Het moment dat ik de poster aan de deur van de dansstudio zag hangen, zal ik nooit vergeten. Ik rende naar Rose en vertelde haar met vele armgebaren wat erop stond. Zang- en gitaarlessen. Er stond een telefoonnummer bij en een e-mailadres, die ik beide op een vrolijke sticky-note in de vorm van een vlinder schreef. Thuis bracht ik oma op de hoogte en na veel gezeur, en de belofte dat ik meebetaalde aan de lessen, kreeg ik toestemming contact te zoeken. Ik stelde een nette mail op, waarin ik me voorstelde en zei dat ik interesse had ik de zang- en gitaarlessen. Ik vertelde mijn leeftijd en ervaring en eindigde de mail met een nette groet. Terwijl ik de laptop dichtklapte, schoten de zenuwen door mijn lichaam. Nooit geweten dat een mail versturen zo eng kon zijn.
Nog diezelfde dag kreeg ik een mail terug. Wat leuk dat ik interesse had en wat fijn dat ik al ervaring had. Zou ik een proefles willen doen, en zo ja, op welke dag. Dus typte ik terug dat aanstaande vrijdag wel kon. Blijkbaar zat ze net als ik achter mijn laptop te wachten, want ik kreeg vrijwel meteen antwoord terug. Of ik om vier uur kon. Zeker kon ik om vier uur, ik had er zin in! Ik zei dat ik mijn eigen gitaar mee zou nemen en wenste haar nog een fijne avond. Niet wetend dat ik zojuist het allereerste contact had gehad met de persoon die mijn leven volledig om zou gooien.
YOU ARE READING
Ik #WattnedWrites
Teen FictionErachter komen wie je bent is het mooiste in het leven. Het maakt je uniek en speciaal en geeft je leven een doel. Maar voor sommigen is het ook hetgeen wat je leven volledig kan verwoesten. Ivy Winters is net zoals iedereen op het Sint James Colleg...
