BİR ZEYKER MASALI

2. BÖLÜM

Aksel: Sanane!

Melis: Ne demek sanane ya??!!!

(Aksel gerçeği söylemeyi elbette düşünmüyordur. Bunu Melis'e söyleyemezdi. Hiç kimseye söyleyemezdi.)

Aksel: Şey o ya.. Şey..

Melis: Ney?! Aksel ney!!

Aksel: Babamın o. Yani kullanmıyorum ama saklıyorum işte..

(Aksel tabikide yalan söylüyordu..)

Melis: Ben.. Ben bilmiyordum.. özür dilerim...

Aksel: Bu arada takıların banyoda.

Melis: Sağol.

...........................................................

Yağmur: Caaaannn!!!! Al şunları başımdan yaaa!!!

Bulut: Anneee! Annee!

Yağmur: Aaay git bi oğlum yaa!

Çınar: Annee! Bulut oyuncağımı aldıı!!!

Yağmur: Caaann!! Ya ne biçim babasın sen! Bulut! Çınar! Kerem abiyle Zeynep ablanın düğününe gitçez bak kirletmeyin üstünüzü!!!!

Can: Heh geldim!

Yağmur: Hoş geldin ! Ya nerdesin sen hazırlanamıyorum bunlardan al şunları! Ay bilemedimki biz bunları götürsemiydik düğüne

Can: Ya hayatım deme benim oğullarıma öyle .

Yağmur: Hıııı.. Görcez bakalım..

.....................DÜĞÜN.........................

(Düğün salonu bembeyazdı, yerler kahverengi tahtadandı. Masalar sandalyeler beyaz, masaların üstündeki beyaz şamdanlar ay'ın ışıltısıyla parıldıyordu..Deniz kenarındaki bu muazzam yerin en güzel yeri gelin ile damadın masasıydı. Deniz kabuğu şeklindeki bu masa Zeynep ile Kerem'in en mutlu anlarına şahit olacaktı... Her tarafı kaplayan yeşil çalılıklar ortamı dahada güzelleştiriyordu. Yavaş yavaş gelen konuklar yerlerini alıyorlardı. Öncelik Dilan-Ege çiftine aitti ardından Sedat-Merve .. Yavaş yavaş ortalık doluyordu. İçeride bekleyen Zeynep ve Kerem heyecandan ölüyordu. İçeriye Yağmur-Can-Bulut-Çınar dörtlüsü girdi.)

Yağmur: Zeyneep!! Melek gibi olmuşsun.

Zeynep: Sende öyle canım arkadaşım.. Buluuutt Çınaar napıyorsunuz bakalım.

Yağmur: Ay hiç sorma Zeynep ya! Gelene kadar canımı yediler canımı.. Bir de Çınar üstüne Çikolata bulaştırmazmı?! Cinlerimi tepeme çıkardılar valla!

Zeynep: Darısı başıma.

Yağmur: Ay hiç öyle deme annelik zor ya!

Can: Abi nabıyon ya?!

Kerem: İyilik be Can napalım.

Can: Evleniyonuz ha!

Kerem: Ya öyle.

Can: Eee allah mutluluğunuzu bozmasın be abi o zaman.

Kerem: Ya, ya. Heyy yovv Bulut-Çınar nabıyonuz?

Bulut: Keyem abi büyüyünce bende senin gibi olucam. Ama kayımı daha güjel seççem.

Can: Hiiiiii! Bulut!! Çok ayıp!

(Kerem güler ve yanına Zeynebi çağırır)

Kerem: Ze-ze-zeynep ahığahaa Bu-bu-lut şey dedi!

Yağmur: Kötü bişey mi dedi he? Can?

Can: Yok ya. Ço-çocuk işte.

(Tüm yerler dolmuştu. Eksik olan tek şey gelin ve damattı. Ve onlarda havaifişekler ve büyük bir coşkuyla beyaz halıdan geçerek yerlerine geçtiler. Kerem gülüyor, güldükçe gamzeleri ortaya çıkıyordu. Nikah şahitleri yerlerine gelmişti Yağmur ve Can! Kerem Aksel'i kabul etmişti fakat Aksel Can'ın olmasından yanaydı. Teklifi geri çevirmişti. Ve bu duruma Melis baya bir kızmıştı. Bulut ve Çınar'a ise Melis bakıyordu. Aksel ben bir Sedat'ların yanına gidiyorum diye ortalardan kaybolmuştu. İşte en mutlu en güzel ana gelmiştiler. Mikrafon Zeynep'teydi.)

Zeynep:EVET!!

(Sıra Kerem'deydi. Kerem güldü ve gözü çalılıklara gitti. Gülmesi söndü. Gözlerini büyük bir korku kapladı. Ve avazı çıktığı kadar )

Kerem: ZEYNEEEP!!!

(Diye bağırdı. Silah patladı. BOM! Diye bir ses.. Aksel gülüyordu..)

................2.BÖLÜM SONU................