"ေယာကၤ်ားဆိုတာ ကပ္သီးကပ္သပ္မေျပာဘူး"

"ေယာကၤ်ားနဲ႔မိန္းမဆိုတာ လိင္အဂၤါအရပဲဆံုးျဖတ္လို႔ရတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာေနပါေစ xီးပါရင္ေယာကၤ်ားပဲ…"

သီဟနားေထာင္ေနရင္း မ်က္နွာတစ္ခ်က္ရံႈ႕ျပလိုက္တယ္။

"ဒါေတာင္ ကပ္သီးကပ္သပ္ေျပာတုန္း"

မင္းရာဇာ ခ်က္ခ်င္းထိုေနရာကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ျပီး…

"ျပန္မယ္…"

"ဘာလို႕လဲ ဒီမွာမျပီးေသးဘူးေလ"

"မျပန္ခ်င္ေနခဲ႔…"

ေျခလွမ္းက်ဲျကီးေတြနဲ႔ ထိုေနရာက လ်င္ျမန္စြာထြက္ခြာသြားတဲ႔ မင္းရာဇာေနာက္ သီဟဆက္ မလိုက္ခ်င္လိုက္ခ်င္ျဖင့္ ျပန္လိုက္လာခဲ႕ရေလတယ္။
မျကာခင္ မီးထိန္ထိန္လင္းေနတဲ႔ လမ္းမေဘး ရပ္ထားေသာကားထဲ နွစ္ေယာက္သားျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ဝင္ထိုင္လိုက္ျကျပီး ကားစက္ႏိႈးကာ ထိုေနရာက ခ်က္ခ်င္းထြက္ခြာလာေတာ့တယ္။

"ရုတ္တရက္ျကီးဘာလို႕လဲ…"

အျပင္လမ္းမကိုေငးရင္း ေမးတဲ႔သီဟရဲ႕အသံက ဝမ္းနည္းမႈ႔အရိပ္အေယာင္ေတြ အျပည့္ပါဝင္ေနတယ္။ရာဇာ့ပေရာဂေျကာင့္သာမဟုတ္လွ်င္ သူအဲ႕ဒီေနရာမွာပဲတစ္ညလံုးေနမိမည္မွာအဟုတ္။

"မိုးခ်ဳပ္ေနျပီ…"

'ဂြီ……'

ရုတ္တရက္ ကားထဲက်ယ္ေလာင္စြာေပၚထြက္သြားတဲ႔အသံေျကာင့္ မင္းရာဇာတစ္ေယာက္ တစ္ဖက္သို႔လွည့္ျကည့္လိုက္ေလတယ္။

"မင္းလား…"

သီဟျပန္မေျဖ…
သို႕ေပမယ့္ ထိုအခ်ိန္မင္းရာဇာရဲ႕မ်က္နွာေပၚမွာ သူျပံဳးေနက် အရြဲ႕တိုက္တဲ႔အျပံဳးက ေနရာယူသြားေလတယ္။

"ဗိုက္ဆာေနျပီလား…"

"ေအး…ျမန္ျမန္ေမာင္းေပး အိမ္ကို ငါထမင္းမစားရေသးဘူး"

"ေအး…"

ညခ်မ္းရဲ႕လမင္းျကီး ဝိုင္းစက္ေနတဲ႔ညျဖစ္သလို ျကယ္ကေလးေတြေပ်ာက္ကြယ္ေနျကတဲ႔ ညလည္းျဖစ္တယ္။ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ျကယ္ဟူ၍နွစ္လံုးသာ ေတာက္ေတာက္ပပတည္ရွိေနျကတယ္။

Beyond the galaxy(ZG+Uni)Where stories live. Discover now