İntikamın Bedeli

0.9

-

Zeynep: Çıkar beni buradan! dedi sesinin son noktasıyla bağırarak.

Kerem: Üzgünüm ama bu gece seni fazla yoracaklar. Paran ödenmiş bile . dedi dalga geçer gibi.

Zeynep: Saçmalama. Çıkacağım ben! dedi kapıya doğru yürürken Kerem onu tuttu ve duvara yapıştırdı. Canı acımıştı genç kadının ama canına yakanın aslında ne olduğu belliydi.

Kerem: Ne o artık sadece beni değil Koray'dan başka kimseyi istemiyor musun?

Zeynep: Bırak beni! Delirmişsin sen! Manyak!

Kerem: Ben bıraksam da seni bu gece bırakmayacak birileri var! dedi ve dudaklarına çok sert bir öpücükle yapıştı. Zeynep karşılık vermedi hala şoktaydı çünkü. Kerem şiddetle emiyordu Zeynep'in dudaklarını ve bırakıp çıktı. O sırada içeri çok tanıdık ama bela biri girdi. Asıl aksiyon şimdi başlıyordu. Zeynep fena çuvallamıştı ve ölümle burun buruna gelmişti.

Gelen Zeynep'in Gölyazı'da evlendirilmek istendiği adamdı. Zeynep onu tanımıyordu. İsmini bile hatırlamıyordu. Ayrıca o adam onu nasıl bulmuştu?

Zeynep Sakın dokunma bana! Sakın!

Kenan: Sakin ol Zeynep. Seni buldum annene geri götürmeye geldim.

Zeynep: Kimsin sen?

Kenan: Kenan ben. Kenan Ağalar. Gölyazı'dan.

Zeynep: Sen- sen o adamsın. Bak ben seninle asla evlenmem. Evlenmeyeceğim!

Kenan: Tamam evlenme ama buradan çıkalım. Hadi gel benimle. dedi elini uzatarak. Zeynep elini tutup tutmamakta kararsızdı. Ama burada da kalamazdı. El mahkum tuttu elini. Birlikte çıkacaklardı buradan ama önlerine Kerem dikildi.

Kerem: Nereye? Odanızı mı beğenmediniz?

Zeynep: Kes sesini!

Kenan: Sen kimsin be çekil önümüzden!

Kerem: Cidden kimim ben Zeynep? Söyle kimim? Hadi söyle ona. Bu adam benim- dedi an Zeynep Kenan'ın dudaklarına yapıştı. İkisi de öpmüyordu sadece öyle duruyorlardı. Kerem sinirlendi ama bu tabi ki kıskançlık değil bencillikti. Zeynep'i Kenan'ın kollarından ayırdı ve ani bir hareketle omzuna alıp oradan çıkardı. Kenan arkalarından bakakalmıştı. Bir şey yapmıyordu çünkü hala şoku atlatamamıştı. Kerem ve Zeynep arabaya bindiler yani Kerem Zeynep'i zorla bindirdi. Kendide bindi ve kapıları kilitledi.

Kerem: Sen şimdi o adamı öptün yani! dedi sinirle.

Zeynep: Evet öptüm ve seninle olan öpüşmelerden daha çok keyif aldım.

Kerem: Zeynep sen o adamı beni öptüğün gibi öpmedin ki. dedi ve birden dudaklarını karşındaki genç kadının dudaklarını buluşturdu. Büyük bir şehvetle öpüyorlardı birbirlerini. Kerem birden geri çekti kendini.

Kerem: Onu böyle öpmedin. dedi zafer kazanmışçasına. Zeynep utanmıştı ama belli etmiyordu. Ayrıca Kerem'in bu tutumsuz davranışları deli ediyordu onu.

Zeynep: Nereye gidiyoruz?

Kerem: Eksik kalan gecelerimizi tamamlamaya. dedi gözlerini yoldan ayırmadan.

Zeynep: Ben hastaneye gideceğim! dedi ellerini göğsünde birleştirerek. Kerem trafiğe aldırmadan durdurdu arabayı. Zeynep öne doğru sarsıldı elbette.