[Completed]Love at First Sight

Chapter 02: I Want to See You

Dumating muli ang panibagong umaga. Sumikat muli ang araw mula sa silangan. At umagang puno ng pag-asa para sa isang taong maagang bumangon sa kanyang higaan.

Pagkagising ni ChungCha, bumaba agad siya ng kama at agad na dumiretso sa bathroom para makapagtoothbrush at makaligo na para sa pagpasok sa School.

Pagkatapos niyang maihanda ang kanyang sarili, bumaba agad siya sa kusina. At ang agad na bumungad sa paningin niya ay si Manang Flora na naghahanda ng almusal sa lamesa. Hindi siya napansin nito.

Kaya pagtalikod ng matanda, dahan dahang lumapit si ChungCha sa lamesa at kumuha ng sandwich na nakaprepare na. Excited kasi syang pumasok sa University kaya hindi na nya magawang kumain ng almusal.

Pagtalikod ni ChungCha at makailang hakbang lang mula sa mesa, ay agad siyang napansin ni Manang Flora.

"Oh iha, aalis kana?"

Tanong niya sa dalaga na patungo sa direksyon ng pinto.

'Great ChungCha! Really great.'

Dahan dahan namang lumingon si ChungCha sa matanda while smiling awkwardly. Sabay tago sa sandwich na hawak hawak niya.

"Errr... yeap Manang. Papasok na po ako."

Sagot niya na medyo guilty sa ginagawang pagtakas.

"Pero hindi bat mashado pang maaga para pumasok? 9 pa naman ang klase mo diba?"

ChungCha laughed weirdly while scratching her head.

"Heh, ganon nanga po."

"Kung ganon, maupo kana muna at kumain ng almusal."

Aya sa kanya ng matanda. Pero kasi wala na syang time para kumain ng breakfast. Meron kasi siyang excited na makita.

"No need manang. I already have sandwich. Here..."

Showing the sandwich on her hand while grinning.

Manang was surprised dahil hindi manlang niya namalayang nakakuha na pala ng sandwich si ChungCha. At kung hindi lang cute ang kanyang alaga, baka kanina pa niya ito nasermunan.

Sighing, "Young princess, ang sandwich para lang sa dessert at meryenda. Hindi pang breakfast okay?"

Saway niya sa dalaga na umiral nanaman ang pagkapasaway. Ngunit malambing parin ang tono ng kanyang pananalita.

"Oooh~ Manang Flora naman. Dont worry, bawi nalang po ako next time."

ChungCha pouted. She knew na hindi sya matitiis ng kanyang Manang.

Manang didn't say anything. She could only sighed and shook her head and continued preparing the foods on the table.

ChungCha was about to leave when she remember something.

"Errr.... si mom po umalis na po ba?"

Tanong niya sa matanda. The old lady quickly looked at her again.

"Ah oo, kanina pa. May mga darating daw kasing mga special guests sa Hotel galing Amerika kaya maaga siyang pumasok sa trabaho."