"anong nangyari? nagkaayos na ba sila?" salubong ko kay mark. tinaasan niya lang ako ng kilay at nilagpasan.
i'm staying rn in his apartment. he made him come here because he told me na gusto niyang marinig ang ipaliwanag ko at explanation sa lahat.
nasabi ko naman sakanya ang rason at mukha naman nabawasan ang galit niya saakin, although nagulat siya nung sinabi ko sakanya ang totoo.
"mark, please." pagmamakaawa ko. lumingon naman siya saakin habang magkasalubong ang kilay.
"no, they didn't." nagulat ako.
"why- "
"kasi humingi siya ng time kay jungkook, para makapagisip-isip."
"what ?"
he stopped then looked at me.
"she even told me that she wanted to know kung ano ba talaga ang nangyari noon, at ang rason."
"a - anong sabi m- mo?" utal na sambit ko. shit.
ngumisi siya bago magsalita, "sinabihan siya na pumunta siya dito ngayon." nanlaki naman ang mga mata ko sa sinabi niya.
"y- you want me to explain everything to her, right now?" tanong ko kaya tumango siya habang nakangisi padin.
i didn't expected that.
about my apology last week, i really am sincere about what i said. yun din yung mga panahon na sana nasabi ko na sakanya ang totoo pero biglang dumating si jungkook.
nabalik ako sa katinuan ng may nagdoorbell, napatingin saakin si mark ng nakakunot ang noo at pinapasok na yung bisita.
wait- what is he doing here ?!
napatingin ako kay mark na nagkibit balikat lang. few seconds later, may isa nanaman na nagdoorbell.
dun ko nakitang ngumisi ulit si mark kaya agad akong kinabahan. iniluwa nito si tzuyu na nagtatakang nakatingin saaming tatlo.
"rosé? jungkook? what are you both doing here?" tanong niya at sinarado ang pinto bago lumapit saamin.
i guess i should really need to tell them the truth. there's no turning back now. it's now or never, rosé.
