Gerçek Katil...

Her şey berbat

Çığlığın geldiği yere doğru koşmaya başladım ve yine herkes odanın önünde toplanmıştı. Kapının üstünde Lindsay Adams yazıyordu. Doğrusu pek üzülmemiştim. Bugün ölmeseydi bile başkası ona dayanamayıp kafasına sıkardı. Cesedi incelemek üzere odanın içine girdim ama böyle bir şeyle karşılaşıcağımı düşünmezdim.

Bu gerçekten vahşiceydi ve çok zalimceydi. Nasıl bir psikopat birini böyle öldürebilirdi. Çok zevk almış olmalıydı Lindsay'in ölümünden. Reginald'da olduğu gibi karnı özenle kesilmişti ama bu sefer farklı olan bir şey vardı:

Bağırsaklarını karnının yanında bırakmak yerine onları, onları

Onları onu asmak için kullanmıştı!

Bağırsakları boynuna dalayıp büyük bir ustalıkla düğüm atmıştı ve pervaneye dolamıştı.

Pervanede asılı uçan bir ceset.

Hoş, çok hoş...

Bu sefer gözlerindeki korkuyu göremiyordum. Neden mi? Çünkü cesedin gözleri yoktu. İki kanlı boşluktan başka bir şey yoktu! Gözleri kan ağlıyordu adeta. Öldürmedenönce gözlerini almış olmalıydı. daha acılı bir ölüm yaratmak için. Acaba katil bir yam yam mıydı?

Bir adım geri attım ve az kalsın düşmeme sebep olan bir şeye bastım.

Arkamı döndüm ve bir mesajla karşılaştım.

İki gözde yere konmuştu ve kanlarla "Sizi izliyorum..." yazılmıştı. Katil oyun oynamayı seven bir psikopattı.

Lucy yanıma geldi. Telaşlı görünüyordu.

-Bayan Holmes bugün dinlenmelisiniz. Çok şey yaşandı. Bende uyuma ilacı alıp karavanıma gideceğim. İyi günler.

Buna itirazım yoktu. Karavanıma doğru yürümeye başladım.

Karavana vardığımda yaptığım ilk şey kendimi yatağa atmak oldu. Birkaç dakika gözlerimi dinlendirdim ve telefonumdan gelen seslerle gözlerimi açtım. Sherlock mesaj atmıştı! Onunla konuşmayalı aylar olmuştu. Bir yıldır belki daha fazladır iş seyahatindeydi. Hemen mesajları okumaya yöneldim:

-Merhaba Irene, nasılsın?

Çok orijinal Sherlock.

-İyiyim Holmes :) sen nasılsın?

Ona Holmes demeyi çok seviyordum.

-Bende iyiyim Holmes, yeni bir davan olduğunu duydum.

-Şey evet gayet iyi gidiyor.

-Nasıl bir psikopatla uğraşıyosun tüm aktörler ölüyormuş.

-Ah evet

-Şey Irene düşündüm de bir süredir ayrıyız. Uzun süredir hemde. Ve daha işimin bitmesine daha çok var.

-Ne demeye çalışıyorsun Sherlock?

Sinirlenmeye ve gerilmeye başlamıştım. Ne demeye çalışıyordu bu!?

-Ah, demek istediğim bence evliliğimiz pek yürümüyor. Uzun mesafeli ilişki gibi. Baker Street' de de pek bir şey yapmıyorduk. Bence hayatlarımıza devam etmeliyiz, Ayrı olarak

-Boşanma kağıtlarını imzalamak için sabırsızlanıyorum. İlk çıkacağın kişinin Dr. John Watson olacağına iddiaya girerim.

İnanamıyorum, bu gerçekten olmuş muydu? Sherlock benden mesajla ayrılmış mıydı?

Panik atak geçirir gibi oldum ve hemen dışarı çıktım ve bir banka oturup ağlamaya başladım.

Arkamdan ayak sesleri geldiğini fark ettim. Ama şu an bunu düşünecek durumda değildim. İçimde intikam için yanıp kıvranan canavarı sakinleştirmeliydim.