Kto zna historię Anastazji i Łukasza to zna też Małgorzatę. Anastazja i Łukasz poznali się w liceum, kiedy dziewczyna była w ciąży. Wyjechali do Stanów przed biologicznym ojcem dziecka, tam przyszła na świat ich córka, potem wzięli ślub i zostali ro...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Wysiadłam na lotniku i zobaczyłam wujostwo, które już na mnie czekało. Wujek Mirek to był starszy brat mamy, a ciocia Martyna to najlepsza przyjaciółka mamy. Ponoć zeszli się, jak rodzice wyjechali do Stanów.
- Hej Małgosiu- powiedział wujek po polsku, a ja zmarszczyłam brwi. Niby używaliśmy tego języka w domu, ale jak się spędzało mało czasu w towarzystwie domowników, to ciężko było go pamiętać. Poza tym bliżej mi było do angielskiego.
- Ta, cześć- machnęłam ręką, a ciocia Martyna rozłożyła ramiona — Witaj w swoim ojczystym kraju — Mój kraj to Ameryka, a teraz możemy już jechać do domu?
- Gośka!- krzyknął wujek — Nie jesteś już w Ameryce z rodzicami tylko z nami. W naszym domu panują inne zasady i będziesz się do nich stosować- powiedział ostro i zabrał mi bagaż.
Łatwo z nimi nie będzie, pomyślałam. Wsiadłam z nimi do Mitsubishi i pojechaliśmy. Bywałam parę razy w Polsce u dziadków i u wujostwa także, ale jakoś nie przepadałam za tym krajem i nie podobało mi się tu. Niby to była stolica województwa, duże miasto konkurujące ze stolicą kraju, ale to nie było LA. Dojechaliśmy w końcu do tego domu, który był ponoć starym domem mamy, gdzie się wychowywała z bratem i mamą. Jak pytałam o dziadka, to mówiła, że jedyny dziadek od jej strony to dziadek Sam. Tata jednak wspominał mi, że dziadek Sam ożenił się z babcią jak już byli w Stanach długo po narodzinach Joasi. Tak naprawdę nie jest naszym dziadkiem. Kiedy weszliśmy do domu, to Michał włożył akurat buty.
- O siemanko — zawołał na mój widok — Pogadamy później, bo ja się umówiłem z kolegą i właśnie wychodzę. Także na razie — pomachał i wyszedł. Michał miał już 15 lat.
Wujek zaprowadził mnie na górę, gdzie spotkałam Julkę.
- Hej Małgosia!- podleciała do mnie i przytuliła. Zmarszczyłam brwi i odsunęłam się od niej — Cześć.
- Tak się cieszę, że będziemy razem w pokoju i w ogóle — mówiła jak nakręcona, a ja zrobiłam duże oczy. Miałam być z tą dwunastolatką w pokoju? Nie widziało mi się to ani trochę.
- Że co proszę?
- Mu nie mamy tylu pokoi, dlatego będziecie razem — oznajmił wujek i wniósł mi walizkę do całego czerwonego pokoju. Było przygotowanego dla mnie łóżko z białą pościelą i czerwonymi poduszkami. - Julia pokażesz wszystko Gosi, prawda?
- Tak, tato — powiedziała i wujek wyszedł. Wzięłam swoją torbę i położyłam koło łóżka, rzucając się na nie
- To, co tam u ciebie? Jak ciocia z wujkiem? A chłopaki? A co u Asi słychać? - blondynka wyrzucała z siebie masę pytań, a ja tylko ciężko westchnęłam.
- Żyją- odpowiedziałam ponuro i wyjęłam telefon oraz słuchawki.
- To chodź, pokaże ci, gdzie co jest — nadawała jak nakręcona. - Nie trzeba, trafię sama- burknęłam i włączyłam muzykę w słuchawkach. Potem nie wiem, co robiła, bo jej nie słyszałam. Na kolację nie zeszłam, bo nie byłam głodna. Kiedy Julka się myła to przyszła do mnie ciocia.
