Diary

45 2 0
                                    

Axell

Focc, bakit ganito nalang palagi?

Nandito ako ngayon sa sala nanunuod mag isa, pagkatapos nung araw na yun nag bago na ang lahat

Kinuha niya na ang diary niya sa akin, nag paalam na siya. Ang sakit

Flashback

Sinundan ko siya palabas ng resto kahit lahat ng tao nakatingin na sa amin, wala akong pake hinabol ko siya

'Andrea wait me up, I'm going to explain' sigaw ko
pero hindi ko na siya mahabol ng sobrang dami na ng tao ang nakakasalubong ko

Bumalik ako sa sakyan ko tapos dumeretso ako sa bahay nila pero ang sabi ng katulong nila hindi pa siya umuuwi

Uuwi nalang ako sa bahay, malapit na ako sa bahay ng matanaw ko ang isang babae nasa tapat ng gate namin.

Agad akong bumababa ng napagtanto kong si Andrea yun

'Andrea I'm sorry' yan ang mga unang salitang binanggit ko. Humarap siya sa akin at halata sa mata niya na umiyak siya

'Axell, totoo ba may Diary ako?' super hina ng boses niya ngunit nagawa ko pa rin itong intindihin

'Pasok ka muna' pag alok ko ngunit tumanggi lang siya hihintayin niya nalang daw ako dito sa labas, Agad naman akong tumakbo papasok sa bahay patungo sa kwarto ko

Kinuha ko sa ilalim ng kama ko yung Diary niya at dali daling bumababa at lumabas.

Iniabot ko sa kanya yung Diary niya.

'Samahan mo ko dun oh' bigla niya sabi sabay turo sa may kabilang daan kung saan may swing sa ilalim ng puno

Pumunta kami dun at umupo. Nakatingin lang ako sa kanya habang siya binabasa yung Diary niya

'Totoo ba lahat ng nandito?' tanong niya sa akin

'Oo naman, simula nung nawala ka lahat lahat nandyan pati nung umattend kami sa Prom niyo'

Sinara niya yung diary at tumingin siya sa akin, hinawakan niya yung kamay ko

'Axell thank you hah? kasi naging inspiration kita Im always be your fangirl, tandaan mo yan. Ikaw lang ang lalaking nag paramdam sa akin ng ganito, Thank you sa pag mamahal mo.' Nag uumpisa ng tumulo yung luha ko ganun din siya

'Axell, siguro hindi talaga tayo para sa isat isa. Kung tayo, tayo talaga. Axell ang sakit, sobra sinisisi ko ang sarili ko kasi ang tanga ko para mawala yung memorya sa maling pagkahulog sa hagdan pero alam mo mas masakit pala malaman na ng dahil sa mahal mo kaya ka kulang ngayon' umiiyak na talaga siya pinunasan ko yung mata niya.

'Paalam Axell, siguro hanggang dito nalang talaga tayo' sabi niya tapos tumayo na naglakad na siya palayo sa akin, gusto ko man siyang habulin pero wala na akong magagawa eto ako naiwan na umiiyak.

End

*Ting

bumalik nalang ulit ako sa katotohanan ng narinig ko ang messenger ko

James: Punta kami diya pre

Me: Sigi langs

Andrea Pov's

Nag aayos ako ng gamit ko, gusto ko muna umuwi sa Isabela.

Binasa ko ulit yung Diary ko pero 2 page lang ata ang naalala ko malabo pa.

Inaayos ko yung mga gamit ko ng nasagi ko yung diary ko, nang pulutin ko may nalaglag na picture. picture namin ni Axell sa isang dagat binasa ko yung sulat sa likod
'I will never get tired loving and keep supporting you Axell Buenaventura' -Andrea

Binalik ko nalang sa loob ng diary ko. Buti nalang at isang linggo kaming walang pasok dahil sa biglaang bagyo.

Humiga muna ako sa kama I open my IG tinignan ko yung myday ni Axell, kasama niya sila Rij

Bigla nalang nag vibrate yung phone ko nag text si Lea

Bess ok ka lang, nabalitaan namin yung nangyari punta kami diyan sa bahay niyo.

Mag rereply pa lang ako ng may tatlong katok akong narinig

'Pasok' I said louder tumambad sa akin yung mga kaibigan ko

We hug each other tapos nag kwentuhan. Gusto pa nga nila matulog dito pero sabi aalis din ako mamaya.

We cookes french fries and burger, We made our own patty tapos Jared and Lea made their float.

Ang saya namin sa kusina, ng may tumawag bigla kay Gel. Tapos binababa din niya agad

'Ano daw yun bes?' tanong ni Lea

'Ewan wrong call daw' sabi niya. Sinerve na namin yung mga gawa namin at nagsikain halos ayaw pa nilang ipagalaw pinicture muna nila bawat anggulo eh.

Pag katapos namin nag meryenda pumunta kami sa sala para manuod nag talo pa sila kung ano daw ang papanuodin kung Descendant of the Sun ba o yung I am not a Robot, Isama mo pa yung W II world.

Kaya sa huli ako din ang nasunod I prefer to watch the Scarlet Heart Ryeo. We love Kdramas.

Hindi ko namalayan yung oras mag seseven na pala, Busy sila manuod at nag order nalang ako sa 8-7000. Maya maya pa may nag doorbell na I open the door tapos kumain na kami. Uuwi na rin daw sila.

'Bes uuwi ka pa talaga sa probinsya?' tanong ni Gel sa akin

'Uhm Oo eh' sabi ko

'Ingat ka bes ah' sabat naman ni Lea

After we eat dinner nag kanya kanya na silang umuwi at ako eto inaayos ko na yung gamit ko.

Lumabas na ako sa bahay at nilock iyon.

Nasa labas na ako ng subdivision ng may nakalimutan ako kaya bumalik ulit ako para kunin ko yung pabango na ibibigay ni mom kay tita

Nag drive lang ako after ilang hours nakalabas na ako ng Manila, umaambon na then it turns to rain sobrang lakas ng ulan.

Halos hindi ko na makita yung dinadaanan ko, kaya siguro may nakalimutan ako kanina sign na yun para di na ako tumuloy pati yung wrong call kay Gel, wrong call na tumuloy dapat ako.

Grabe yung sobrang lakas na nga ang traffic pa. Hayst! Sumasakit na naman yung ulo ko neto eh.

xx
super late na yung update sorryyy super busy kasi tapos STEM students pa huhu feel free to comment pa kaRicci♥

Diary ng Fangirl•Ricci Rivero (Completed)Where stories live. Discover now