"Punta lang akong CR." Paalam ko sa kanila. Gusto ko kasing maghugas ng mukha dahil feeling ko malagkit ang aking mukha. Tatayo na sana ako ng marinig ko ang boses ni Crisha.

"Sasama na ako. Magpapalit din kasi ako ng damit. Samahan mo muna akong kunin yung bag ko. Tingnan mo ang pawis ko na." Sabi nya sabay turo sa sarili nya. Tinanguan ko na lang siya. Nagpaalam na kami sa dalawa at nagpunta sa room kung saan nandun ang mga gamit namin. Once we entered, bumungad agad samin ang mga lalaking manlalaro. Napatingin silang lahat sakin matapos kaming pumasok. Hindi ko na lang ito pinansin at sumandal sa dingding malapit sa pinto.

"Si Shinma yun hindi ba?"

"Oo nga. Kaso mukhang masungit."

"Gago, hindi yan masungit. Saan ka nakakita ng tomboy na nagsusungit?"

"Oo nga no?"

Why would they think that I'm a tomboy? Like I care anyway. Wala naman akong paki. Sabihin na nila ang gusto nilang sabihin. Wala lang silang magawa sa buhay.

"Tara na."

Nauna akong lumabas sa kanya at inilagay ang kamay ko sa bulsa ng jacket na suot ko. I feel Crisha followed me. Habang naglalakad ay may mga bulong akong naririnig. Hindi na pala bulong ang tawag dun kung naririnig ko na.

"I'm sure that Decas Basketball Girls will lose again."

"I know. I mean, they don't have the talents to do so."

"Bakit ba sumali pa sila kung alam naman nila na matatalo uli sila."

"If I were them, I'm not gonna play anymore if they know that they were not be able to win like the previous years."

That last comment got the irk on me. Lumapit ako sa player na naka-jacket na pula. Red University.

"If your good enough to humiliate my team then go ahead."

Tumingin sakin ang tatlong nag uusap na miyembro ng Red U basketball team. Tinaasan nila ako ng kilay.

"Oh~ look. A Decas player. Handa na ba kayong matalo... uli?" The girl with a pony braided hair said. She laughed. Her teammates smirk at me.

I only stared at them boredly.

"Arrogant huh? Tell that to my face if you defeat Ashton University." I turned around to them. They gasped as I did.

"Anong pinaparating mo?! Na mahina kami?!" I stop to my tracks but didn't look back at them.  "I didn't say that you're weak. Look, the reason why we lose all the time is because we don't have enough players. But you, you guys have a lot of players and yet you can't defeat the Ashton University. Is it the Ashton are too strong or you guys are really weak?"

Nakita ko ang pagkuyom ng kamao ng babaeng kaharap ko. Pati na ang mga kasama nya ay masasama ang tingin nila sakin. Oh well~ they started it. Bumabawi lang talaga ako. Hindi kasi ako makakatulog kung hindi.

"We are not weak!! Wag mo kaming igaya sa inyo!!"

Sa lakas ng pagkakasigaw nya ay napatingin samin ang ilang estudyante na nag aantay ng ibang laban.

"We are not weak. As you can see, the team the previous years don't have enough players. And that's the problem, they don't have enough players to be the substitute. But this year, it was enough. We will beat you. And that's if.... you defeated Ashton University."

"At kami pa talaga yung mayabang? Anong tawag dyan sa ginagawa mo?"

"If you don't know what I'm doing, well I'm currently talking to you. I'm not arrogant, I'm just... bumptious. Its differentarrogant is insulting people that they believe they're smarter and better than anyone else while bumptious is proud or confident in a loud and rude way to annoy other people."

Halos hindi maipinta ang kanyang mukha. Hindi dahil sa lungkot, kundi sa galit. If her eyes and her teammates can shoot death rays, I'm already dead.

"Kapag nanalo kami laban sa Ashton ibabalibag namin kayo sa court." She threatened. They were about to leave when I said something. "Alright, we'll wait. If we will for eternity, there's no problem." They stormed off and went to the direction of the gymnasium. Once they were out of sight, we continue to walk. Suddenly, Crisha whispered.

"That's.... bad ass." 

Seriously? -_-

He's In love With A TomboyWhere stories live. Discover now