I Fallinlove with a Boyish

Chapter 8

"Good morning Ms. Han, please sit." Bati saakin ng principal na sigurado akong mommy ni Zach, kamukhang-kamukha eh. Its been a long time.

Pagpasok ko din ay agad kong nakita ang dalawang baklang kasama ang mga magulang nila na tulala. Bakit sila ganyan? Tinakot ko ba sila? Sinabihan ko lang naman sila ah.

"Hi po." Bati ko sa dalawang tatay ng bakla. Pilit ko silang ningitian at mukhang ganon din ang ginawa nila.

"Ano pong ginagawa ko dito?" Inosente kong sagot. Kailangan magmukha akong inosente dahil ako ang pinakamayaman sa pilipinas.

"Una sa lahat na tutuwa akong makita kang muli Maxine at condelence sa mga parents mo. I hope their are so very happy what a succesful you have. Second, about them." At tinuro ang mga bakla. "Anong ginawa mo sakanila? Did you scared them?"

"No ma'am." I said and look to them. "Pinaalala ko lang sa kanila yung utang ng mga parents nila." Pagkatingin ko sakanila ay bigla itong lumuha.

"They said you scared them?" Principal.

"Jinjja? *sign* shiro. I didn't scared them. Ask them again." I said.

"Mr. Cruz and Mr. James?" Principal.

"Yes, ma'am she didn't scared us-" Mr. James.

"Binigyan ko lang sila ng palugid para mag-ipon ng 3 million para sa utang ng mga magulang nila saakin." Pagpapaliwanag ko.

"3 million?" Hindi na ako lumingon salikod ko ng marinig ko ang boses niya. Zach.

"At isang linggo iyon." I continue.

"Ano ba kasi ang ginawa ng mga anak namin sa iyon?!" Tanong saakin ni Mr. Cruz, yung tatay nung isang bakla.

"Ask you daughters- I mean you sons."

After a 10 minutes...

"Siraulo ka pala eh! Nako sorry talaga Ms. Han. Wag kang mag-alala sa monday siguradong bayad na ako." Mr. Cruz

"Ako din Ms. Han! I really really sorry talaga sa ginawa ng anak ko. Nang anak namin! Sa monday bayad na din ako pangako." Mr. James.

"Sorry Ma'am Samson. I need to go now, Absent ako kahapon at ayokong ma-miss ulit ang mga klase ko. At sayangin ang oras ko dito." I said at mabilis na tumayo sa kinauupuan ko. Hindi ko na siya pinagsalita at lumabas na ako ng guidance office.

Kalahating oras lang ako doon kaya siguradong maaabutan ko pa ang klase. Patakbo na ako ng biglang may humatak sa braso ko at mabilis akong ipinasok sa isang classroom na walang katao-tao. Nang maisara na niya ang pinto ay malakas niya akong isinandal doon.

"Ah!" Daing ko dahil ulo ko ang unang tumama sa pinto. Ugh! Ang sakit. "Anong problema mo?" Kalmadong tanong ko sakanya.

"Anong ginawa mo sa kanila? You scared them. Alam mong hindi sila sigurado sa sinabi nila sa lunes nila babayaran yang 3 million na yon. Bakit ganyan ka? Iba na ang ugali mo sa parent-" nakakairita siya.

"Parents ko? For your information, sila ang nagsabing pagdating sa utang walang awa-awa." I said.

"Your sound of your voice is like a man. Are really a boyish? Come on. Your walk, the way you talk and the way you stared. Are you really— ikaw ang pinakamayaman sa buong mundo at ganya ka kumilos? Change yourself, change your style, change your physical appirance!" He shout. Nakakagago na siya.

"You don't care. Who are you to tell that to me? Huh? Your nothing in my life." I said and he look shock.

"I'm concern-"

"I don't care about your concern. Wag kang mag-alala at wag na wag kang maaalala dahil alam ko ang ginagawa ko. You and your mom, huwag niyo ako paki-elaman." Tinulak ko siya ng hindi gaano kalakas at mabilis na binuksan ang pinto at lumabas na doon.

Sobrang nakakainis at hindi ako yung tipo ng taong magwawala kapag-naiinis dahil kaapag-naiinis ako hindi ako nagsasalita at tahimik lang. Pagdating ko sa classroom ay nakaalis na ang first teacher kaya second subject na ang naabutan ko. Tinatanong pa ako ni Ericka kung anong nangyari, mukha namang naintindihan niyang may hindi magandang nangyari kaya hindi na siya nagtanong pa.

"Halika na." Pagyaya saakin ni Ericka. "Excited na ako hihi."

"Ilang taon ka ng Archery player?" Tanong ko sakanya habang naglalakad kami papuntang kabilang building dahil doon kasi ang totoong club.

"Ahmm... Kasi 7 years old palang ako champion na agad ako eh! Hanggang nung nakaraang taon." Masayang  kwento ni ericka.

"Ganon? Ang galing mo pala." Papuri ko sakanya.

"Oo, kaso..." Bigla siyang natigilan sa sasabihin niya ng sulyapan ko siya ay medyo nakasimangot ito.

"Kaso?" Tanong ko.

"Wala! Halika na bilisan na natin malapit na tayo." Sabi nito at nauna nang naglakad. Parang may tinatago siya? I think may hindi maganda sa club niya.

Nang makarating kami sa club room ay sarado ito at sa labas ay may sulat sa pinto. 'Were really sorry to all old and new Archery members and players. The son of this school is want to close this because of the shit reason. He don't want to be a members of this club of Ms. Maxine Han. And we don't know why. To open this again, she need to leave of this club.'

"What a beautiful shit?" I said with a calm voices. I didn't shock?

"Omo! Ang sama naman ng galit sayo ni Zach? Tatlong araw ka pa lang dito ah? Anong-"  Ericka.

"Wala akong ginawa sakanya." Pagpuputol ko sa sasabihin ni Ericka.

"Ahh... So?" Tanong niya.

"I don't know. I'm sorry, I think I need to left. This is your club, right? And I know your going sad because of your cousin shit thinks." I said with a sad tone.

"Yeah. Sorry rin. Alam kong gusto mo rito." Sabi niya na gulat na gulat. Oo nga noh?

"Sa tingin ko hindi muna ako sasali sa mga club hanggang mawala ang galit saakin ni Zach." I said.

"Hala?! ok. Nakakalungkot." Yeah she look sad.

Napaatras kami bigla ni Ericka ng bumukas ang pinto ng club room at may babaeng lumabas doon. Nakasalamin ito at medyo mas matangkad saakin.

"You are Maxine? Tsk. Dapat hindi ka na lang nagparegister, ang club namin ng mapapahamak sayo. You a big shit in my club!" She shout. I thought she is kind because of her angelic face, but not.

"A shit? A big shit?" Kalmadong tanong ko sakanya kahit medyo nainis ako sa sinabi niya.

"Yes, a big shit." She said again. "Huwag ka ng ulit pupunta dito. Hindi ka kailangan dito." Habang nilalakihan ako ng mata. Baka matakot.

"Bakit? Sino bang nagsabing kailangan ako ng club niyo? Ericka is here to win your club and school." I said.

"Tsk. Nagmayabang na naman sayo yan, para sabihin ko sayo lumalabo na ang mata ng babaeng yan at hindi na yan makakalaban kaya matatalo ko na yan. Baka nga hindi na yan makalaban eh." A girl with glasses, look who's talking. She is wearing eye glasses at siya ang malabo ang mata.

"Hoy. Tumigil ka!" Sigaw ni Ericka dito na halatang naiinis na sa sinasabi nung babaeng nakasalamin. "Kahit malabo na ang mata ko kaya parin kitang talunin. Bakit? Kasi kahit kailan hindi ka pa nakakakuha ng gold medal."