Çek Beni Kendine (Boyxboy)

00:05

Genel olarak hayattan zevk alamadığım bir dönemdeydim. 3 haftadır devam eden dershanem ve 18 senelik hayatımda ilk kez düzgünce çalışmaya başlamış olmam vardı mesela.  Şuan sırtıma baskı yapan ağır çantamı taşıma zorluğundan bahsetmek bile istemiyordum. Bu bile bana ne kadar boş bir eğitim hayatı geçirdiğimi farkettiriyordu.

Kolumdaki saate bakıp binadan içeri girdim. Henüz 10 dakika vardı dersin başlamasına. Sınıftan içeri girip çantamı boş olan en ön sıraya bıraktım. 2 hafta kadar liseden arkadaşımla oturmuştuk sabah ilk o geliyordu ben de yanına geçiyordum, gözleriyle "Git artık yanımdan." demesine karşın mümkün mertebe umursamazdım. Kız da en son işe yaramadığını farkedip en arkaya geçmişti. Fazla konuşmuyorduk bile liseden kalma nefreti varsa bile devam ettirmesi bence mantıksızdı ki lisede nefret etmesi için bir sebep yoktu. Ya da sadece sigara kokusundan rahatsız oluyordu.

Çantamdan kitabımı çıkartıp okumaya başladım. Sınıfın geneli de yavaş yavaş toplanmaya başlamıştı. Duyabiliyordum ama başımı kaldırıp bakmaya zaman harcamak istemiyordum.

"Günaydın!" diyerek içeri dalan fizik hocasının sesiyle kitabımı bıraktım. Hemen ardından kapı açılmış içeri yine liseden arkadaşım olan Enes girmişti. Yanımdaki çantamı yere bırakıp oturmasını izledim.

"Toplandı mı herkes?" diye sordu hoca. Etrafa ancak o zaman bakındım. Arka sıraya geçmiş esmer çocuk gözüme çarpttı. Onu tanımıyordum.

"Evet hocam. Yasin ve Şevval yoklar ama dersin sonuna doğru geliyor onlar." dedi Furkan. Bu çocukla eskiden aynı lisedeydik sonra özele geçmişti. Evet okul olarak sayısal 1 sınıfını esir almıştık. 14 kişiydik ama 7'si mezun olduğum lisedendi.

"Sen yenisin değil mi?" dedi arkadaki çocuğa bakarak.

"Evet hocam." dedi çocuk. "Batuhan Emre adım."

"Batuhan Emre Akıncı. Evet listede varsın. Hangi ismini kullanıyorsun?"

"Batu denmesini tercih ederim." dedi Batu havalı bir tavırla omuz silkerek. O an onu incelerken buldum kendimi. Kısa kollu düz siyah bir tişört ve siyah yırtık pantolonu vardı. Kirli sakalına rağmen sevimli bir duruşa sahipti.

"Hangi okuldan mezunsun Batu? Sonradan mı karar verdin dershaneye gitmeye?" diye sordu hoca.

"Isparta Fen mezunuyum ben hocam. Ispartalıyım. Ama burada git dershaneye dedi ailem sonradan. Öyle."

"Anladım." dedi hoca başını sallayarak. "O zaman derse geçelim mi?"

Batuhan Akıncı, diye geçirdim içimden. Bu isim çok tanıdıktı. Ama nereden tanıdık olduğunu asla hatırlamıyordum.

...

Bölümler kısa olsun bence yoksa ben üşenip yazmıyorum bele daha kolay 💜

Yaşadığım şehirde geçiyor hikaye ama bahsetmek istemiyorum biliyorsanız da söylemeyin ki ileride anlarsınız illaki jfejkfkw