J'ai changé

Deel 1

"papa?" Zei ik. "ja yasmina". "zal je altijd bij me blijven?" vroeg ik onzeker. "ja tuurlijk yasmina ik zal er altijd voor je zijn" zei me vader. "Je bent en blijft mijn kleine prinsesje oke" zei me vader. "Ja papa" zei ik zacht.

2 maanden later
"Papa?" riep ik door het hele huis. "Mama?" Riep ik hard. "Waar zijn jullie?" Zei ik bang. Ik liep zachtjes van de trap af en liep naar de woonkamer. "SUPRISE" zei iedereen hard. "Dat was niet leuk ik dacht dat jullie ontvoerd waren" zei ik boos. "Sorry schatje" zei me vader en tilde me op. "Je bent al 8 jaar he" zei me vader terwijl hij me kietelde. "Ja- hahahaaha" zei ik lachend van het kietelen. "Kom dan gaan we eerst ontbijten daarna mag je je cadeautjes uitpakken oke" zei me moeder. "Oke mama" zei ik.

"CADEAUTJES" riep ik heel hard. "Rustig we horen je" riep redouane lachend. "Pak maar je cadeautjes uit" zei me vader. Ik pakte een klein pakketje er stond "van papa" "voor yasmina" op. Ik pakte het cadeautje uit en zag een hele mooie armband. "Wauw papa dit is echt een mooie armband" zei ik terwijl ik de armband om deed.
Verder kreeg ik veel speelgoed van me broers en moeder.

2 jaar later

Zuchtend maakte ik me werk af. Me moeder en vader zijn al een halfuur telaat. "Juf kunt u mijn moeder bellen" vroeg ik bezorgd. "Ja tuurlijk" zei de juffrouw.
"Yasmina" zei de juffrouw bezorgd. "Ja juf" zei ik vragend. "Kom ik breng je naar je moeder" zei de juffrouw. "Waar is mijn moeder" zei ik bezorgd. "In het ziekenhuis" zei de juffrouw zacht. "Waarom?" "Wat doet ze daar" vroeg ik verbaasd. "Je vader is erg ziek" zei de juffrouw. Me hart begon heel hard te kloppen. "JUFFROUW BRENG ME SNEL" zei ik schreeuwend. Ik deed me jas aan en liep de deur uit samen met de juffrouw.

Heel de weg was ik stil ik kon alleen aan me papa denken. Toen we aankwamen liep ik snel de auto uit en rende het ziekenhuis is. "MAMA" zei ik schreeuwend. "Schat dit is een ziekenhuis geen speeltuin" zei een verpleegster. "HOU JE BEK STOMME KOE" zei ik boos. Ik drukte op het liftknopje en op dat moment zag ik me moeder met tranen in haar ogen. "Mama waar is papa?" Zei ik bijna huilend. "Kom schat" zei me moeder snikkend.

Ik kwam aan bij de kamer en zag me vader met wonden op zijn gezicht. "Papa" zei ik zacht. "J-ja prinsesje" zei me vader zacht. "Wat is er gebeurd" zei ik huilend. "Papa is gevallen van de trap en moet een paar daagjes in het ziekenhuis blijven oke" zei hij met pijn. "Papa ik weet dat je niet van de trap bent gevallen" zei ik zacht. "Prinsesje als ik er niet ben dan moet je sterk blijven oke" zei me vader. "Maar papa je zei dat je altijd bij me zou blijven" zei ik met tranen in me ogen. "Ik blijf bij je hier" zei hij wijzend naar me hart. "Kom" zei me vader en tikde op het ziekenhuisbed. Ik stond op en ging naast hem liggen. "Papa ik hou van je" zei ik. "Ik ook van jou prinsesje" zei me vader. Niet veel later viel ik in slaap.

Heyy dit is me nieuwe boek. Ik zal elke week een deel proberen te plaatsen. Enjoy!✨