Strings Attached

Chapter One

Shantelle's POV

It's my damn first day of class!! Guess what?!! In collegeee!!

Nagising ako ng maaga ngayon halos 5 am dahil excited talaga ako sa unang araw ko pero tinatamad pang bumangon. Pasensya na po may saltik po ako.

And I got my luggage ready and double checked if I forgot something. Waw english si ineng.

Speaking of... Nakalimutan ko yung notebook ko na puno nang poetries at thoughts ko. Di yan pwedeng makalimutan!

Parang portal ko na yan sa opposite side of my head. Here I can embrace my imagination and fantasies.

Okay, cut the crap malalate na ako!

I got ready like a normal person would do. After taking a bath I took my brush and brushed my neck length hair and wore my glasses. Great! I look like a nerd. Ano bang ginawa ko sa buhay koooo!? Mukha akong alien! Ang tanga ko talaga minsan.

Pagkatapos kong kumain humanda na ako at dadating na mamaya and kuya ko na si Lorenzo Kim. 4th year na sya at magiging schoolmate ko siya. Nakakainis pa naman ang pagmumukha nang koreanong hilaw na yon.

I kissed my grandma goodbye at niyakap siya nang mahigpit.

"Lola mamiss kita, bibisita ako kung holidays."

"Sige apo, osiya... Mag ingat ka at mag aral nang mabuti. Ang bilis mo namang lumaki. " sabi niya. I saw a teardrop from her eyes and that broke my heart.

"Aws lola naman ehh! Pinapaiyak mo ako. Di na lang kaya akong umalis?" sinabi ko nang patawa ang pinunasan ang butil nang luha sa mata ko.

Binatukan ako ni lola. Erey nemen.

"Wag oa apo. Sige umalis ka, malalate ka na niyan."

Niyakap ko muna siya at lumabas na. Wala si auntie dahil may business meeting ata siya pero nagpaalam na ako sa kanya kagabi at binigyan niya ako nang card na naglalaman nang monthly allowance ko, di ko nga alam kung magkano laman neto.

Kinupkop kami nang kapatid ko ni auntie at inilagaan. Bata pa kami kasi nagkiwalay na si mama at papa. Syempre may sarili nadin silang pamilya.

I lived in a simple life and being grateful to my aunt and grandmother. Together with my brother we were treated as their own. Auntie currently has over 200 banks of her own in this country, so me and bro were lucky that were loved so much.

Habang lumalaki kaming dalawa unti-unti naming tinanggap na hiwalay na ang mga magulang namin.

Narinig ko ang isang busina galing sa labas siguro sasakyan na yun siguro ni kuya ko.

Lumabas na ko dala ang mga bagahe ko at kita ko rin siyang lumabas.

Tangna pa cool pa ata tong lalaking toh. Nakashades siya at pacool nya itong kinuha. Feeling celebrity much?

=_=

He went closer and gave me a hug.

"Hey mangkukulam! Guess you're lazyass is already awake and going to college now huh?" aba! Tong lalaki toh pa english english pa igudgud ko kaya ang pagmumukha neto sa jupiter.

"Hoy! Tumahimik ka diyan!"

Habang tumatawa kinuha niya na ang bagahe ko at DAHAN DAHAN hinagis sa sasakyan niya! tangina neto. Kakalimutan ko na talaga na kuya ko toh.

"Tangna naman kuya!!" di pa nga ako nakakatapak sa university na iistress na ako sa kuya ko.

"That's how I show my love for you little sis." pasweet sweet pa ang kulugo.

"Bangasan ko kaya mukha mong animal ka!"

I glared at him once again! This little hoe is getting on my nerves. Idisown ko na kaya ang isang toh?

"Haha! Just kidding, bilisan mo na diyan! Get your ass inside the car now"

Just rolled my eyes at dinadasal na makalbo ang isang toh.

Habang nasa sasakyan, iniisip ko kung ano kaya ang mangyayari sa college life ko. Mukha akong anghel pero sa totoo lang mabilis akong magalit kaya di ko alam kung magkakaroon pa ako nang kaibigan doon. Introvert ako pero pagclose ako sa isang tao sobra pa ata ako sa isang daga na daldal lang nang daldal.

Split personality lang mga siz.

Kinuha ko muna yung glasses ko, pumikit at nakinig sa music at tumutugtog ang favorite music ko ang Aubrey by Bread. Hilig ako sa pop pero I also love nostalgic songs.

'And Aubrey was her name,~
I never knew her, but I loved her just
the same,~
I loved her name~'

Kailan kaya ako makahanap nang tao na mamahalin ang pagkatao ko at ang pangalan ko?

Ang random naman nang thought na yon.

Pero pinag iisipan ko na rin naman might aswell think deeper. I never really experienced gaining love from a man besides my family. Simple lang naman ang tipo ko, yung deep, relatable, poetic at sarap kasama. Minsan ka nalang kase makahanap ng ganoong klaseng lalake.

'But how I miss the girl~
And I'd go a million times around the world just to say~
She had been mine for a day~'

Dahil ang nagmahal lang sakin nang lubos ay ang lolo ko but he already passed away 5 years ago. Wala naman akong tatay na nasa tabi ko palagi eh. Siya at si lola ang nagtayo bilang mga magulang ko.

Habang papunta sa bago kung school bakit parang kinakabahan ako?

Pakiramdam kong may maganda at masamang mangyayari doon?

My heart is like running a mile.

Kumalma ako at tumingin nalang sa labas. 1 hour na kasi kaming bumabyahe ni kuya. Oo isang oras na akong nag iisip nang malalim at malayo naman talaga ang bagong school ko eh.

"Malapit na tayo Shan. Ang lalim nang iniisip natin ah, siguro hahanap ka na nang mapapapangasawa mo sa university noh? Hoi bawal ka pa" sabi ni kuya tinignan ko lang nang masakit ang kulugo at aba! Tumawa lang siya as if mapapaunlad ang buhay neto.

Nagstop muna ang sasakyan dahil red light.

I diverted my gaze sa labas nang bintana and someone caught my attention.

Isang lalaki malapit siya sa age ko. Nakahoodie siya at nakamask that's covering his mouth up to his nose. Mukhang nahihintay siya nang bus.

He is writing something on his notebook. I stared at him grabe talaga charisma nang isang toh. To be honest, ang ganda talaga nang mata niya.

He lifted his gaze infront of a car which is yung amin.

We were locked at each others gazes. I felt something inside me tingling and butterflies in my stomach are starting to go crazy. My heart started beating so fast.

Parang nafeel feel ko na we are tied to each other at unti unting nawawala ang mga bagay sa paligid at yung pakiramdam na dalawa lang kami sa mundong eto. My heart skipped a beat when he smiled at me.

What was that?

Tumingin nalang ako sa harap. Bakit ganon? Baka naman kidnapper yon or budol budol? Ginayuma pa ako by looks? Tangina naman yan.

Pero bakit iba yung pakiramdam ko?

I feel like seeing him again, but most importantly...
.
.
.
.
.
.
.
"Who are you?"

___________________

Done first chapter!!

Sana magustuhan niyo!