"က်ြန္ေတာ္ေမးတာေျဖေလ..."

"ငယ္ကေသြးေတြကို မုန္းတယ္မလား? ေသြးအလိမ္းလိမ္းနဲ့ ကိုယ့္ပံုစံကိုငယ့္ကိုမျပခ်င္လို့ပါ..."

က်ြန္ေတာ္မုန္းတဲ့ေသြးဆိုတာက ခင္ဗ်ားတျခားတစ္ေယာက္ကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္တဲ့အခါ သူတစ္ပါးနာက်င္ရတာကိုမုန္းတယ္လို့ေျပာခဲ့တာ...

အခုလိုခင္ဗ်ားထိခိုက္လာရင္ေတာ့...

Mr.Byun သိလား?
အဲ့ေသြးေတြကိုေတာ့ က်ြန္ေတာ့္နာက်င္မွုအျဖစ္သတ္မွတ္တယ္...

"အဲ့တာနဲ့ပဲ ခင္ဗ်ားကမနာေတာ့ဘူးလား...တစ္ခုခုျဖစ္ရင္ ခင္ဗ်ားေသမယ္ဆိုတာ သိရဲ့လား Mr.Byun!"

စိတ္ပူသလိုေလး ဆူေငါက္ေနတဲ့ ငယ့္ကို Baekhyun ပီတိျပံဳးေလးနဲ့စိုက္ျကည့္ေနမိတယ္...

အခုခ်ိန္မွာ ငယ္ သူ့ကိုစိတ္ပူေနတယ္လို့ပဲ မွတ္ယူထားပါရေစေလ...

"က်ြန္ေတာ္ေျပာတဲ့အထဲမွာ ရီစရာပါလို့လား Mr.Byun..."

"ငယ္.."

"အင္း"

"ကိုယ့္ကိုစိတ္မဆိူးပါနဲ့...
ကိုယ့္အသက္ထက္ ငယ္မုန္းတဲ့ဟာကိုမျမင္ရဖို့က ပိုအေရးျကီးလို့ပါ..."

ငယ္အတန္ျကာတဲ့အထိ တိတ္ဆိတ္သြားတာကို ျမင္နိုင္သည္...

သက္ျပင္းခ်သံတစ္ခုနဲ့အတူ မ်က္ဝန္းမွမ်က္ရည္ေတြကလဲ ေဝ့သီလာခါနီးပင္...

ခင္ဗ်ားနာက်င္ရင္ က်ြန္ေတာ္နာက်င္ရတယ္ဆိုတာကိုေရာ ေတြးခဲ့မိရဲ့လား Mr.Byun...

"ခင္ဗ်ားကသိပ္တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆန္တာပဲ..."

ခပ္တိုးတိုးေရရြတ္ကာ ထထြက္သြားဟန္ျပင္ေနတဲ့ ငယ့္ရဲ့လက္ကို Baekhyun တင္းျကပ္စြာဆုပ္ကိုင္ထားမိတယ္...

"ကိုယ့္ကိုစိတ္ဆိုးသြားတာလား ငယ္?"

"အင္း က်ြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကိုစိတ္ဆိုးတယ္ Mr.Byun..."

ခင္ဗ်ားရဲ့အရာအားလံုးကို မသိရတဲ့အတြက္...က်ြန္ေတာ့္ကို အေလးမေပးတဲ့အတြက္ စိတ္ဆိုးတယ္...

"ကိုယ္...ကိုယ္ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟင္? ငယ္ေက်နပ္ေအာင္ ဘယ္လိုေတာင္းပန္ရမလဲ?"

Mr.Byun...Kde žijí příběhy. Začni objevovat