300 Days with My Contract Husband (Completed) [with Extra Chapters]

Extra Chapter 1

“Nagkakaganyan ka nalang bigla simula nong nakahiga ka sa kama..”

Pero bigla nalang siyang napahinto pagkatapos niyang sabihin ang salitang kama.

Pagkatapos non tumingin na siya ng deretso sa mga mata ko at ngumiti ng nakakaloko. Mukhang naiintindihan na ata niya iyong tinatawanan ko. hahaha

“Ahh..Iyon naman pala. Bakit hindi mo agad sinabi sa’kin na gusto mo pala?”

Dahan dahan siyang lumapit sa’kin habang hindi parin nawawala sa labi niya ang nakakalokong ngiti niya.

Gusto?

Sinong may gusto?

Ako?

“Hooy Kurt..Huwag kang feeling diyan ha.. wala akong sinabing gusto ko. Pag tumatawa ba ibig sabihin non gusto ng ng ano? Eh iyong mga baliw? Tumatawa ba sila dahil gusto nila? Ang feeling mo talaga.”

“haha. Huwag ka ng mag maang maangan diyan Yumi. Alam ko na ngayon ang rason kaya ka nagkakaganyan.”

Nagkasalubong na ang mga tuhod ni Kurt at ang dulo ng kama na hinihigaan ko. Dahan dahan namang gumapang si Kurt papunta sa’kin kaya umupo na ako mula sa pagkakahiga ko at dahan dahan akong umatras hanggang sa nakasandal na ako sa headboard.

“Opps!! Wala ka nang mapupuntahan. hahahhahaha!!!”

Hindi ko alam kung matatawa ba ako dahil sa ginagawa ni Kurt o matatakot ako dahil sa tawa niya. Iyong tawa niya kasi parang iyong sa horror movies na palapit na ng palapit sa’yo ang aswang kaso nga lang, hindi ka matatakot sa aswang na’to dahil sa sobrang gwapo.

“hahaha. Tigilan mo na nga iyan Kurt!!”

Kinuha ko iyong kumot saka ko tinakpan ang buong katawan ko pati nadin ang mukha ko.

“Hindi ka na talaga nakakatuwa Kurt ha!! hehe”

Hindi na talaga nakakatuwa pero ewan ko kung bakit tumatawa parin ako.

“hahahha!!! Wala ka na talagang mapupuntahan Yumi. Akin ka na ngayon akin ka na!!”

Sobrang laki ng boses ni Kurt. Sobrang nakakatakot pero sobrang nakakatawa talaga.

“Akin ka na!! Kakainin na kita ng buhay. Ilang taon nadin akong hindi nakakatikim ng tao. Hindi na mabilang ng mga daliri ko kung gaano ako katagal natulog sa loob ng kabaong. Pero ngayong malaya na ako, makakain narin ako ng sariwang tao!!!”

Bago pa ako kainin ni Kurt, tumayo na ako saka ako tumakbo papalayo sa kanya. Pero kagaya din ng horror movies, hinabol parin niya ako.

“WAAA!! LUMAYO KA SA’KIN MUMU KA!!”

“hahahahaha!!! Walang tutulong sa’yo kahit na sumigaw ka pa!!!”

“WAAA!!! ASWANG!!!”

Tinapon ko sa kanya iyong unan na dala dala ko pero parang walang epekto sa kanya iyon. Tinapon ko na lahat ng makita kong malambot na bagay pero talagang hindi siya tinablan.

“ahahahaha. AKIN KA NA!!!!”

“WAA!!! TULONG!!!!”

Palibot libot lang ako sa loob ng room habang itinaas naman ni Kurt iyong dalawang kamay niya sa harap niya saka siya naglakad na parang zombie talaga.