nakaupo lang ako sa isang bench habang nagpapalamig ng ulo. halos isang oras narin siguro ako dito, umiiyak at natutulala sa langit.
hindi manlang ako nakapaghanda. hindi ko naman inasahan na ganito pala, napaka-komplikado at sobrang sakit.
all this time, sinisisi ko si jungkook kahit na wala naman siyang kasalanan. nasaktan ko siya ng sobra, dahil hindi ko siya pinakinggan.
ang tanga mo, tzuyu.
napahagulgol nalang ulit ako sa iyak. i feel so guilty. he didn't even know what happened either but he suffered, b- because of me !
and for rose- ugh. sobrang galit na galit ako sakanya. siya ang may kasalanan ng lahat ng ito eh !
like, how could she do that to her own bestfriend? dahil lang may gusto siya sa ex ko? she's so selfish !
i really hate you, park chaeyoung.
minsan napapaisip ako, bakit ganito ang naging kapalaran ko? bakit ako nalang lagi? ano bang nagawa ko-
"nandito ka lang pala."
nabalik ako sa katinuan ng biglang may nagsalita at tumabi saakin. well, hindi ko na ito kailangan lingunin. dahil boses palang ay kilalang-kilala ko na agad.
at dahil narin nahihiya ako sakanya, ng sobra, hindi ko siya magawang lingunin.
"galit ka ba?" tanong niya pero hindi ako sumagot.
"tzuyu? hmm?" hinawakan niya ang pisngi ko at pinaharap para makita niya ang mukha ko. umiwas nalang ako ng tingin.
napabuntong-hininga siya kaya napatingin na ako sakanya. agad akong sinalubong ng maganda niyang mga mata. he's hurt, i can see it.
"look, i'm still very sorry." dahil sa sinabi niya ay hindi ko napigilan na maiyak ulit.
nagpanic siya at agad pinunasan ang mga luha ko. naramdaman kong nagulat siya nung biglang ko siyang niyakap.
"n- no, kook. i should be the one saying sorry." kumalas ako sa yakap at tinignan siya sa mga mata.
"i didn't realize na nasasaktan ka na pala dahil saakin. i avoided you, cursed at you, at nasabihan din kita ng masasakit na salita." i sobbed.
"i'm just really confused dahil sobrang minahal kita at hindi ko alam kung bakit nagawa mo saakin yun noon. but now i know the truth, i am really really s- sorry."
"please f- forgive me baby."
"i still love you."
mukhang nagulat siya sa sinabi ko pero agad din niya akong sinuklian niya ako ng matamis na ngiti.
"you're always forgiven baby." lumapit siya saakin at bumulong, "am i forgiven too?"
tumango ako at ngumiti.
dahan-dahan ulit siyang lumapit saakin. malapit na sana maglapat ang mga labi namin kaso biglang umulan ng malakas. shit.
"fuck."
"let's go to my car." hinila niya ako patayo at tumakbo kami papuntang parking lot.
basang-basa kaming dalawa nung pumasok sa loob. nagkatinginan kami medyo matagal bago sabay na tawanan ang isa't isa.
"mukha ka ng basang sisiw niyan." pang-aasar ko.
"maganda naman katawan." sabi niya at kumindat pa saakin. kaya naman napatingin ako sa shirt niya.
bakat na bakat yung damit niya sakanya kaya kitang-kita mo yung abs niya at- omg.
napaiwas nalang ako ng tingin ng naramdaman kong namumula ang pisngi ko. narinig ko siyang tumawa ng mahina.
_
edit ko nalang ulit pag nasa katinuan na ako, pero yan muna for now. mamaya nalang ulit :>
