Ολοκληρωμένη!
"Όσο οι σταγόνες της βροχής του μ ακουμπούσαν,τόσο ξεχνούσα ποια ειμαι και επικεντρωνόμουν σ αυτό που με έκανε να γίνω.Μα πιο πολύ σ αυτό που μ έκανε να νιώσω,το πάθος,το πάθος για ζωή,το πάθος για έρωτα."
Μια ιστορία πάθους,ανάμεσα σε...
Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.
Άγγελος
"Σταμάτα να πίνεις ρε μαλάκα." Γρίλιζε στο αφτί μου ο Λαυρέντης.
Εδώ και ώρα κάθεται απέναντι μου και χαζογελάει με εκείνον τον μαλάκα τον φίλο του αδερφού μου και αυτός ο παπάρας μου λέει να μην πίνω.
"Δουλειά σου." Μουρμούρισα και ήπια μια γουλιά από το ποτήρι με το ουίσκι.
Με κοιτούσε όλη την ώρα και με προκαλούσε με τη στάση της και τη συμπεριφορά της. Ο άλλος ο χλεχλές της μιλάει δίπλα στο αφτί,λες και είναι κουφή και δεν ακούει με λίγη απόσταση.
Έτσι μου έρχεται να πάω να τον ξαπλώσω κάτω,αλλά γελάει και αυτό το γέλιο της μου φτιάχνει τη διάθεση. Είναι πολύ όμορφη απόψε,αυτό το μαύρο φόρεμα, αναδεικνύει το υπέροχο στήθος της τέλεια. Για να το χαίρεται ο χλεχλές,που δεν λέει να πάρει τα μάτια του από κεί.
Το μυαλό μου ταξιδεύει συνέχεια στη παραλία,που την έκανα δική μου και πάλι μετά από τόσο καιρό. Προσπάθησα πολύ να τη ξεχάσω,πήγα δύο τρεις φορές μεθυσμένος, με τυχαίες που γνώριζα για μια βραδιά,τις δύο μάλιστα απ αυτές δεν μου σηκώθηκε ποτέ.
Η ανόητη,νομίζει πως εγώ έκανα τη ζωή μου εδώ στην Ελλάδα. Είχα γίνει σκιά του παλιού μου εαυτού. Δουλειά και γυμναστήριο ήταν η ζωή μου. Ήθελα να γεμίζω τις ώρες μου με κάτι για να αδειάζει το μυαλό μου και να ξεχνάω.
Οι νύχτες όμως δεν περνούσαν. Κάπως υπέκυψα αυτές τις λίγες φορές στον πειρασμό,που κατέληγα να τα πίνω μόνος και να γίνομαι λιώμα.
"Ε ξύπνα,σου κάνει νόημα." Μου είπε ο Λαυρέντης και την κοίταξα ξανά,ενώ μου έλεγε άκου δείχνοντας το αφτί της.
''Είπες πως με θες ψέματα,πως τα βράδια κλαις, ψέματα,χωρίς εμένα δεν ζεις, ψέματα όλα. Ότι έχεις πληγές ψέματα,πως για μένα λες, ψέματα,μέσα στο μυαλό μου ήτανε όλα...''
Έτσι μου έρχεται να πάω εκεί και να σπάσω όλο το τραπέζι. Τώρα ξανά μιλάει με τον τρελογιατρό και του χαμογελάει. Γκμφξσλςκςβσδβ.
