SB: Chapter 19

Magsimula sa umpisa
                                    

"You’re insecure, Don’t know what for. You’re turning heads when you walk through the door. Don’t need make up, To cover up. Being the way that you are is enough..." 



AAAAAAAAK. 3pm na! Nabalikwas ako nun at nag unat unat. Waaaa. Naghilamos lang ako tas okay na. Hooo. Pagbaba ko naabutan ko si dad nakaupo sa couch ng living room nagbabasa ng proposals. 

"Dad? Uhm. Sa park lang po ako... Kame po ni Ria." tas kiniss ko siya sa cheeks.

"Oh sige. Ingat ka ha?" 

Nag thumbs up lang ako sakanya. Inilabas ko na yung bike ko! UWAAAAAAAAAA. T^T miss ko na 're. Hahahaha! Pinagbuksan ako ng gate nila manang tas sumaludo ako. Hahahaha. Masayang masaya ako ngayong araw. Aba'y ewan ko din kung bakit eh. =___________= Hahaha! ^_________^V 

Ilang saglit lang naman eh nakarating na ko sa park.  Nakita ko dun si Ria. Nakaupo dun sa bench na paborito namen. Nakaharap sa fountain. Malaking fountain. Ito yung nagbibigay ng buhay dito sa park na to' eh. Isipin mo? simula pagkabata andito na to' at tignan mo ngayon buhay na buhay pa rin. Lumapit na ko sakanya. Ini-stand ko muna yung bike sa tabe namen dalawa. Nginitian niya ko... a very weak smile. Yung ngiti ko napalitan ng pagaalala. *DubDubDubDubDub* kinabahan tuloy ako. Bakit kaya? 

Umupo na ko sa tabe niya. Tas siniko ko siya.

"Ang drama naman ng ngiti mo. Bakit ba? May problema ka ba?" 

"Oo eh.. *sniff*" 

Napatingin ako sakanya. Nakita kong umiiyak na siya. Niyakap ko siya bigla. 

"Bakit Ria? May umaway sayo? Tara awayin naten!" paghahamon ko.

"Hahaha. Luka. Kung sana ganun nga lang yun eh... parang noon? Haha. Kaso hindi eh... *sniff* di na ganun ka simple ngayon, Chandy... Kasi habang tumatanda tayo? mas nagiging kumplikado yung mga bagay bagay...tas kumalas ako sa yakap.

Pinunasan ko yung luha niya. 

"Tell me... Ano ba talaga problema? bat parang ang bigat bigat ng problema mo?" 

"Chandy.... Paano kung sabihin ko sayo na.... Lalayo muna ako sayo...

Sa sinabe niyang yun napaluha ako. T-teka? B-bakit?

"H-ha? Joke ba yan? Ria... b-bakit?" 

"Kailangan kong makalimot, Chandy.... Masyadong masakit." sabe niya.

"Masakit? A-ang alin?" takang tanong ko. 

Bigla niyang hinawakan yung puso niya. 

"Si K-khalil ba? tama ako di ba?" ako.

She's back. (KathNiel fanfic) FIN.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon