Deel 6

79 8 4
                                    

Ik kan het niet geloven. Ik ben gewoon zwanger. Hoe ga ik dit aan mijn ouders vertellen? Wat zullen ze wel niet van me denken? Zullen ze me ook op straat gooien?
"Mevrouw?" Zei de dokter. "Ja" zei ik. "Waar bent u met uw gedachtes toch" zei de dokter. "Ver weg" zei ik en keek naar beneden.

"Nog gefeliciteerd mevrouw" zei de huisarts en gaf me een hand. Ik liep het gebouw uit en reed naar een parkje. Ik moet nu even alleen zijn.

Hoe kan ik zo dom zijn? Ik weet niet eens wie de vader is. Hoe ga ik dit kind opvoeden? Waarom was ik zo dom, waarom? "Hey mag ik hier zitten" vroeg iemand. "Uhh ja" zei ik en keek de persoon aan. Yassin, Meteen keek ik weg. Na een minuut begon hij met praten. "Yasmina kijk sorry voor wat ik zei het was niet mijn bedoeling. Toen ik die jongen aan je zag zitten werd ik zo boos. Ik weet niet wat me overkwam" zei yassin menend. "Sorry dat ik je een hoer noemde, want dat ben je natuurlijk niet" zei yassin. Je moest eens weten yassin. "Het geeft niet" zei ik zacht. "Zullen we even een strandwandeling maken?" Zei yassin. "Uhm" zei ik twijfelend. Wat als hij net als al die andere jongens is. "Je hoeft geen ja te zeggen he" zei yassin. "Jawel ik kom mee" zei ik en stond op. "Volg mij maar madam" zei yassin en begon te lopen. "Ik ben met de scooter dus je moet achterop zitten" zei hij met een rood hoofd. "Uhh ik heb mijn eigen scooter yassin" zei ik lachend. "Ow oke" zei yassin teleurgesteld. "Is er wat" zei ik lachend. "Uh nee, nee" zei yassin en krabte in zn nek. "Oo want je leek een beetje teleurgesteld" zei ik express. Hij keek met een rood hoofd weg.

"Kom dan" zei yassin. "Ik kom er al aan ik moet even me scooter dicht doen.

Ik zat op een deken bij het strand. Yassin was het water in en ik zat lekker te zonnen. We zijn trouwens langs onze huis geweest voor zwemkleding. Ik zat lekker te genieten van het zonnetje tot ik werd opgetild en het water werd ingeduwt. "Yassin wat heb je gedaan sukkel" zei ik boos. "Ik heb allemaal zand op mijn lichaam" zei ik tegen yassin.

"Heb je kauwgom, of mint ofzo?" Zei yassin tegen me. "Ja kijk in me tas" zei ik tegen yassin. "Gevonden" zei ik zonder naar hem te kijken. Na een minuut had yassin nog steeds niet geantwoord. Ik deed me zonnebril af en keek wat yassin deed. Hij zat met een envelop in zijn hand. Hij keek strak voor zich uit. "Waarom pak je dit" zei ik en trok het van zijn handen. "J-je bent zwanger?" Zei yassin met woede in zijn stem. "J-ja" zei ik stotterend. "Wie is de vader?" Zei yassin met een trillende stem. "Dat weet ik niet" zei ik zacht. "Die nacht toen je wegrende van de lounge? Was het die dag gebeurd?" Zei yassin vragend. "J-ja" zei ik beschamend. "Yassin ik heb zoveel spijt. Ik ben zo dom geweest. Wat zullen me ou-" zei ik, maar werd onderbroken door yassin die zijn lippen op de mijne zette. Ik was eerst in schok, maar daarna ging ik erin mee. Na een minuut stopte hij en begon met praten "Yasmina, weet dat ik er altijd voor je ben oke? Ik zal je met alles helpen" zei yassin tegen me. "Maar yasmina, vertel het je ouders oke? Voordat het te laat is" zei yassin. Ik knikte maar wat. "Kom dan gaan we naar huis.

"Uh y-yas-yasmina?" Zei yassin stotterend. "Ja yassin" zei ik vragend. "Zou ik je nummer mogen?" Vroeg yassin aan me. "Uhm ja" zei ik en gaf me nummer. "Yassin dankjewel voor vandaag" zei ik en gaf hem een knuffel.

"Mama, papa" zei ik zenuwachtig. "Ja yasmina" zei me vader vragend. "Ik moet jullie iets vertellen" zei ik en keek naar beneden. "Wat is er schat" zei me moeder bezorgd. Ik gooide de envelop op tafel en ging zitten met me handen op me gezicht. Ik was bang, bang voor me ouders de reactie. "Yasmina" zei me vader zacht. Ik keek hem aan en zag dat hij tranen in zijn ogen had. Me moeder zat met haar handen op haar gezicht. "Dit had ik niet van jou verwacht yasmina echt niet" zei me vader kalm. Op dat moment kwam redouane binnen. "Wat is hier aan de hand?" Zei redouane vragend. Redouane pakte de envelop. Hij werd boos, heel boos. Nog nooit heb ik hem zo boos gezien. Hij liep boos naar me toe en gaf me een klap. Niet een klap maar meerdere klappen en ze werden steeds harder. Opeens voelde ik dat iemand aan me haar trok. Ik keek op en zag dat het me moeder was. "KLAAARR" zei me vader schreeuwend. "YASMINA NAAR JE KAMER NU EN NIET DENKEN DAT JE ERGENS NOG HEEN MAG GAAN" zei me vader boos. "KEHBA, IK HEB EEN HOER ALS DOCHTER, WAT GAAN MENSEN WEL NIET VAN ONS DENKEN" zei me moeder schreeuwend. Ik liep huilend naar boven en bekeek mezelf in de spiegel. Me hele gezicht was rood, heel rood. Ik ging in bed liggen en dacht aan alles. Waarom was ik zo dom geweest? Ik viel huilend in slaap.

Ik werd uit me slaap gehaald door iemand die aan me haar trok. Ik kneep me ogen klein en zag dat het me moeder was. "Kehba" zei me moeder. Ze duwde me op de grond en gaf me stoten. "Stop me kind" zei ik en bedekte me buik. "FATIHA WAAR BEN JE MEE BEZIG" zei me vader. "Dit is een kehba" zei me moeder in het berbers. Me vader duwde me moeder van me af. "Ga maar slapen yasmina" zei me vader en liep samen met me moeder de deur uit. Hoe gaat mijn leven eruit zien? Ik weet een ding mijn leven wordt nooit meer de oude, nooit meer.

As salamu alaykum dames, hierbij een nieuwe deeltje. Ik ben trouwens een nieuw boek begonnen. Hij heet 'the islam'. Ik schrijf allemaal verhalen en weetjes over de islam. Ik zal zeggen lees hett💕

J'ai changéWhere stories live. Discover now