Ταξιδιώτες ενός ονείρου (A Christmas tale Story)

κεφάλαιο 3 Η Πρωτοχρονιά που εθαψε μεσα της.

Ο Ορέστης εκείνα τα Χριστούγεννα τα πέρασε μόνος στη Κομοτηνή.
Έμεινε μέσα με ένα μπουκάλι ουίσκι και ήπιε τόσο που δεν μπορούσε να πάρει ούτε τα πόδια του.
Σκεφτόταν την έκφραση του προσώπου της όταν άκουσε την Ιοκάστη να τον προσφωνεί έτσι και ένιωθε άδειος.

Δεν ήθελε να το μάθει έτσι,ήξερε πως ήταν εγωιστής,μα δεν ήθελε να το μάθει ακόμη.
Της το είχε πει και της Ιοκάστης πως έπρεπε να μείνει ανάμεσα τους,πως όλα ήταν καινούργια για εκείνον.
Εκείνη είχε έρθει λίγους μήνες πριν και τον είχε βρει στην Κομοτηνή,είχαν βγει για ποτό και είχαν πιεί,θυμήθηκαν τα παλιά και το ένα έφερε τ' άλλο,έτσι που εκείνος δεν πρόλαβε να καταλάβει πότε κοιμήθηκε ξανά μαζί της.

Ο λόγος που είχε εξαφανιστεί ήταν για εκείνη, γιατί δεν γινόταν να ήταν μαζί τότε.
Εκείνος στο λύκειο τα είχε με την αδερφή της και δεν ήθελε να γίνει ο λόγος που δεν θα μιλούσαν.
Ετσι εκείνο το βράδυ που εκδήλωσε τα συναισθήματα του στην Αμαρυλλίς αποφάσισε να φύγει και να δώσει το χρόνο και στους τρεις τους.

Με το καιρό δείλιαζε να εμφανιστεί,δείλιαζε να της μιλήσει.
Πως να της εξηγούσε πως είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της; Πως να της πει πως πεθαίνει για να τη κάνει δική του;
Δεν θα τον πίστευε,δεν θα το καταλάβαινε.

Έτσι πριν λίγους μήνες που ήρθε η Ιοκάστη ένιωθε ευάλωτος,εκείνη ήταν επίμονη,τον ήθελε πολύ και σε συνδιασμό με το ποτό έκανε το λάθος.
Όλα για εκείνους τους δύο ήταν λάθος,όλα πήγαιναν λάθος πάντα.
Έπειτα η Ιοκάστη έγινε επίμονη,συνέχισε να πηγαίνει εκεί,να μένει σπίτι του,να ζητάει.

Δεν κατάλαβε ούτε ο ίδιος πως εγκλωβίστηκε εκεί,πως έμεινε έρμαιο των πράξεών του. Το κυριότερο ήταν πως δεν κατάλαβε πως κατέληξε να έχει σχέση μαζί της.

Ήθελε να μιλήσει στην Αμαρυλλίς,ο Στέφανος τα είχε καταλάβει όλα. Πριν φύγει για Κομοτηνή μάλωσαν άσχημα.
Του είχε πει χρόνια πριν πως δεν ήθελε να πληγώσει τη φίλη του γιατί θα είχε κάνει μαζί του.

Βαρούσε το κεφάλι του στον τοίχο μα συνέχιζε να λέει στον εαυτό του πως δεν ήταν αργά! Ποτέ δεν ήταν αργά...
Το χιόνι είχε αρχίσει να λιώνει,όπως και η καρδιά του...

Πρωτοχρονιά 2008

Η Αμαρυλλίς είχε επιστρέψει στην Αθήνα πριν μερικές ώρες, έπειτα από το φιάσκο των Χριστουγέννων δεν ήθελε να μείνει λεπτό στο χωριό της.
Η καρδιά της πονούσε και εκείνα τα Χριστούγεννα για εκείνη ήταν μαύρα.