ZXO: Ace of Hearts

ZXO: 15

"Hindi ba normal naman ang makaramdam ng awa?"

"It is." paga-agree nya. "It's normal to sympathize for someone else's unhappiness." kinuha nya yung Queen sa chess board at pinatong sa side ng chess board ni Loki. "But sometimes, a person doesn't need pity from someone else. At times, they need someone who will just listen and understand." tumingin sya sakin at ngumiti ng matamis.

Napabuntong hininga muli ako at napaisip sa mga sinabi ni Arkisha. 

Is it really out of pity? If not pity... then what?

Biglang pumasok sa isipan ko ang isang tagpo ilang taon na ang nakakalipas. Napailing ako muli.

This f*cking mind is driving me crazy.

"Pinuno!" padabog na binuksan ang pinto ng frat house at binunyag ang apat kong tauhan na humihingal.

"What?"

"S-Si Zai pinu--" hindi ko na tinapos pa ang sasabihin nya at agad akong lumabas ng frat house para puntahan si ZM. Sinundan naman nila ako at sinabi kung nasaan ito.

Napahinto ako ilang metro mula sa kinaroroonan ni ZM. Nakaupo sya sa flooring, magulo ang mga buhok, marumi ang uniform at umiiyak. Habang si Veronica naman ay nakatayo sa harap nya habang tinatapakan ang mga gamit nito na nakakalat sa flooring.

"Please stop this right now Veronica!" sigaw ni Boris na nasa tabi ni ZM. Nakaluhod sya sa tabi nito at hawak sa magkabilang braso na para bang inaalalayan.

"P-Pinuno..." mahinang tawag sakin ni Nicho ngunit hindi ko sya pinansin. 

"Oh my gosh! I cannot believe this. You're friend with this filthy girl?" maarteng tanong ni Veronica.

"Yes. Do you have any problem with that?" sagot ni Boris.

"Why?!" naiinis na tanong nya.

"What kind of f*cking question is that!?" sigaw din ni Boris.

"Why you and Claine have to stick with this girl?! I cannot believe she's fooling you and Claine around!" 

Napailing si Boris. "You're beyond sick Veronica." inalalayan nya si ZM na makatayo. 

"W-What?!"

Sinuklay ni Boris ang buhok ni ZM gamit ang mga daliri nya at inayos nito ang damit nya pero patuloy pa rin ito sa pag-iyak.

"Ouch." mahinang react ni Irvin na hindi ko alam kung para saan.

Isa-isang pinulot ni Boris ang mga gamit ni ZM at ipinasok sa bag nya. Sinukbit nya 'yun sa isa sa mga balikat nya at muling hinarap ang gulat pa rin na si Veronica.

"If Claine did something terrible to you... she's freaking out of it. She has nothing to do with you guys."

"How can you be so sure?! She's always with him!"

Nagkuyom ang mga kamao ko. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko simula pa kanina.

"You're just over reacting."

"I'm not! I know there's something going on between them. I won't stop until I get what I want!"

"Do as you please." tiningnan ni Boris si ZM at ngumiti dito. "Let's go Zai." hinawakan nya ulit ito sa magkabilang braso at inalalayan sa paglalakad.

Nakakailang hakbang na sila papalapit sa kinaroroonan namin nang huminto sila. "You're here." usal ni Boris.

Ipinasok ko sa magkabila kong bulsa ang mga nakakuyom kong mga kamao at matalim na tumingin sa kanya. "Nice show." sabi ko.