လမ္းကိုခ်ိုးေကြ႔ကာ ကားရပ္လိုက္ျပီး တိုက္ခန္းရွိရာဆီ တက္ခဲ႔သည္။
"မ…အခု အိမ္မွာ ရွိေနလား…?"
"Changmin…!? ဘာကိစၥ…"
"ကြ်န္ေတာ္ အခန္းေရွ႕မွာ ေရာက္ေနတယ္ မ…တံခါး ဖြင့္ေပးပါဦး…"
သူ ျမူးျမူးေလး ေျပာလိုက္သည္။
တကယ္ေတာ့ သူမအသံျကား႐ံုႏွင့္ သူ့အတြက္ အရမ္းေပ်ာ္ေနရပါျပီ။ သူမ သက္ျပင္းခ်သည္။
"…… အင္း…ခဏေစာင့္ဦး…"
သံုးမိနစ္ေလာက္ျကာအျပီးမွာ လက္ျပတ္အက်ီ ၤနွင့္ စကတ္ကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ Sunyoung က တံခါးလာဖြင့္ေပးသည္။
"ရုတ္တရက္ျကီးပါလား Changmin …ဘာကိစၥရွိလို့လဲ…?"
Changmin က သူမေနာက္မွ လိုက္ေလ်ွာက္လာရင္းက သူမကိုခါးမွသိုင္းဖက္ကာ သူ့ရင္ခြင္ဆီ ဆြဲယူလိုက္သည္။
"မ ကိုေတြ႔ခ်င္လို့ေပါ့ကြာ…ဘာလဲ… မရဘူးလား…~?"
"Changmin…ငါ ပင္ပန္းေနတယ္ကြာ…"
သူမ က ခပ္တိုးတိုးညည္းညူသလို ျပန္ေျပာသည္။
"ဟုတ္ပါျပီ…ကြ်န္ေတာ့္ကို ဘာလုပ္ေပးေစခ်င္…"
"Changmin…!"
သူမက သူ့လက္ေတြထဲမွရုန္းထြက္ျပီး ေနာက္ျပန္လွည့္ကာ သူ့ကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။
"မင္းက လက္ထပ္ျပီးသားေနာ္…"
"ေစ့စပ္ျပီးတာပါ…မရယ္"
Changmin အမွန္ျပန္ျပင္ေျပာလိုက္သည္။
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ"
"ဒါေပမယ့္ မ ရယ္ …ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပီးျပီေလ…~ ဘာမွ ျပႆနာမရွိပါဘူးလို့…အဲဒါက ကြ်န္ေတာ့္အေဖ သေဘာက် လုပ္ခဲ႔ရတာပါ…!ကြ်န္ေတာ္လိုခ်င္တာက မ ေလ…မ တစ္ေယာက္တည္းကိုပါ…~"
သူမဆီ တိုးကပ္သြားျပီး ထပ္မံေပြ႔ဖက္လိုက္သည္။
Sunyoung က သူမ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ့ရင္ဘတ္ဆီကို တြန္းထုတ္ပစ္လိုက္သည္။
"Changmin…အခုအခ်ိန္ထိ တို့နွစ္ေယာက္ျကားမွာ ျဖစ္ခဲ႔သမ်ွ အျခအေနေတြဟာ ဘာမွ မဟုတ္ခဲ႔ဘူးေလ…ငါက အဲဒါကို မင္းသိေနျပီးသား ျဖစ္မယ္ထင္တာ…"
