Tumakbo kami na hawak padin niya ang kamay ko. Pero pagkadating namin sa principals office ay sinalubong kami ni akai na nakataas ang kilay.
"Kayo ba yung estudyanteng sinasabi ni Ms. Vamon?
"Kami? Hindi po kami yun! Hatsiw!" Sabi ko napainosente, mamaya kung anong gawin sa amin.
Pero ang hindi ko maintindihan, nakahawak pa din sa aking kamay si pebabo. Pebabo kasi ang pabibo nya kasi tapos parang sa pabo pa yung buhok! Pero kyah kyah!
"Oh kung ganon bakit kayo nandito!?" seryosong seryoso ang boses ni akai na parang mangangain.
"Wala Akai napadaan lang diba hababuba?" makahulugan akong tiningnan nitong pebabong toh. Pag kami talaga nabugbog nito.
"Ahhh hindi po kami yuon. Mababait po kaming bata! Hatsiw!" pumikitnalang ako ng mariin dahil inis na inis na ako sa bahing naito. At hanep ang layo ng sinabi ko sa tanong. Malilintikan talaga kami nito.
"Oh siya! Lumakad na kayo! Ano kayo mga walang klase! Lakad na!" with palaking mata payan.
" Opo Akai!" sabi ko na may pasaludo pa, ganyan talaga para di mapagalitan.
Tumakbo na kami pero powta nakahawak padin sa akin si pebabo! Namamawis na yung kamay nya eh dumikit tuloy sa akin.
"Woy! Pebabo ka! Enjoy na enjoy mong hawak yung kamay ko ah! May gusto kaba sa akin?" ngumiti pa ako. Yung ngiting may nalaman na sikreto. Sabay alis nung kamay niyang parang gripo.
"Anong ako? Ikaw nga diyan. Hindi ka din nagreklamo eh. Enjoy na enjoy mo naman. Tsk tsk tsk." at ang pebabo may pailing pa.
"Ayiieee may gusto siya sa akin...." natutuwa talaga ako sa reaksyon niya. Yung parang hindi siya makapaniwala.
" Ewan ko sayong hababuba ka!" umalis na siya na parang binagsakan ng langit at lupa habang ako ay walang humpay ang pagtawa to the point na sumasakit na yung panga ko at napapayingin sa akin ang madlang people.
Lumakad na din ako papuntang room. Pero hindi pa man ako nakakalampas sa may cr dito, ay nakita ko si bornok.
"Huy usbaw? Laro ka mamaya ha? Malalakas pala kalaban eh." sinasabi niya yon habang papalapit sa akin.
"Sige na nga. Malalakas pala ha? Basic tsk tsk tsk" tapos tinaas ko yung tatlong daliri ko na ang meaning ay basic. Basic naman kasi eh may malakas paba sa pinakamalakas?
" Sige na usbaw. Magdali dali kana. Nanduon na si sir nating mala hilda. Bagay sila ni Ms. Vamon. Sige na bilisan mo! Nagpaalam lang akong maga cr eh" kumindat pa siya sa akin. Alam ko namang hindi siya mag c-cr. Maga ml lang yan.
"Oh sige na una na ako. Hatsiw!" hala madali na naman to. Hanggang hindi ko kasi sinasabi yung totoo eh todo hatsing na naman ako. Kayulad ngayon, alangan namang ilaglag ko si bornok.
Huwahaha may naiisp na naman akong kalokohan. Lagot ka saking Bornok ka...
Nandito ako ngayon sa likod na pinto , para pagpumasok ako hindi ako mahalata.
Nandito na ako sa may gitna papunta sa upuan ko ng mapabahing na naman ako.
"Hatsiw!" sa sobrang pagpipilit ko na mapahina ang bahing ko naging cute tuloy ang bahing ko kaya napalingon lahat sa akin ang lahat ng tao dito sa silid na ito, kaya kitang kita ko na ang sinasabi ni bornok na teacher namin. Mala hilda nga!
May hawak kasi siyang dos por dos na parang laging handa na ipampalo kung sino man ang susuway sa kanya.
Malas nitong araw na to talaga naman.
"Unbelieveable.... Ugh..." may pag ka slang niyang sabi habang lumalapit sa akin.
" Get out of the way!" malakas na sigaw niya sa harap ng pagmumuka ko. Dali dali naman akong umalis at tumabi.
Hanggang sa narealize ko na hindi pala sa akin nakatingin ang mga tao dito sa classroom na ito kundi sa taong nasa likod ko. Walang iba kung hindi si bornok na nadapa kaya naggawa ng ingay at napansin ito ni mr. na mala hilda. Nag paalam pala ha. Lagot ka ngayon.
"Sir nag cr lang po ako" dalidali naman siyang tumayo at tumuwid na para bang takot na takot.
" Wala akong tinatanong bata" at talagang matatakot ka dahil wala kang makikitang emosyon na makikita sa muka niya.
Now is the right time. Alangan kapang mag bahing ako dito hanggang sa mamatay kaya ibubulgar ko na boy.
" Sir hindi po siya ng cr. Nag ml lang po yan" taas noo kong sabi. Pinanlakihan naman ako ng mata ni bornok.
Ngunit parang mali ang ginawa ko dahil unti unti namang lumingon sa akin si sir mala hilda.
" Isa kapa. Kinakausap kita?" kaligkig na ako sa takot buti nalang ay may nagbukas ng pinto ng napakalakas kaya sakanya nabaling ang atensyon ng lahat.
Hayy nakihinga din.
" Oh ikaw naman bata? Anong ginagawa mo?" dahan dahan nadin siyang lumapit sa hangal na si pebabo. Huli ka ngayon!.
" Papasok. Di mo ba nakikita? Bobo" aba! Napakatapang nitong taong ito. At may pa irap pa! Lagot ka.
" Aba! Talagang mga bata ngayon. Kayong tatlo pumunta dito sa unahan. Tingnan ko lang kung makasagot kayo." may ngiting tagumpay ang nakadikit sa kanyang mga labi.
Ano ako bobo. Hindi naman sa nagmamayabang ngunit may angkin akong talino. Athindi ko din maikakailang na mukang matatalino ang dalawang kasama ko.
Pumunta na kaming dalawa ni bornok sa unahan dahil sa takot. Sino ba naman ang hindi susunod sa pagmumukang meron si sir. mala hilda.
Ready na kaming sumagot dahil kumuha na din kami ng chalk ni bornok ngunit parang tamad na tamad na pumunta si pebabo na to sa unahan. Hindi ba siya natatakot sa pagmumuka nitong teacher namin.
" Hoy batabilisan mo" tinuro na ni sir si pebabo para masindak ngunit para lamang nagtuturo si sir sa pagomg dahil sa kabagalan padin nito.
At sa wakas pag kalipas ng 200,000,000 na hakbang ay nakarating nadin si pebabo. Kumuha nadin siya ng chalk.
" Eto ang equation. 610,000,000,000 x 230,000,000,000 is equals to? Ang unang majasagot ay +50 kaya galingan!"
Mga five minutes nanatili ang katahimikan dito sa silid na ito.
Math subject pala ang hanep.Hindi na ako nagchalk dahil mas nadadalian ako.
Alam ko na ang sagot at tumaas na ako ng kamay ngunit nabigla ako ng ibato ni pebabo ang chalk.
Kaya sabay kaming isinigaw ang sagot.
"1.403E23!"
"1.403E23!"
Hangang hanga ang mga kaklase namin dahil sa bilis naming magsagot ngunit si bornok ay nagsosolve padin sa blackboard ngunit malapit na ding makuha ang sagot.
"Basic"
"Basic"
At sa pangalwang pagkakataon nag sabay na naman kaming sumagot, ngunit pabulong.
______________
nyekek_ nyekek
Sorry po sa slow update at sa mga typos. Please vote na po kayo. Xoxo
YOU ARE READING
Defeated by my Ml Player
Teen FictionA girl who doesn't even know what word lose is, was defeated in the game by an ml player who doesn't even know who she is. By the use of ss of love, she's been slain and never respawned again. "Yesterday has become the past, the future is not yet...
