Aşkın Gökyüzü

12. Bölüm

Masal: Iyi geceler.

Yüzünde anlam veremediği aptalca bir sırıtmayla yatakta dönüp durduktan sonra harikalar diyarına daldı.

####

"Bugün geleceğine emin misin?" Baharın sorusuyla irkildi. Kitap kayıt işlemleriyle uğraşıyordu. "Elbette. Söz verdi" diye cevapladı. Bahar bu cevaba şaşırmıştı. "Söz mü verdi?" dedi göz bebeklerini büyüterek. "Evet" diye karşılık verdi Masal. Meşgul olduğu için pek önemsemiyor gibiydi.

"Siz konuştunuz mu?" Bahar merakla cevap bekliyordu. Masal gözlerini ekrandan ayırmadan, "Hı hı" diye cevap verdi. Bahar en sonunda önündeki kayıt kağıtlarını çekerek "Sevgili Masal hanım. Hemen şu an bana neler olduğunu açıklayacaksın." dedi kızgın bir sesle. Masal gözlerini devirdi ve iç çekti.

"Dün akşam mesajlaştık." Bahar gözlerini ardına dek açmıştı.

"Ilk sen mi yazdın yoksa o mu?"

"Ben yazdım ama bunun bir önemi yok sonuçta konuştuk." dedi Masal omuz silkerek. Bahar bir eliyle kağıtları tutatken diğer elini bir şey istiyormuş gibi Masala uzattı. Masal anlamsız gözlerle arkadaşını süzdü.

"E hadi telefonu verde okuyayım." dedi Bahar. Bu konularda oldukça cürretkardı. Masal arkadaşını tanıdığından diretmeden verdi telefonu.

Bahar okumayı bitirdiğinde yüzünde kocaman bir gülümseme vardı.

"Resmen senin için geliyorum demiş." dedi heyecanla. Masal arkadaşının her şeyi abartma huyunu unutmuş olmalıydı. Gözlerini devirerek karşılık verdi.

"Altındaki mesajı da okudun değil mi? Arkadaş meselesi hani?" dedi imayla Masal.

"Bu buraya senin için geldiği gerçeğini değiştirmez öyle değil mi?"

Masal arkadaşının imalı bakışlarından kurtulmak için, "Sen kafeyi fazla boş bırakmadın mı ya bak müşteri gelmiş hadi koş." dedi.

"Bu burada bitmedi biliyorsun değil mi?" dedi Bahar giderken. Masal da gülerek başını sallamıştı. Daha sonra kayıt işlemlerine devam etti. O kayıtları düzenlerken Yekta yeni düzenlenen vitrine baktıktan sonra içeri girmişti.

"Selam" dedi içten bir gülümsemeyle. Masal içini ısıtan sesi duyduğunda anında gözlerini ekrandan çekmiş ve yeni odak noktası Yektanın gülüşü ve yeşil gözleri olmuştu.

Yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirerek "Selam." diye karşılık verdi Masalda.

"Ne yapıyorsun?" Kızın meşgul olduğunu farketmişti Yekta.

Masalın yüzündeki ifade soldu "Sorma ya. Kayıtlar tutmamız gerekiyor ben de kayıtları kağıda tutmuştum. Şimdi ise bilgisayara aktarmam lazım." dedi. Yekta gözlerini kağıtlara dikmişti. Baya çoklardı.

"Istersen yardım edebilirim" dedi Yekta Masalın içini ısıtan sesiyle. Birinin sesi içinize böylesine dokunabilir miydi? Içindeki parçalar adeta yer değiştiriyordu Masalın.

"Bilmem ki."

"Olur olur" dedi ve kasanın arkasına geçti genç adam. Masalın kalbi teklemişti. Bu kadar heyecan fazla değil miydi cidden? Ama şu an çok yakınlardı. Belli etmeden yutkunmaya çalıştı. Yekta kollarını uzatarak kağıtları aldı ve okumaya başladı. Masal da anın şaşkınlığını dizginlemeye çalışırken söylenenleri yazmaya koyuldu.

Her zamanki gibi kahve makinesiyle uğraşan Baharın gözleri arkadaşıyla Yektaya değmişti. Şaşkınlığı daha da büyürken bir yandan da arkadaşı için seviniyordu. Masalın o adama nasıl baktığını görmüştü. Kendisinin berbat bir aşk hayatı olmuştu belki de bu yüzden aşık olmaktan korkuyordu artık. Ama arkadaşının aşık olmaya başladığını görmek onu sevindiriyordu. Onun mutlu olmasını kendisi gibi üzülmemesini her şeyden çok istiyordu.