Bölüm 1

60 3 0
                                    

Medya Kağan👆

  Gözümü taciz eden güneş ışıklarını umursamamaya çalışsam da ister istemez gözlerimi araladım. Bugün bir iş görüşmesi vardı. Bu bir hafta boyunca başvuru yaptığım ve maaşı en dolgun olduğu yerdi. Açıkçası şansım var mıydı? Bilmiyordum. Hatta beni kapılarından bile sokacaklarını düşünmüyordum fakat bir umut gidip bir deneyecektim. Yanımdaki tek kişilik yatakta yatan ev arkadaşım Aslı'ya baygın gözlerle baktım.

  Anneme sarılıyormuş gibi sıkı sıkı sarıldığım yastığımdan başımı kaldırarak saate bir bakış attım.

  Ohaaa! Olamaz geç kaldım!!!

  Yataktan hızla fırlayıp banyoya koştum. Yolda halıya takılıp düşme tehlikesi geçirsem de bu lavaboya ulaşmamı engellemedi.

  "Aslı, uyan hadi! Nerede benim gece hazırladığım kıyafetler?" diye dişlerimi fırçalarken seslendim. Önce bir homurtu ardından kısa bir çığlık sesi ardından Aslı tek gözü açık bir vaziyette yanıma geldi.

  " Sizin şirkette acaba çaycı açığı var mıdır? "

  Gözlerimi şaşkınlıkla araladım.

  " Ne? Anlamadım? "

  " Şu saatten sonra işe gidersem kesin kovulurum. Belki sizin orada bir şansım olur. Ne dersin? " dedi ciddi bir tavırla. Gözlerimi sinirle devirdim. Şu an şaka çekecek durumda değildim.

  " Bana elbiselerimi bul, Aslı! " diye tısladım.

  " Dolabında asılı duruyor sarı kafa! "

En nefret ettiğim şey bana lakap takılmasıydı ve bunu en cok yapan insan ile aynı evde yaşıyordum. Aman ne güzel! Yüzümü öfkeyle buruşturup odama geçtim. Dolabımda giyilmeyi bekleyen kıyafetlere boş boş baktım. Bugün çok fazla heyecanlıydım. Içimde anlamdıramadığım bir heyecan vardı. Kalbim tekliyordu. Ellerim titriyordu.

  "Sen hala giyinmedin mi?" diye Aslı'nın şaşkınlık dolu sesini duyunca hemen kıyafetlerimi giyindim. Saçlarımı da hemen hızlı bir şekilde yaptım.

 "Tamam. Yeterli bu kadar gidiyorum ben! Geç kaldım!"

  Aslı elindeki rujla pesimden koşturuken adeta benimle köşe kapmaca oynuyordu. Fazla makyaj bana göre değildi. En çok rimel sürerdim.

  "Aslı son kez söylüyorum! Ruj istemiyorum!" dedim öfkeyle. Aslı  da kafasını olumlu anlamda salladı ama yine de sürmüştü.

  Işte tamamıyla hazırdım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

  Işte tamamıyla hazırdım.

"Ben gidiyorum Aslı görüşürüz"

"Bol şanslar sarı kafa" diye bağıran Aslı'ya öfkeyle dil çıkartmakta yetinip kapıyı kapattım. Heyecandan elim ayağıma karıştığından ayakkabılarımın bilekten bağcıklarını bile merdivenlerden inerken bağlamıştım.

Kasıntı PatronumHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin