Married to Got7's Bambam

Chapter 46 : Don't Go.

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

Samantha's POV

" Are you sure? Na gusto mo na talaga umalis? " tanong sakin ni Umma. " Ma.. Sure na ako... Wala rin kasing silbi kung dito pa ako mag tatapos ng highschool.. atsaka maganda yun.. makakalimutan ko na sya. " sabi ko.

" Pero pano na yung mga kaibigan mo na naiwan dito? Di ka ba mag-papaalam sakanila? tutal..1hr pa naman bago flight mo " sabi ni Appa.. " Hindi na nila kelangan pang malaman..." sabi ko.

" Pero---" magsasalita na dapat si umma pero nagsalita ako. " Umma please, Ayoko... " sabi ko

" Okay fine! Pero bago ka umalis puntahan mo na kung anong gusto mong puntahan , You still have 1hr.. I-enjoy mo na yung 1hr na yun ha? " sabi ni Umma at tumango-tango naman ako... Saan kaya ako pwede pumunta?

Well kung nag-tataka kayo kung saan ako pupunta .. Pupunta lang namen ako ng London... dun ako magtatapos ng highschool and dun ata ako mag co-college eh? Uhmm.. It will be a long time bago ko ulit makikita tong Seoul... Mami- miss ko tohh~

Kung tinatanong niyo kung miss ko na si bam bam? Well, Yes. Pero siguro di talaga kami para sa isa't-isa? Kung Hindi talaga kami para sa isa't-isa tatanggapin ko yun wala na naman ako magagawa diba? All I can do is to let him go... Kaya rin ako pupunta ng London kasi ayoko na sya makita..

And mag mo-move on na din ako dun... basta mission ko ngayon is kalimutan lahat ng mga ngyare dito sa Seoul. Kelangan ko muna ng space. Para makahinga sa lahat ng ngyayare ngayon.

Lumabas ako ng bahay para pumunta sa park... Pano pag nakasalubong ko siya dun? Hindi naman siguro...

Naglalakad - lakad lang ako ng biglang may humawak ng braso ko... No way.

" Hindi ka man lang ba magpapaalam saken bago ka umalis? " ..... " J-jungkook.." " Hindi mo man lang ako binalitaan na aalis ka na Pala "

" Sorry...." sabi ko ng nakayuko. . . " Alam mo ba na hinahanap kita? kasi alam kong nasaktan ka dahil dun sa oh-so-yeobo mo? " " Alam mo bang gusto Kita yakapin? alam mo bang gusto ko ako na lang yung minahal mo para di na Kita makitang nasasaktan? alam mo namang hanggang ngayon mahal pa ren Kita diba? kung ako na lang Sana... kung ako na lang Sana yung minahal mo ... Hindi sana kita makikitang nasasaktan ngayon.. "

" J-jungkook sorry---" " Mahal pa rin Kita hanggang ngayon.... Umaasa parin ako na Sana someday... mahalin mo rin ako kung pano mo mahalin si bam bam..."

" Jungkook... alam mo naman diba? na hanggang kaibigan na muna tayo... gulong-gulo na kasi ako ... pagod na ako " .... ayan nanaman si luha e-epal nanaman. Bigla ko na lang naramdaman yung pagyakap niya sakin.. "Alam ko naman na Hindi ko matutumbasan si bam bam... pero Hindi parin ako susuko... mahal kita... at handa akong ipaglaban ka.. "

Please jungkook.. Lalo mo pang pinahihirapan yung sitwasyon... " Kelangan ko na umalis " sabi ko at kumalas sa yakap niya... sorry. . . ayoko pang umalis sa yakap mo pero.... kelangan... patakbo na Sana ako ng bigla syang nagsalita... at sinabing..

" Please Sam...... Don't Go." Jungkook please... stop.

Hindi na ako nagsalita baka kung saan lang mapunta tong conversation na toh at baka Hindi pa ako matuloy sa flight ko... kaya tumakbo na ako at umuwi sa bahay ng umiiyak... sorry jungkook... mianhae..

bago ako pumasok ng bahay ay pinunasan ko muna yung luha ko... ayaw ko na makita nanaman ako nila Umma na umiiyak...

" Sam! Halika na! ihahatid ka na namen sa airport! baka malate ka pa eh " sabi ni umma... " Kukunin ko lang po gamit ko " sabi ko... " No need nalagay na namen sa kotse halika na! Paalam ka na sa bahay na toh! " sabi ni Umma.. " Opo susunod na ako mauna na po kayo " " Dalian mo "