TEBESSÜM

Yakın Arkadaş^

İYİ EĞLENCELER DİLİYORUM!

“Evet kararlıydım yarın okulda Derin ile iyi anlaşacaktım, en azından uğraşacaktım!”

Bugün ki planım belli ilk olarak Mert’in gönlünü almak ikincisi ise Derin’le anlaşmaya çalışmak  ya da ilk Derin’le iyi vakit geçirmeye çalışıp Kerim’in gözüne girecektim sonra özür dileyecektim de bu seçenek bana ters. Çünkü Derin ile arkadaş olacaksam bu benim isteğimle olacak, Kerim’in gözüne girerek değil!

 “Günaydın Hira abla, dün Mert ile dere kenarına gitmişsiniz” Ne çabuk duyuldu!

“Günaydın Defnecim, Mert ile dere kenarına gittik evet”

“Sevgili misiniz?” diye sorunca kaldım. Aniden sorulur mu böyle şeyler?

“Dere kenarına gidenler sevgili mi oluyormuş?” dedim saçını okşayarak. O sırada Mert geldi beni kolumdan çekti ve ben 360 derece dönüp yanında yürümeye başladım o ise gülüyordu ve kolum hala ondaydı. Normalde belimden tutması gerekmez miydi? Tabiî ki gerekmez biz sevgili değiliz. Şaşkınca bize bakan gözler beni kırmızılaştırmıştı ama cadı Hira’lığım devreye grip Mert’e biraz daha sokuldum güya okuldakilere ‘Mert benim’ havası veriyordum. Sonra arkada unutmuş olduğum Defne’ye bakıp el salladım.

 “Ne yapıyorsun Mert?”

 Mert güzel gülüşlerinden bir tanesi seçip bana yollayıp ekledi

 “Sadece seni o kızın bunaltıcı sorularından alı koymak istedim, yanlış yaptıysam..”

dediği an sözünü kestim “Harika düşünmüşsün.” Sonra anlamazcasına sordum “Sen nerden biliyorsun sorularının beni sıktığını?”

“Hira aynı sorular okulda dolanıyor, sen hangi okulda okuyorsun?” dedi alayla. Haklı çocuk bu okul da dedikodu iyi döner, döndürmek için dedikodu olması gerek onlarda üretmeye çalışıyorlar. Defne’de anasının kızı!

“Benim Derin’i bulmam gerek”

“Vay! Kerim etkili oldu demek!”

“Onun bana küs kalmasına dayanamam” yüzü mü düştü bunun? Acaba annem haklı mı? o da beni seviyor mu? Hira saçmalamayı kes!

“Tamam, ben sınıfa gidiyorum” dediğin de yüzüme bakmadı! Arkasından bağırdım bende

“Teneffüste yanınıza gelebilirim”  Arkasını dönmeden sadece elini havaya kaldırdı. Tabi yakışıklı ve popüler olmak bunu gerektiriyor sizin kitabınız da di mi? Ukala!

Sınıfa girdiğim de Derin tek başına oturuyordu. Ece’nin yanına gittim

“Günaydın Hira”

“Günaydın” dedim ve kulağına eğilip benim artık Derin’le oturmam gerektiğini söyledim o da olgunlukla karşıladı. Derin’in yanına doğru ilerledim

“Yanın boş sanırım artık yanın da oturmak istiyorum ne dersin?”

“Sen bilirsin” dedi soğuk bir ses tonuyla. Bu kızı ilk kez üzgün görüyordum. Eşyalarımı sırama koyup sordum

“Bir şey mi oldu?”

“Hayır bir şey olmadı”

“Neden üzgünsün?”

“Ne zamandır beni düşünür oldun Hira! Kerim ile falan mı konuştun?” şimdi ne diyecektim bence en doğrusu gerçeği söylemek.

“Evet konuştum…” diyince beklediğim gibi sözümü kesti.