Chapter 26 [Prove Me Wrong]

Start from the beginning
                                    

Tumayo siya at walang pasabing pumunta sa bintana. Nahihilo siya konti dahil siguro sa konting kalasingan o dahil pagod o gutom siya.

“Will you always turn your back whenever someone don’t do as you say or want?” Kalmadong tanong nito.

How dare he turn this on her? This was about him! Siya dapat ang galit.

Nang makalusot na siya sa bintana, binigyan niya ng nakakamatay na tingin ang likod ng ulo nito at hindi na ito inaksayahang sagutin. Tinalikuran niya ito at naglakad palabas ng kwarto. Manigas ito. Ang kitid talaga ng utak nito. Lagi na lang feeling nito ito ang tama.

Pansin niya din kanina the whole time nakikita sila ng mga schoolmates nila, hindi ito lumapit sa kanya. Ni hindi nga siya pinansin. At ito pa ang may ganang ikahiya siya! The nerve!

Rinig na rinig niya pa rin ang party. Walang kamatayang sigawan at tugtog. Nang malapit na siya sa hagdan para bumaba, bigla itong sumulpot sa harap niya and he’s wearing this pained expression on his face that she instantly felt herself wanting to touch his face. What’s wrong with her? She wants to do things that are so out of character for her when she’s with him. Ikinuyom niya ang kamay para pigilan ang sarili at masama lang itong tiningnan.

“We really suck at this, don’t we?” Mapakla ang ngiting sabi nito sa kanya.

Itinaas niya lang ang kilay niya. Marunong din siyang hindi sumagot, akala nito ha!

“What I mean is we really suck in trying to adjust and understand each other. Remember your question? If sayo ko lang ginagawa yung psychic thing? As a matter of fact, I only try it on you. Others are so easy to read pero ikaw, I need to test you to prove things I’ve been doubting about you. You’re so difficult to piece together that I’m having difficulties in handling you. It’s like you know every secret to piss me off.”

“I’m not a bloody puzzle or experiment you nerd. Get out of my way.” Inis niyang sabi dito. How dare he?! She’s not a living experiment!

Mabilis lang nitong ini-extend ang kamay nito para mapigilan ang pagbaba niya. Effortless. Nabigla siya. Nakalimutan niyang mabilis pala ito gumalaw kahit ganito ang mukha.

“What the hell do you want?” Iritang-irita na sabi niya.

“Yes, it was Clark.” Mahina nitong sagot.

“Oh, so now you want to talk. Sorry, I’m not interested!”

“I thought he was drunk pero nang lumapit ito para magsalita, I didn’t smell any alcohol.” He continued not minding her rage.

“Out of my way, nerd.” Sabi niya kahit unti-unti nang nagkakainteres sa pinagsasabi nito.

“I didn’t plan to call the police but after what he did to you, I decided it’s the right thing to do.”

Ugh! As always. Too heroic reason. Hindi ito gaganti para sa sarili pero ginawa nito para sa kanya.

Prove Me Wrong [TAGLISH]Where stories live. Discover now