✭Black Smoker✭ Ft Sam Kiszka ⇝ Fanfiction ⇜

Hoofdstuk 11

Sam

Toen ik wakker werd, was Hedwig al weg. Ik voelde naar het lege plek naast mij, maar ik voelde niks dan leegte. Het kwetste me op een bepaalde manier toen ik door had dat ze niet meer naast me lag. Vond ze het niet fijn? Samuel hou je kop, anders lag ze in de eerste plaats niet naast jou. Oke dat klopt, maar toch. Ik mis haar lichaam tegen me aan. Het voelt warm en rustgevend, als thuis. Een plek waar ik mij veilig voel, beschermend. Nadat ik doorhad dat er niemand naast me lag ben ik maar gaan opstaan en liep ik naar de badkamer. Ik rook nuchter aan mezelf en besloot dat ik stonk, dus draai ik alvast de douchknop aan voordat ik mijzelf onder de koude stralen zet. Ik kijk naar de shampoos en zie alleen maar vrouwelijke met zoete geuren. Wat maakt het ook uit. Ik neem een haarshampoo met kersengeur en was mijn haren ermee. Daarna kijk ik weer naar beneden naar de shampoos en zie een scrub. Ze zeggen dat het lekker voelt wanneer je je gezicht scrubt.. Zal ik het gewoon doen? Ach, wat boeit het ook. Ik spuit de scrub op mijn handen en masseer mijn gezicht hevig, waarbij ik het later weer afwas. Mijn gezicht voelt zo strak aan wow. Ik was nog even mijn lichaam en ga er dan uit. Ik kijk op de rand van de douchcabine zoekend naar een handdoek. Als ik een blauwe handdoek zie wikkel ik die stevig om mijn heupen. Ik veeg het verdampte vocht weg van de beslagen spiegel en kijk naar mezelf. Mijn haar druppelt naar beneden. Ik kijk het klein plakje voor mij en zie nog iets staan. Een gezichtsmasker. Zal ik een beetje gezichtsmasker opdoen? Is dat erg? Vast niet. Ik spuit een beetje van het masker op mijn vingers en begin wat te smeren. Alles loopt goed totdat ik het per ongeluk in mijn oog smeer. Het brandt gelijk. Ik probeer met water het eruit te krijgen als ik juist nog meer erop smeer en mijn andere oog irriteer. "FUCK!" Het brandt zo erg dat ik mijn ogen niet meer kan openen. Met hard geknepen ogen probeer ik het eruit te wrijven. "SHIT!" Ik stoot door adrenaline mijn hoofd tegen het plankje en stoot tegen het gezichtsmasker aan, waardoor het van het wasbak valt. Ik loop twee stappen naar achteren als ik opeens uitglijdt door de gezichtsmasker en val op de grond. "Wat gebeurt hier?" Ik kan niet zien wie het is maar ik herken haar stem. "Er is een theekransje gaande." "Wow echt?" Zegt Hedwig zogenaamd grappig. "Nee natuurlijk niet, wil je me helpen omhoog te trekken?" Mijn ogen zijn niet het enige dat nu geïrriteerd is. Hedwig pakt mijn handen stevig vast en trekt me omhoog. De handdoek om mijn heup glijdt er ook soepel van af alsof het niets is. Ik hoor Hedwig naar ademhappen. "O." Ze hapt adem. "Mijn." Ze hapt weer adem. "GOD!" Daarna barst ze in lachen en hopelijk draait ze zich dan ook gelijk om. "Jaja heel mooi, maar mag ik de handdoek?" Giechelend geeft ze mij de handdoek aan en ik wikkel de handdoek beschermend om mijn edele delen. "Pretend that you didn't see that. Please"Smeek ik haar "You wish." Lacht ze eigenwijs. "Alsjeblieft? Dit blijft tussen ons?" Ik hoor haar nog na lachen en dan antwoord ze binnensmonds met een zwakke 'is goed'. Ik geloof haar dus echt niet. Haar stem zegt iets heel anders dan wat ze werkelijk zegt. Nadat Hedwig uit de badkamer verdween en mij achterliet kon ik met veel pogingen alle maskerrestjes eruit halen. Ik kleed mijzelf weer in mijn eigen kleding die ze op het bed had gelegd aan en ga daarna naar beneden en volg het lekkere geur van verse pannenkoeken. Toen ik in de keuken aankwam keek iedereen mij aan. Ik keek hun niets begrijpend aan en negeerde de vele blikken die ze me gaven. Ik pakte een bord en deed er een pannenkoek op. Nog steeds volgde iedereen de bewegingen die ik maakte. Ik negeerde het weer en nestel mezelf aan de eettafel. Net wanneer ik een hap wil nemen met al die ogen die op mij branden hoor ik iemand giechelen. Ik leg het bestek neer en kijk iedereen aan. "Steek je hand in de lucht als je het verhaal van Hedwig die mijn lul zag hebt gehoord." Iedereen steekt zijn hand in de lucht. Verdomme Hedwig.