Haar laatste keuze

Run away

"Julliette! Je kunt niet zomaar naar binnen lopen!" siste ik. Julliette stond op het punt een schuurdeur op te breken, zodat we een plek hadden om te overnachten.
"Hoezo niet? Deze mensen zijn niet thuis en aan de lucht te zien gaat het zo regenen."
"Dacht je dit ook, toen je bij mijn familie inbrak?!"
"Weet ik veel, ik heb geen idee wat er toen in mijn hoofd omging. Ik weet alleen dat we een plek nodig hebben om te overnachten."
"Het blijft bij nee, ik wil niet weer in die situatie zitten van net."
"Dat gebeurt niet!"
"Kom we gaan!" Ik liep met grootte passen weg. Juliette stond achter me, ze keek verbaasd naar mij. Ik wist dat ze niet van plan was om zonder mij die schuur binnen te gaan.
"Loïs! Wacht!" Julliette rende naar mij toe en pakte mijn hand.
"Ik denk dat ik toch liever met jou meega." zei ze en glimlachte. Het begon echt donker te worden, maar daar hadden we geen last van. We waren alweer een dag onderweg en hadden die hele dag niks gegeten of gedronken.
"Goed, welke kant gaan we op?" vroeg ik aan Julliette, zodra we bij een splitsing kwamen.
"Links?" Ik keek op het bord "Amsterdam." Dat leek me een goed plan, dus liepen we de linker weg in.
"Dus Julliette. Je hebt geen enkel idee wie je bent, waar je vandaan komt of iets anders?"
"Nee, ik zei het je toch. Ik weet niks. Alleen die vreemde droom en dat is het eigenlijk."
"Maar je zei net ook iets over een jongen?" Weet je daar niet iets meer van?"
"Nou eigenlijk alleen maar dat hij aan het schreeuwen was en toen dus dat water."
"Was hij ook in water? Was jij de jongen?"
"Nee, ik was in het water en ik zag hem op een brug of zo staan."
"Hoe zag hij eruit?"
"Weet ik veel! Luister ik weet dat je dingen over mijn verleden wilt weten, maar ik kan me toch niks meer herinneren. Ik waardeer het heel erg dat je me hebt geholpen enzo, maar jij weet niet wat ik heb meegemaakt! Dus misschien moet ik maar in mijn eentje verder gaan!" Ik keek verbaasd naar haar, maar zij negeerde mijn blik en liep door.
"Maar Julli..."
"Noem me geen Julliette! Ik weet bijna zeker dat ik niet zo heet!"

Dit hoofdstuk is voor LittleSquirell, omdat ze steeds bleef doorzeuren dat ik verder moest schrijven.
En ik schrijf de laatste tijd niet zo veel meer, dat komt doordat ik het druk heb met school enzo. Dus er komen wat minder uploads. Sorry.
Ik hoop dat jullie het wel een beetje leuk vinden en dat jullie het blijven lezen! 😊

Xxx Luna