako sa taas."

"osige po mam, pero si mam ava po pala asan?"

Ava's POV

Mabilis kong kinuha ang aking phone sa pouch at agad gumawa nang convo sa text.

'I need your accompany now let's meet up at the bar kung saan mo ko dinistorbo' 

-sent

Mabilis akong nag lakad at sumakay sa elevator.

'What a lame reason ava, di mo pa sinabi ang totoo. kailan ka pa naduwag? you stupid...'

----------------------------------

mashiro99~