Napakamot na lang ako sa batok ko. I guess that could work, but Lex hated attention.

"Don't worry. She'll be staying at us every lunch or every break she has on their class. In that way she can avoid attention." He said. Basically he reads my expression. I know that. Geez, what could I expect from those two.

Binuksan ko ang laptop ko at automatic na nagbukas ang Skype. Lumabas ang mukha nung dalawa.

"Is there any exact date when will you return?" I asked picking my clothes. Ano ba 'to puro polo. Ubos na ba ang T-shirt ko?

"Hindi kami sure dahil meron pang magaganap na final meetinglast na meeting na kasama kami. Hindi pa kasi nase-settle ang date eh."

"Ah... And what about... Cris?"

Biglang tumahimik ng masabi ko ang pangalang hindi mabanggit na kung sino. Sensitibo ang pangalan na iyon lalo na at malapit ka sa taong nagmamay ari ng pangalan.

Isinuot ko ang kulay asul na T-shirt na bigay pa sakin ni Lex nung pasko. Kinuha ko ang laptop at dinala palabas.

"I don't know, and since were here. We already asked every police station in Japan to lend a hand on the case. Hanggang nandito pa kami, kami na muna ang bahala."

"It is sad though, Kaye live without him. Hindi katulad natin na talagang maaaring magsama. Kaso nga lang itong si bunso ayaw." Hinagis ni Eren ang yapos nyang unan at dumapa para masakop ang camera. Sya tuloy yung laman ng buong screen ko. Hinampas sya ni Kuya Eroll sa likod kaya medyo umantras sya.

"Abnormal ka naman kasi. Kung hindi mo inaasar si Baby edi sana nakakasama natin yun." Humiga ako sa couch at inilagay ang laptop sa abs I mean sa tiyan ko.

"Wow ha ako pa talaga? Kahit na magaling na mangbara si Bunso?"

"Paanong hindi ka babarahin ang galing mong mang asar. Babawian ka lang nun. Kilala mo si Princess, hindi yun nagpalatalo."

He's In love With A TomboyWhere stories live. Discover now