Η Mara, και η κολλητή της φίλη, Roze, μένουν σε μία μικρή πόλη της Αμερικής.
Η Roze είναι 17,ενώ η Mara σε λίγες μέρες κλείνει τα 18, πηγαίνουν στην τρίτη λυκείου.
Η ζωή τους διαφέρει σε πολλά σημεία. Η Roze ασχολείται με την γυμναστική αφού ο πατέ...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Mara:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Jo:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Mark:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
George:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Philippa:
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Mara's POV.
Έχει αρχίσει να καταντάει σπαστικό το γεγονός ότι η μητέρα μου πριν πάει για δουλειά πηγαίνει σε κάθε δωμάτιο να ανοίγει τις κουρτίνες.
Άνοιξα με δυσκολία τα μάτια μου ώστε να συνηθίσουν στο φως και σηκώθηκα καθόδων προς το μπάνιο. Έπιασα τα μαλλιά μου σε μια πρόχειρη χαμηλή κοτσίδα, έριξα στο πρόσωπο μου νερό, και έπλυνα τα δόντια μου, και βγήκα έξω. Έστρωσα το κρεβάτι μου και κατέβηκα κάτω.
Είδα στην κουζίνα την Jo και τον Mark να πίνουν τον καφέ τους.
"Η μαμά;" ρώτησα και ταυτόχρονα έβαλα καφέ στην κούπα μου. Γιατί όπως λέει η Roze,"Μια ζεστή κούπα καφέ, λύνει κάθε σου πρόβλημα"
Χαμογέλασα αχνά στην σκέψη της και κοίταξα την Jo, που την είχε πιάσει παραλήρημα στο να μου εξηγεί τι συνέβη στην δουλειά της μαμάς κι τον λόγο που έφυγε τόσο νωρίς. Η μητέρα μας δουλεύει σε ένα από τα πιο γνωστά γραφεία με ντεντέκτιβ.
''Εντάξει, εντάξει Jo κατάλαβα έπρεπε να φύγει νωρίς." Σήκωσα ψηλά τα χέρια ώστε να καταλάβει ό,τι πάλι μίλησε λίγο παραπάνω από όσο της επιτρέπει η κατάσταση. Φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα την κάψει αυτή η πολυλογία της.
"Τι θα κάνεις σήμερα μικρή;" Με ρώτησε ο αδελφός μου χωρίς να έχει πάρει τα μάτια του από το κινητό. ''Δε ξέρω, ίσως έρθει η Roze, να πάμε για κανένα μπάνιο. Ακόμα έχει ζέστη." ομολόγησα ενώ κοιτούσα έξω. Ο ήλιος έχει απλωθεί σε κάθε μέρος, και τα κάνει όλα να φαίνονται πιο φωτεινά. ''Ξέρεις ότι ο μπαμπάς δεν θέλει να πηγαίνουμε για μπάνιο αφού σε λίγο καιρό θα αρχίσουν τα σχολεία.'' ώχου μωρέ αυτή η γυναίκα να μου σπάει πάντα τα νεύρα. "Ας ήταν εδώ να μου το απαγόρευε." είπα χωρίς να το πολύ σκεφτώ.
Η ώρα έχει περάσει και εγώ είμαι πλέον στο δωμάτιο μου, καθισμένη στο κρεβάτι και το λαπτοπ στα πόδια μου.
Roze: Σε μίση ώρα θα είμαι σπίτι σου. Θα φέρω και ρούχα για το βράδυ.
Γιατί που θα πάμε το βράδυ πάλι;
Mara: Τι έχεις στο νού σου; Την ρώτησα και εκείνη την ώρα μπήκε στο δωμάτιο η μητέρα μου. Έκλεισα το λαπτοπ και το άφησα δίπλα. ''Τι κάνεις μάμα;" την ρώτησα και την φίλησα στο μάγουλο. ''Κουρασμένη είμαι κορίτσι μου. Είχα μια πολύ δύσκολη υπόθεση. Αλλά έχω ένα προαίσθημα ότι όλα θα πάνε καλά.Σήμερα θα φύγουν τα αδέλφια σου για Ελλάδα. Γυρίζουν από τις διακοπές τους." Ω σήμερα είναι;
''Το ξέρω μαμά" Αναστέναξα. Το ξέρω ότι δεν αντέχει που τα παιδιά της έχουν βρει εκεί δουλειά και την τύχη τους. Φοβάται οτι θα φύγω κι εγώ. Ο Μπαμπάς βρίσκεται κι εκείνος Ελλάδα. Έχουν ανοίξει μια επιχείρηση με Αμερικάνικα προϊόντα κάπου στην Αθήνα νομίζω, δεν έχω ασχοληθεί κι πολύ.
''Εσύ τι θα κάνεις σήμερα;'' με έβγαλε απο τις σκέψεις μου. ''Από λεπτό σε λεπτό θα έρθει η Roze να πάμε για μπάνιο. Κι μάλλον το βράδυ θα πάμε για ποτό.'' Της απάντησα απαλά, κι ήδη βρίσκομαι κοντά στην ντουλάπα για να βρω το μαγιό μου. . . . . . . . .
ΛΟΙΠΟΝΝΝ γεια σας. Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο. Ελπίζω να σας άρεσε. Ψηφίστε και αφήστε σχόλιο ώστε να ξέρω να το συνεχίσω ή όχι.
