𝑴𝒚 𝑵𝒆𝒊𝒈𝒉𝒃𝒐𝒓 // 𝑱𝒋𝒌

•32•

Τι κάνουμε τώρα;

Άμα ρωτήσω τον Jungkook λέτε να έχει; Όλο και κάποιο θα έχει μείνει από τόσες γκόμενες που έχει φέρει.

Τύλιξα τη πετσέτα γύρω μου και τον φώναξα. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα μπήκε μέσα. Όταν με είδε που ήμουν μόνο με τη πετσέτα, γούρλωσε τα μάτια του.

"Εμμ να..Να σου πω" Τον κοιτάζω αμήχανα. "Μήπως έχεις εσώρουχο να μου δώσεις;" Συνεχίζω αλλά εκείνος δεν έχει πάρει το βλέμμα το από πάνω μου. "Jungkook!" Κουνάω το χέρι μου μπροστά του και εκείνος με κοιτάζει σαν χαμένος.

"Τι;"

"Λέω... Έχεις κανένα εσώρουχο να μου δώσεις;" Τον ξανά ρωτάω και εκείνος με κοιτάζει και έπειτα γνέφει καταφατικά.

Βγαίνει από το μπάνιο και ξανά έρχεται μετά από 2 λεπτά με ένα γυναικείο εσώρουχο στο χέρι του.

"Ορ..ορίστε!" Μου χαμογελάει αμήχανα.

Το παίρνω και του κάνω νόημα να φύγει.

Κλείνει τη πόρτα πίσω του και εγώ αρχίζω να ντύνομαι. Βάζω το εσώρουχό μου και έπειτα τη μπλούζα και το παντελόνι. Το κακό είναι πως δεν φοράω σουτιέν και θα είμαι με τον Jungkook τώρα..

Χτενίζω τα μαλλιά μου και αφού τελειώνω, βγαίνω. Πηγαίνω στο σαλόνι όπου καθόταν εκείνος και έβλεπε τηλεόραση.

"Κχμ!" Βήχω για να με καταλάβει. "Τι βλέπεις;" Τον ρωτάω καθώς κάθισα δίπλα του.

"Τίποτα" Απαντάει απλά.

Άκουσα την κοιλιά μου να γουργουρίζει.

"Πείνας;" Με ρωτάει και γνέφω καταφατικά.

"Έχω κάτι μέρες να φάω!" Αρχίζω να γελάω ενώ ο Jungkook κοίταξε κάτω. "Τι έπαθες;"

"Συγγνώμη που σε έμπλεξα σε όλο αυτό!" Ξεφυσάει.

"Δεν είναι δικό σου το φταίξιμο Jungkook! Μην ανησυχείς! Εγώ φταίω.. Εκείνο το βράδυ, πριν ανοίξω τη πόρτα έπρεπε να κοίταζα από το ματάκι της πόρτας." Τον καθησυχάζω. "Μπορείς να μου πεις ποιος είναι τουλάχιστον αυτός;" Με κοιτάζει ξαφνιασμένος και έπειτα γνέφει καταφατικά.

Επιτέλους..

"Ο πατέρας μου!" Απαντάει ξερά και γουρλώνω τα μάτια μου. "Εκείνος είναι... βασικά ήταν ο πατέρας μου γιατί πλέον για μένα είναι ένας ξένος"

"Για..Γιατί;"

"Όταν ήμουν δέκα χρόνων, ένα βράδυ είχα ακούσει τους γονείς μου να τσακώνονται. Κατέβηκα κάτω να δω τι έγινε και κρύφτηκα σε μία γωνία για να μη με δουν. Ο τσακωμός τους ήταν τόσο έντονος που ακουγόντουσαν σ' όλη τη γειτονιά. Ο πατέρας μου είχε κοκκινίσει από τα νεύρα του ενώ η μαμά μου έκλαιγε. Μέσα στους λιγμούς της δεν καταλάβαινα τι έλεγε. Ο πατέρας μου σε μία φάση την πυροβολεί με ένα όπλο στο μέτωπο. Εκείνη τη στιγμή εγώ έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ένα 10χρονο αγόρι, έβλεπε το πατέρα του να δολοφονεί τη γυναίκα του." Μου λέει με βουρκωμένα ματιά. "Εκείνος μπήκε φυλακή για τα επόμενα 10 χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια εμένα στο Busan με τη θεία μου."