Laviva • Namjin

13

Beautyjin:
Namjoon b-ben emin değildim ve
bu yüzden sana bir şey
demedim lütfen beni görmezden gelme.

Beautyjin:
Lütfen cevap ver namjoonnie 

Beautyjin:
Lütfen...

Namjoonnie:
Ne dememi bekliyorsun ki? 

Beautyjin:
Ben emin değilim ne diyeceğimi
bilmiyorum.

Namjoonnie:
O zaman birşey demene
gerek yok jin.

Beautyjin:
Ben dün sen gidince
çok ağladım namjoon ...
Dediklerin

Namjoonnie:
Üzgünüm jin ama eğer istemiyorsan
senden olabildiğince
Uzaklaşırım.

Beautyjin:
Ben bunu istemiyorum.

Beautyjin:
Yani lütfen benden uzaklaşma çünkü ,

Beautyjin:
Sanırım seni seviyorum.

**********

Önceki night

jin hızlıca camın önüne geldi ve camı açarak Namjoon'u içeriye aldı. Gülümseyerek içeriye giren Namjoon gülümsemesinin sebebi olan kişiye baktı.

Bugün ya hiç olacaktı ya da onu kendine mühürleyecekti (fesat anlayanın başına namjin'in yatağı düşsün nys).

İlerleyerek yatağa oturdu ve jin'e baktı jin ise yavaş adımlarla yanına geldi ve oda yatağa oturdu.

Namjoon jin'e dönerek konuşmaya başladı. "Seninle konuşmak istediğim bir konu var jin ama araya girmeden dinle olur mu?" jin kafasını merakla salladı.

 " Seninle ilk tanıştığımız zamanı hatırlıyorsun değil mi? Yine parktaydık ve senin oyuncağını alıp kaçtılar diye ağlıyordun.-hafifçe güldü-  Bende sana, ağladığın için  kıyamayıp  çikolatamı vermiştim. İşte o gün ben daha çocukken seni sevmeye başladım. Annem her ne kadar erkekle erkeğin birlikte olamayacağını söylese de çocuk aklı işte onu umursamadım ve seni sevmeye devam ettim.

O günden sonra kendimi sana adadım. Seni mutlu ettim, yanından ayrılmadım, ağladığında omuz oldum ama sen sadece beni arkadaş olarak gördün. Ben bununla da yetindim.
Lisedeyken gelip sevgilin olduğunu söylediğinde o gece hep ağladım ama daha sonra beni seven kızlara onu dövdürttüm ve oda senden ayrıldı.

Ben mutluydum ama sen yanımda ağlayıp onu istediğini söylerek kalbimi kırmıştın fakat sana olan sevgim tekrar birleştirmişti kalbimi. -gözlerinin yaşarmasına engel olamadı-
lise üçteyken sana başkasının ağzından birçok kez mektup gönderdim. Birçok kez  ima ettim fakat anlatamadım. Ben sana her şeyimi verdim jin lütfen beni sev olur mu?" 

İkisi de birbir gözlerine bakıp öylece durdu. Konuşan tek şey sessizlikti. Namjoon sustu ve cevap bekledi fakat jin'in gözlerini kaçırıp sustuğunu görünce şu ana kadar hissetmediği kadar berbat hissetti.

Kalbinin ortasına açılmış bir boşluk hissetti, canı acını, gözleri yandı. Sessizlik anlattı ona her şeyi ve oda yanlış anladı ya da anlamak istediğini.

"Susmayı mı tercih ediyorsun? Benden artık nefret mi ediyorsun? Bilmiyorum jin eğer istemiyorsan b-ben.."

sesi titremeye başlayınca sustu namjoon ve ayağa kalkıp cama ilerledi. Durmak istedi sadece bir kelime 'gitme' demesini istedi. Gözyaşlarını usulca akıttı. Canı yandı.

"Üzgünüm... Seni sevebileceğimi düşünmüştüm. Yanılmışım."

Camdan çıktı ve gitti. Bu kadar kolay olmaması gerekiyordu. O narin ellerin ellerini kavrayıp durdurması gerekiyordu. Fakat öyle bir şey olmadı. 2 gencin hıçkırıkları ve gözyaşları geceye karıştı.

👑👑👑👑👑👑👑

Finale ulaştık yarın elinizde olur 🥺😭🥺